Upprisa Antonio Valencia

Það má skipta ferli Antonio Valencia í tvo hluta. Þegar hann gat eitthvað og svo þegar hann gat ekki neitt.

Valencia mætti til klúbbsins sumarið 2009 og þurfti þar að fylla stærstu skó sem félagið hafði séð. Hvernig í ósköpunum átti eitthvað ‘no-name’ frá Ekvador sem spilaði með Wigan Athletic að geta komið í stað Cristiano Ronaldo? Svo gott sem ómögulegt en Valencia stóðst prófið eins vel og hægt var að vona. Framan af í það minnsta. Hann byrjaði ágætlega. Fyrsta tímabil sitt var hann stoðsendingahæstur með 11 stykki, setti að auki 5 mörk og fékk sæti í PFA-liði ársins. Því miður ökklabrotnaði hann í upphafi næsta tímabils og var frá stærstan hluta tímabilsins en kom sterkur inn síðasta þriðjung tímabilsins. Innkoma hans var reyndar svo sterkt að hann sló hreinlega Nani út úr liðinu sem var að eiga sitt langbesta tímabil í rauðu treyjunni.

Tímabilið 2011/2012, árið eftir ökklabrot Valencia sló hann í gegn. Hann skoraði 6 mörk og lagði upp 15 mörk. Hann var valinn leikmaður ársins af liðsfélögum sínum í United og þetta mark var valið mark ársins hjá félaginu. Á þessum tíma var alveg yndislegt að horfa á þennan mann spila knattspyrnu. Hann var einhverskonar blanda af Hulk og Roadrunner. Krafturinn og hraðinn var slíkur að afskaplega fáir réðu við Valencia. Hann var áræðinn og fylginn sér og virtist varla geta tekið ranga ákvörðun. Hann átti auðvitað aldrei séns í það að ná hæðunum hans Ronaldo en hann var að spila langt umfram allar væntingar sem hægt var að gera til hans.

 

Eins og allir vita er treyja nr. 7 algjörlega heilög hjá Manchester United. Bobby Charlton, George Best, Bryan Robson, Eric Cantona, David Beckham, Cristiano Ronaldo, ehm…Michael Owen. Sir Alex var svo ánægður með Valencia að honum fannst hann verðskulda ábyrgðina sem fylgir því að vera nr. 7 hjá United. Þetta virtist vera rökrétt ákvörðun þegar hún var tekin enda var Valencia einn af lykilmönnum liðsins. Eitthvað virðist ábyrgðin þó hafa farið öfugt ofan í Valencia. Í treyju nr. 7 skoraði hann 1 mark og lagði upp 5 og fór smám saman að breytast í þann leikmann sem við þekkjum í dag[footnote]Valencia 2009-2012: 92 leikir, 16 mörk, 29 stoðsendingar – Valencia 2012-2015: 98 leikir, 5 mörk, 13 stoðsendingar[/footnote].

Þessi áræðni og kraftmikli leikmaður breyttist í hræddan og veikburða leikmann algjörlega án alls sjálfstrausts. Í stað þess að vera leikmaður sem keyrði framhjá varnarmönnum án þess að hugsa mikið um það breyttist hann í leikmann sem gat varla tekið ákvörðun án þess að fá utanaðkomandi aðstoð. Hann var lengi að öllu, hægði á spilinu og það kom ekkert út úr honum sóknarlega. Hver kannast ekki við að sjá Antonio Valencia fá boltann í hættulegri stöðu á kantinum bara til þess að sjá hann hika nógu lengi til þess að drepa sóknina áður en hann gefur boltann til baka á næsta leikmann. Hver kannast ekki við að sjá Antonio Valencia fá boltann í hættulegri stöðu, taka varnarmanninn á með eina bragðinu sínu eftir langa mæðu bara til þess að dúndra boltanum eins fast og hann getur í fyrsta varnarmann?

Þessi umbreyting var svakaleg og svo virðist sem hann hafi ekki höndlað athyglina sem fylgdi því að vera einn af aðalmönnum Manchester United. Hann sneri aftur í treyju nr. 25 en það breytti litlu. Hinn slaki Antonio Valencia var kominn til að vera. Eins og flestir átti hann slakt tímabil á síðasta tímabili og þolinmæði margra gagnvart fyrirliða Ekvador var nánast á þrotum.

Hann hefur þó gengið í gegnum endurnýjun lífdaga undir stjórn Louis van Gaal á þessu tímabili. Líkt og Sir Alex Ferguson kom van Gaal auga á að hægt væri að nýta krafta hans í vörninni. Þetta er ekki svo galið vegna þess að maðurinn er auðvitað ógnarsterkur og ótrúlega snöggur, að þessu leyti hefur hann forskot á flesta þá leikmenn sem hann mætir. Undanfarið hefur hann spilað í hægri bakverði en framan af spilaði hann í hægri vængbakverði. Ef maður horfir á varnartölfræði hans er mjög erfitt að kvarta yfir frammistöðu hans.

Enginn leikmaður United reynir eða vinnur fleiri tæklingar[footnote]Valencia hefur unnið 78 af þeirri 91 tæklingu sem hann hefur farið í. Fellaini er næstur með 49 unnar tæklingar af 69.[/footnote], enginn leikmaður United vinnur boltann aftur fyrir lið sitt jafn oft og Antonio Valencia[footnote]144 stykki eða á 14 mínútna fresti.[/footnote] og aðeins Wayne Rooney og Daley Blind hafa reynt fleiri sendingar en hann en hvorugur þeirra nær að vera með 90% hlutfall heppnaðra sendinga. Hann er öruggur í flestum sínum aðgerðum, vinnur boltann þegar á þarf að halda og umfram allt missir hann ekki boltann frá sér en það er eitthvað sem Louis van Gaal er ekki hrifinn af eins og við höfum séð.

Það var ansi pirrandi að fylgjast með honum fram á við þegar hann spilaði í vængbakvarðar-stöðunni. Þá bar hann ábyrgð á öllum hægri vængnum og á síðasta þriðjungi vallarins sáum við þann Antonio Valencia sem við höfum fengið að sjá síðustu 2-3 tímabil. Hann var ragur og lengi að athafna sig og gat ekki staðið undir því að þurfa að bera upp sóknarleikinn hægra megin. Eftir að hann var færður aftar á völlinn er þó farið að koma meira út úr honum sóknarlega, eins undarlega og það kann að hljóma.

Hann hefur grætt ansi mikið á að spila aftar á vellinum með hæfileikaríkari leikmenn fyrir framan sig, sérstaklega þá félaga Ander Herrera og Juan Mata. Þessir leikmenn hafa myndað ansi áhrifaríkt þríeyki í undanförnum leikjum. Það hentar honum vel að Herrera og Mata eru leikmenn sem vilja leita inn á völlinn, það opnar pláss fyrir Valencia eins og sjá má á þessari mynd úr leiknum gegn Villa og gegn Liverpool:

 

Í staðinn fyrir að vera einn með allan þennan væng eins og fyrri hluta tímabilsins er hann að vinna með tveimur frábærum knattspyrnumönnum beint fyrir framan sig og það bíður upp á talsvert fleiri möguleika fyrir hann sem og liðið. Ef maður skoðar hvaða leikmenn eru að gefa á hverja í leikjum poppar einhver samblanda af Valencia, Mata og Herrera upp:

Ég hvet menn eindregið til þess að taka eftir þessu í næstu leikjum liðsins. Þessir þrír leikmenn eru alltaf nálægt hver öðrum og bjóða alltaf upp á sendingarmöguleika og hreyfanleika. Þessi samvinna gerði það t.d. að verkum að Antonio Valencia skapaði flest færi af öllum í leiknum gegn Villa. Á tímabilinu er hann jafnframt með betra hlutfall heppnaða fyrirgjafa en t.d. Angel di Maria. Ólíkt Di Maria er Valencia aðeins þó með 2 stoðsendingar undir sínu belti. Sóknarlega er hann því hvorki að skapa mörk eða skora þau en með því að vera alltaf klár á hægri vængnum gefur hann Herrera og sérstaklega Mata færi á að vera hreyfanlegri. Þetta skapar usla og þetta teygir á vörnum andstæðinganna og er að mínu mati stór þáttur í því að liðinu er farið að ganga töluvert betur að opna varnir andstæðinganna. Hann er því að styðja afskaplega vel við þá leikmenn sem eru hvort sem er margfalt betri en hann sóknarlega. Við sjáum þetta raunar líka á vinstri vængnum þar sem Daley Blind er alltaf mættur í framhjáhlaupið framhjá Ashley Young eða Fellaini. Þannig varð t.d. fyrsta markið í leiknum gegn Aston Villa til.

Það er ekki annað hægt en að hrósa Valencia fyrir það hversu stöðugur hann hefur verið á þessu tímabili. Vissulega finnst manni það vera pirrandi þegar hann púllar Valencia á þetta og stoppar í 10 sekúndur áður en hann dúndrar lélegum bolta inn í teiginn en í grófum dráttum er hann að standa sig mjög vel varnarlega og að auki er hann að styðja vel við þá leikmenn sem eru fyrir framan hann. Er þetta ekki starfslýsingin á hægri bakverði?

Það er nokkuð ljóst að félagið er á höttunum eftir hægri bakverði. Rafael virðist vera alveg út úr myndinni, ef til vill vegna þess að honum gengur ekki jafn vel að fylgja fyrirmælum og Valencia og leikmenn eins og Dani Alves og Clyne hafa verið orðaðir við félagið. Fyrir nokkrum mánuðum hefði ég alltaf valið nýjan hægri bakvörð en í dag er ég ekki alveg svo viss. Það breytir því þó ekki að félagið mun mjög líklega kaupa hægri bakvörð en það er alveg morgunljóst að Antonio Valencia er búinn að tryggja framtíð sína hjá Manchester United með því að vera leikmaður sem hægt er að treysta á að skili alltaf sínu, ekki mikið meira en það en alls ekki minna.