Rauðu djöflarnir

Í apríl 1991 komst Manchester United í úrslitaleikinn í Evrópukeppni bikarhafa. Þrátt fyrir að það væru ennþá nokkrir leikir eftir í deildinni og liðið gæti náð 3. sætinu ákvað Alex Ferguson að leggja alla áherslu á úrslitaleikinn og rótera mönnum í síðustu deildarleikjunum. Enginn af þeim 11 sem spiluðu úrslitaleikinn byrjaði í öllum leikjunum heldur róteraði Ferguson duglega á milli leikja, þrátt fyrir að þessir síðustu leikir í deild væru gegn erkifjendunum í Manchester City, gegn toppliði Arsenal, gegn Tottenham Hotspur og Crystal Palace. Enda fór svo að liðið vann ekki síðustu 3 leiki sína heldur tapaði 2 og gerði 1 jafntefli, sjötta sætið varð niðurstaðan í deildinni. En það vissu líka allir þá hvert takmarkið var, takmarkið var að fara til Hollands og vinna Barcelona í úrslitaleiknum.

Svo það er alveg á hreinu að þetta sem Mourinho er að gera núna og hefur verið að gera í síðustu umferðum á sér ansi gott fordæmi.

En að leiknum í kvöld, byrjunarlið Manchester United í kvöld var svona:

Varamenn: J.Pereira, Mitchell, McTominay, Carrick, Ander Herrera, Lingard, Rashford

Byrjunarlið heimamanna í Southampton var:

Varamenn: Hassen, Cáceres, Clasie, Boufal, Pied, Austin, Rodriguez

Leikurinn

Það þarf eiginlega ekkert að eyða mörgum orðum í leikinn sjálfan. Hann var ekkert ferlega skemmtilegur og endaði markalaus. Liðin fengu reyndar bæði færi, Martial skaut t.d. í stöng og Mata skaut yfir úr ákjósanlegu færi. En Southampton var mun líklegra til að skora og hefði vel getað skorað 2-3 mörk ef ekki hefði verið fyrir stórleik Sergio Romero. Hann varði meðal annars vítaspyrnu í upphafi leiks. Reyndar var það rangur dómur, Eric Bailly tók boltann með arminum vissulega en var rétt utan teigs þegar hann gerði það svo aukaspyrna hefði verið réttur dómur. Romero reyndist hins vegar verndari réttlætisins í þetta skiptið og varði mjög vel vítaspyrnuna frá Gabbiadini.

Þetta var ekki eina framlag Romero í leiknum, langt í frá. Hann varði alls 6 skot, sum hver úr ákjósanlegum færum. Hann gerði ítrekað vel í úthlaupum með því að grípa boltann eða kýla hann í burtu, hann dreifði boltanum vel og átti bara heilt yfir mjög góðan leik. Hann hefur gert allt sem hann getur til að réttlæta það að Mourinho velji hann til að verja mark Manchester United í úrslitaleik Evrópudeildarinnar, þrátt fyrir að hinn aðalmarkmaður liðsins sé af flestum talinn einn af 2-3 bestu markmönnum heims. Romero hefur ekki tapað leik með United á tímabilinu.

Fyrir framan hann voru þeir Smalling og Jones að berjast um það hvor þeirra fær að spila við hlið Daley Blind í úrslitaleiknum. Það er erfitt að vera án tveggja bestu og stöðugustu miðvarða liðsins í úrslitaleiknum, ég veit hreinilega ekki hvernig mig langar helst til að sjá miðvarðaparið skipað af þessum þremur valkostum. Af þeim sem spiluðu í kvöld fannst mér Jones þó komast betur frá sínum leik. Smalling átti þó hörkusprett upp völlinn í síðari hálfleik sem hefði næstum því getað orðið að marki. Svo hvaða tveir af þessum þremur miðvörðum ættu að byrja leikinn gegn Ajax eftir viku?

Miðjan var skipuð af þeim Fellaini og Tuanzebe. Það er athyglisvert að Mourinho hefur verið að nota Tuanzebe á miðri miðjunni í síðustu tveimur leikjum. Það er spurning hvort hann sjái hann frekar fyrir sér sem miðjumann en varnarmann. Líklegra er þó að hann hafi hreinlega viljað hvíla Ander Herrera og ekki taka óþarfa áhættur með gamla manninn Michael Carrick. Tuanzebe skilaði ágætis vinnudegi í baráttu og barningi en það kom hins vegar í hlut félaga hans á miðjunni, Belgans hárbrúða Fellaini, að vera aðalsendingarmaðurinn. Nú fíla ég Fellaini og vil meina að hann hafi marga góða kosti sem geta nýst liðinu vel, bæði núna og á næsta tímabili. En að vera sá leikmaður sem allt spil liðsins fer í gegnum er ekki sterkasta hlið Fellaini. Hann má þó eiga það að hann lagði sig fram um að sinna því hlutverki, bauð sig duglega og var mikið í boltanum. Hann er ekki að fara að galopna varnir andstæðinganna með því að þræða boltann í gegnum nálaraugu, hann er meira í því að halda þessu einföldu. Það lýsir því best hversu mikið hann var í boltanum að hann var sendingahæsti leikmaðurinn sem tók þátt í leiknum, jafnvel þótt hann hafi farið af velli á 75. mínútu. Hann var líka með ágætis sendingarhlutfall, tæplega 90%. En, eins og ég segi, hans styrkleikar liggja annars staðar, ef hann er á miðjunni þá er hann í baráttunni, er í því að vinna boltann og svo senda einfalt á einhvern sem getur gert eitthvað meira við hann. Það batnaði líka til muna um leið og Carrick kom inn á völlinn fyrir Tuanzebe. Þá fór liðið að ná að sækja meira.

Martial komst nálægt því að skora þegar hann skaut í stöng. Annars áttu sóknarmennirnir heilt yfir heldur daufan leik, með nokkrum skemmtilegum augnablikum inn á milli. En ekki nóg til að skora samt. Það var þó bara í takt við allt liðið, enda virtust leikmennirnir staðráðnir í að fara sér alls ekki að voða í þessum leik. Skiljanlega.

Eftir leikinn sagði Mourinho að unglingarnir myndu fá sénsinn í leiknum gegn Crystal Palace um helgina og hann vonaðist til að Sam Allardyce yrði í vinalegu skapi og myndi ekki spila á sínu allra sterkasta liði. Það á semsagt bara að hafa létt og skemmtilegt gaman á sunnudaginn áður en alvaran tekur við í Stokkhólmi.

Aðspurður um hvenær stuðningsmenn Manchester United mættu eiga von á að sjá David de Gea aftur sagðist hann eiga von á að hann myndi næst spila með Manchester United gegn LA Galaxy í æfingarferðalaginu í júlí. Það er eitthvað við þessi ummæli hans sem stressar mig. Vissulega var ég búinn að gera ráð fyrir því að það gæti allt eins gerst að Real Madrid myndi aftur reyna að kaupa de Gea. En fjandakornið, ég vil ekki að hann fari!

Svo helstu pælingar eftir leik eru þessar:

• Er David de Gea búinn að spila sinn síðasta leik fyrir Manchester United?
• Hvaða miðverðir eiga að spila í Stokkhólmi?
• Martial, Mata og Mkhitaryan. Mér finnst ólíklegt að þeir byrji allir gegn Ajax, frekar að 1 eða 2 þeirra byrji. Bara spurning hver/jir?