Rauðu djöflarnir

Annað kvöldið í röð fer í að skoða tíst og greinar um hvað hafi gerst í samskiptum Manchester United og Juventus og nú er staðan sú að eitthvað mikið þarf að gerast til að Paul Pogba verði ekki leikmaður United næsta vetur.

L’Équipe hefur eftir heimildum að allt sé klappað og klárt og United borgi 120 milljónir evra fyrir Pogba.  Aðrar heimildir í kvöld segja að boð United sé enn 110 milljónir og Juve bíði eftir 120 milljóna boðinu. Stærsti vinkillinn sem eftir er í þessu máli er líklega greiðsla til umboðsmanns Pogba, Mino Raiola. Skv Guardian vill Juve samt 110m evra (92m punda) og láta United greiða Raiola 18,4 milljónir punda.

Er Manchester United þá að fara að greiða sem nemur 110 milljónum punda fyrir leikmann? Er það ekki sturluð fjárhæð?

Stutta svarið er ósköp einfaldlega: Nei

https://twitter.com/bojochris/status/755731290037559296

Þessi tafla sýnir hvar Pogba myndi falla í lista yfir dýrustu kaup United á hverju ári frá 1992, raðað eftir hlutfalli kaupupphæðar af veltu hvers árs. Ef kaupverðið verður í raun 110m punda hækkar hann um… eitt sæti. Hlutfallstalan fer í 21,6% og er enn hárfínt lægri en hlutfallstala Juan Sebastian Veron.

Skoðum þrjú gröf, fyrst hvað dýrasti leikmaður United á hverju ári hefur hoggið djúpt í tekjur þess árs

Og Paul Pogba er þarna aftast, miðað við 110 milljón punda kaupverð.

Þessi mynd sýnir líka að frá því að núverandi eigendur tóku yfir hefur Manchester United aldrei keypt leikmann sem var félaginu hlutfallslega dýrari en Roy Keane var þegar Martin Edwards skellti veskinu á borðið árið 1993 og meistararnir keyptu feitasta bitann á leikmannamarkaðnum. Hverju skilaði það? Tvennu árið eftir, annarri tveim árum síðar og þrennunni 1999.

En stakir leikmenn eru ekki allt, skoðum heildareyðslu í leikmannakaup, nettó að sjálfsögðu. Athugið að eins og oft áður í greinum mínum um fjármál þá leiðrétti ég fyrir tvennu: Tekjunum af Ronaldo er dreift yfir fjögur ár, til að sýna betur hvernig þeim var varið og kaupin á Dimitar Berbatov eru færð aftur um ár, enda var vitað þegar hann var keyptur að Ronaldo færi.

Þessar myndir sýna líka skýrt að á árunum 2005-2013  snarlækkar fjárfesting í leikmönnum, og sést það hvað skýrast á myndinni til hægri. Það er ekki fyrr en Sir Alex hættir að eigendurnir átta sig á undirfjárfestingunni sem var í liðinu og gefa loksins eftir, enda var þá skuldastaða félagsins loksins orðin viðráðanleg eftir átta ára skuldagreiðslur (til að greiða upp skuldir eigandanna auðvitað, ekki félagsins). Það varði reyndar bara í tvö ár því mestöll kaupin í fyrra voru niðurgreidd af sölunni á Ángel di María. Fyrirhuguð stórinnkaup þessa sumars verða vissulega þau mestu í sögu félagsins en ef hoft er til lægðarinnar undanfarið þá er ekki enn ástæða til að krýna eigendurna sem mestu eyðslukónga allra tíma. Til þess hefur fjárhagslegt hálstak þeirra á eyðslu verið of mikið hingað til. Það er hins vegar rétt að nú loksins er United að eyða peningum eins og eðlilegt að liðið geri.

Síðan erum við auðvitað að vonast til þess að með þessum kaupum sé José Mourinho að gera nákvæmlega það sem hann er að lofa, að kaupa leikmenn sem munu bera liðið upp næstu árin. Á næsta ári mun United vissulega tapa peningum vegna þess að félagið er ekki í Meistaradeildinni en á móti kemur að launagreiðslur verða lægri. þær hafa verið um 50% af veltu síðustu fjögur ár, líka veturinn sem United var ekki í Meistaradeildinni, eingöngu vegna þess að þá voru greiddir lægri bónusar. En á móti kemur að sjónvarpssamningur næsta árs mun gefa United um 50 milljónir punda í auknar tekur, veltutölurnar sem reiknað er útfrá í gröfunum hér miðast við fjárhagsár United, sem var að ljúka, þannig að eyðsla sumarsins 2016 er í hlutfalli af tekjum fjárhagsárið 2015/16.

Kaupin á Paul Pogba, 23 ára, geta því á engan hátt talist sturluð eyðsla, heldur eðlileg kaup fyrir tekjuhæsta liðið í enska boltanum.