Rauðu djöflarnir

Enska úrvalsdeildin

United heimsækir West Bromwich Albion

skrifaði þann | 4 ummæli

West Bromwich Albion - Manchester UnitedÞá er komið að því, síðasti leikur tímabilsins er runninn upp og sumarfríið blasir við. Það klikkar ekki að á hverju ári þegar að þessum tímapunkti kemur verður maður leiður yfir fótboltaleysi sumarsins. Svo þegar fólk segir manni að slaka á og að það hljóti nú að vera hægt að bíða rólegur í þrjá mánuði, hugsa ég til spaka mannsins þegar sagt var við hann: „Við erum með dóttir þína. Hún er örugg en hvort henni verði haldið þannig ræðst af þér. Þú ætlar að vera samvinnuþýður og fá hana til baka, rétt?“ og hann svaraði svo snilldarlega: „Rangt!“.

Ykkur til upplýsinga, þá munum við hjá Rauðu Djöflunum koma með á næstunni nokkrar greinar til að gera upp tímabilið ásamt því að ræða um sumarið og væntanlegar breytingar innan félagsins. Ritstjórnarteymið mun þar af leiðandi fylgja þessari frægu ráðleggingu spaka mannsins sem sagði: „Hleypið út smá gufu!“.

Það verður samt lítið sumarfrí hjá Manchester United þar sem liðið er að ganga í gegnum eina mestu breytingu í sögu félagsins. Leikurinn á morgun verður sá fimmtán-hundraðasti hjá Ferguson við stjórnvölinn hjá United og því miður sá allra síðasti. Svo til að bæta gráu ofan á svart ætlar einn allrabesti miðjumaður í sögu United að leggja skóna á hilluna í annað skiptið. Það er því nóg ástæða til þess að horfa á liðið spila í síðasta skipti á þessu tímabili sem verður gegn West Bromwich Albion á heimavelli þeirra, The Hawthorns.

Í gær fékk Ferguson sérstök heiðursverðlaun fyrir framlag sitt til ensku deildarinnar síðustu 26 ár. Að auki var hann svo valinn besti stjóri ensku deildarinnar á þessu tímabili og er það í ellefta skipti sem hann vinnur þau verðlaun. Fyrst vann hann þau árið 1994 og svo fylgdu árin 1996, 1997, 1999, 2000, 2003, 2007, 2008, 2009, 2011 og nú 2013. Flottur endir hjá langbesta stjóra í sögu fótboltans. Verðlaunin verða svo afhend stuttu fyrir leikinn á morgun en myndin hér á hægri hönd var tekin í gær þegar kappinn tók við Merit verðlaunum á Carrington æfingarsvæðinu.

Fyrir langa löngu, nánar tiltekið tuttugu og sjö árum, sjö mánuðum og fjórtán dögum, var vinur minn að ganga í gegnum mikla erfiðleika í sínu lífi og ýmsir voru að valda honum ama og erfiðleikum. Einum þeirra gaf hann hátíðlegt loforð sem tekið var hæfilegt mark á, þó menn hefðu ef til vill betur gert það, enda vinur minn maður orða sinna. Þó kom svo nokkru síðar að vinur minn var minntur á loforðið. Þá höfðu aðstæður þó breyst og vinur minn neyddist til að ganga á bak orða sinna og gat ekkert sagt nema : „Ég laug!“. Af hverju vitna ég í þessa lygi félaga míns? Jú, því það væri lygi hjá mér að halda því fram að þessi leikur muni snúast um eitthvað annað en snillinginn Sör Alex Ferguson.

Ég ætla samt að gera tilraun til að gera leikinn örlítið spennandi fyrir ykkur. Ótrúlegt en satt þá hafa bæði lið góðar ástæður til að spila vel og ná þessum þremur stigum sem í boði eru. Hvaða ástæður? Jú, fyrir United þá myndi sigur jafna stigamet liðsins (91 stig sama og tímabilið ’99-’00), bæta klúbbsmetið í fjölda sigra í úrvalsdeildinni á einu tímabili og sem bónus þá myndi mark frá t.d. Scholes betrumbæta metið sem United setti í síðasta leik, með fjölda leikmanna sem hafa skorað mark fyrir eitt lið á einu tímabili. Gleymum svo ekki að leikmennirnir vilja kveðja Ferguson með sigri. Fyrir WBA þá vilja þeir tryggja sér áttunda sætið og ná besta árangri liðsins í úrvalsdeildinni sem svo skemmtilega yrði einnig besti árangur liðsins síðan 1981.

Meiðsli/Veikindi/Leikbönn

Hjá United….

  • C Smalling (Fótur, uppskurður) => Tilbúinn: Óvitað
  • N. Powell (Óvitað, uppskurður) => Tilbúinn: Óvitað
  • A Young (Ökkli/Fótur) => Tilbúinn: Óvitað
  • D. Fletcher (Sáraristilbólga) => Tilbúinn: Óvitað

Hjá West Bromwich Albion….

  • S. Reid (Ökkli/Fótur) => Tilbúinn: 19 maí
  • G. Reyes (Hné) => Tilbúinn: Óvitað
  • G. Thorne (Hné) => Tilbúinn: Óvitað
  • Z Gera. (Hné) => Tilbúinn: Óvitað
Lykilmaður WBA


Gareth McAuley. Þessi þrjátíu og þriggja ára leikmaður hefur verið frábær í vörninni WBA á þessu tímabili. Á galafagnaði leikmanna WBA og var hann valinn besti leikmaður liðsins á þessu tímabili af bæði leikmönnunum og af stuðningsmönnum. Það kom því ekki á óvart að WBA hafi fengið kappann til að skrifa undir nýjan tveggja ára samning.

Líkleg byrjunarlið

Ferguson gaf það til kynna á fréttamannafundinum að það yrðu gerðar breytingar á liðinu og að hann myndi leyfa nokkrum af yngri leikmönnum liðsins að spila á morgun.

„I don’t have any injury problems. I’ll make a few changes – maybe a few younger players will play. Anders Lindegaard will be in goal. I don’t have Rafael so I need to make a decision about right-back. I want to play Jones and Evans at centre-back – they could be the future. Rio (Ferdinand) and (Nemanja) Vidic will have to have a place on the bench! I’m looking forward to it. It’s going to be great.“

Þessi yfirlýsing ásamt fréttinni um að Powell og Smalling hafi báðir farið í aðgerð, auðveldar mér aðeins vinnuna með byrjunarliðsspána. Hér er mitt gisk…

Lindegaard

Vermijl Jones Evans Büttner

Welbeck Cleverley Scholes Kagawa Giggs

Chicharito

Svo vona ég að Adnan Januzaj, sem á dögunum var valinn besti ungi leikmaður United á þessu tímabili, fái að sitja á bekknum og spili jafnvel einhverjar mínútur.

Að lokum

Enda þetta svo með nokkrum skemmtilegum staðreyndum sem mig langaði að deila með ykkur.

  • West Brom hefur aldrei unnið Manchester United í úrvalsdeildinni. Þrettán leikir, 11 sigrar hjá United og tvö jafntefli.
  • United tapaði síðast gegn WBA árið 1984 í mars. Sá leikur endaði 2-0.
  • Markahæsti leikur liðanna var árið 1968, mánuði áður en United varð Evrópumeistari, sem endaði 6-3 fyrir West Brom.
  • West Brom hafa tapað síðustu þrem leikjum og ekki skorað í síðustu tveim.
  • West Brom hefur aðeins unnið einn leik af síðustu átta. Einn sigur, tvö jafntefli og fimm töp.
  • Stigamet West Brom í úrvalsdeildinni er 47 stig og hafa þeir nú þegar bætt það (eru með 48 stig).
  • Rio Ferdinand skoraði gegn Swansea um síðustu helgi. Hann hafði ekki skorað mark fyrir United í 1947 daga eða síðan janúar 2008.
  • Ryan Giggs hefur spilað í 77% af öllum 809 úrvalsdeildarleikjum Manchester United.
  • United hefur skorað 15 mörk úr hornum á þessu tímabili.
  • Aðeins Arsenal (18) og Tottenham (17) hafa skorað fleiri mörk en United (16) á síðustu 15 mínútunum.

Pistlar Sagan Stjórinn

Fæddur árið 17 f.F.

skrifaði þann | 8 ummæli

Samkvæmt dagatalinu er ég sá eini af ritstjórninni sem man árin fyrir Fergie, enda fæddur 1969, 17 árum fyrir Ferguson. Ólíkt Ómari Ragnarssyni sem komst fram til átta ára aldurs í fyrsta bindi ævisögunnar, get ég hins vegar ekki sagt að ég sé minnugur á atburði. Ég veit það t.a.m. bara af því eldri frændur rifja það alltaf upp að fyrsta sem ég veit um að ég sé United maður er að ég á að hafa grenjað óhuggandi þegar United tapaði fyrir Southampton í bikarúrslitunum ’76. Annars man ég þetta ósköp lítið næstu árin. Maður horfði á útdrætti úr vikugömlum enskum leikjum á laugardögum, las um þetta í Mogga og fylgdist svolítið með. 1982 byrjaði ég að lesa Shoot! og fékk fagra mynd af öllum leikmönnum og liðum, enginn var lélegur, bara stundum smá vonbrigði. Sama ár komu fyrstu beinu útsendingarnar og um haustið byrjaði RÚV að sýna einn leik í viku.

Stóri Ron var kominn til United, búinn að veifa veskinu og spandera í Bryan Robson og Remi Moses og var að reyna að gera þetta svolítið spennandi. Sumarið 1982 kom United til Íslands, og Hótel Loftleiðir fylltist af guttum að snapa eiginhandaráritanir. United rústaði Val og KA, jafnvel þó sá Best-i væri með Val og KA. Vorið 1983 hefði ég séð United lyfta bikar í fyrsta skipti í beinni útsendingu, nema það að aðeins úrslitaleikurinn á laugardeginum var í beinni útsendingu, ekki aukaleikurinn á fimmtudeginum. Aftur segir það aðeins til um minni mitt að ég ákvað að líta á dagskrána það kvöld til að skoða hvað hefði komið í staðinn og fyrst þá mundi ég augljósu ástæðuna. Það var jú barasta ekkert sjónvarp á fimmtudögum!

Útlitið virtist bjart, allir leikmenn voru greinilega frábærir leikmenn, og þetta Liverpool-lið hlaut að vera á niðurleið. Veturinn 1983-4 var Evrópukeppni-bikarhafa-veturinn, man fátt annað en að vakna einn morgun og komast að því í Mogga að United hefði unnið Barcelona 3-0 og væri komið í undanúrslit. Ég man minna eftir því að lesa um jafntefli og tap gegn Juventus í undanúrslitunum. Eitthvað leiðindalið vann víst deild og Evrópukeppni þetta árið, en ekki man ég eftir því frekar en aðrir.

Strachan-Olsen-Brazil-Robson

En áfram hélt vonin. Um sumarið komu Strachan, Olsen og Brazil til United, og ég hafði aldrei séð jafn flotta mynd í Shoot! og þessa, þvílík snilldarkaup! Nú hlaut þetta að fara að smella!

Veturinn eftir byrjaði með 4 jafnteflum, hafði viðkomu í að tapa í vítakeppni gegn ungverska liðinu Videoton í UEFA bikarnum, en endað í sólinni á Wembley þar sem Norman Whiteside tryggði bikarsigur gegn Everton, sem einhverra hluta vegna hafði allt einu byggt miklu betra lið en okkar og orðið meistarar á glæsilegan hátt. Ég skildi þetta ekki alveg…

Haustið 1985 small þetta. Loksins loksins loksins. Tíu sigrar í röð! Hvílík vél! Mark Hughes orðinn besti senter í heimi, miðjan stórfengleg með Robson og Whiteside og vörnin örugg með klettinn Paul McGrath. 10 stiga forysta í nóvember! En borgin sú var byggð á sandi. Og bjór. Allir fyrrnefndir voru í raun mestu byttur (einhverra hluta vegna var Shoot! ekki mikið að ræða það og vikulegar greinar Bryan Robson voru allar um hvað þetta væri nú allt frábært. Nú eða hann talaði bara um enska landsliðið), Hughes var seldur á miðju tímabili til Barcelona, þó það mætti ekki segja frá fyrr en hann færi um sumarið, og fannst það svo sorglegt að hann þjóraði enn meira og Big Ron tsjillaði í sólbekknum í skrifstofunni sinni frekar en að taka á málunum. United endaði í fjórða sæti, 12 stigum á eftir Liverpool.

Þetta gat bara haft einn endi. Þeir sem lásu DV hefðu átt að vera með á nótunum strax í október, enda lásu blaðamenn þar skosku blöðin, en 5. nóvember 1986 var staðan í deildinni svona:

og United hafði tapað fyrir Southampton í deildarbikarnum 1-4. Það var nóg komið. Big Ron tók hatt sinn og sólbekk, Bobby Charlton og Martin Edwards rúntuðu til Skotlands og sögðu Alex Ferguson að koma strax með suður. Charlton var búinn að lauma þessari hugmynd í kollinn á Ferguson í Mexíkó þá um sumarið þegar Fergie var að stýra Skotlandi í HM og Ferguson þurfti ekkert að hugsa sig um þegar alvörulið kom og þurfti hjálp. Ólíkt því þegar Arsenal vildi fá hann.

Mogginn var sem fyrr aðalheimildin, og fjallaði mjög ítarlega um ráðninguna eins og sjá má. Shoot! bjargaði málunum og opnugrein Robson um Fergie og Big Ron var djúp og ítarleg… eða ekki. Robson sagði Alex vera þöglari en Ron, hugsandi mann sem eyðir ekki orðum í óþarfa. Annað hvort vill svo ólíklega til að það hafi verið nokkrar vikur þarna í byrjun þar sem ekki var kveikt á hárblásaranum, eða hitt, að Shoot! fékk ekki sannleikann, hráan og ósminkaðan.

Fyrstu ár Ferguson eru síðan efni í aðra grein en skemmst frá því að segja að breytingarnar tóku tíma. En þá fengu stjórar aðeins meiri tíma en nú og Ferguson fékk þann tíma sem þurfti. Það er eina lexían sem hægt er að draga af þessu yfirliti um árin fyrir Fergie. Moyes tekur vissulega við örlítið betra búi, en ef við viljum fá stjóra sem endist, þarf hann að fá tíma til að móta liðið að sínu höfði.

Enska úrvalsdeildin

Manchester United 2:1 Swansea

skrifaði þann | 8 ummæli

Sir Alex Ferguson fær heiðursvörð (gif)

Dagurinn í dag snérist að minnstu leyti um leikinn gegn Swansea.

Í dag fögnuðum við 20. Englandsmeistaratitli Manchester United, kvöddum næst-sigursælasta leikmann enskrar knattspyrnusögu og kvöddum mesta og besta knattspyrnustjóra allra tíma.

Fyrir leikinn hafði rauður ‘Champions’ fáni verið settur við hvert sæti, og af því United er klassaklúbbur fengu stuðningsmenn Swansea hvíta ‘Carling Cup Winners’ fána. Fánaborgin sem myndaðist var gersamlega ógleymanleg. Stemmingin var stórfengleg og ef einhver var með þurra hvarma þegar Sir Alex Ferguson gekk inn á völlinn er ég hissa.

Fánaborgin á Old Trafford í dag.

Bryan Robson var til að mynda tárvotur upp í heiðursstúku.

Leikurinn var í heild sinni vel spilaður. United spilaði frá byrjun eins og til var ætlast, flottan og fljótandi bolta og Chicharito var næstum búinn að skora strax á fimmtu mínútu en skot hans eftir frábæra fyrirgjöf Robin van Persie fór í þverslána og út fyrir línuna. Annars var ekki mikið af færum þó United pressaði nokkuð vel. Markið lá því í loftinu og kom lokins á 39. mínútu. Robin van Persie tók aukaspyrnu, boltinn barst af Ashley Williams fyrir fætur Chicharito sem afgreiddi færið örugglega.

En í seinni hálfleik kom í ljós að Swansea ætluðu engan veginn að vera statistar í titilfögnuðinum. Liðið kom vel stemmt út úr klefanum og jöfnuðu áður en fimm mínútur voru liðnar og auðvitað var það Michu sem skoraði. Nær stöðug pressu frá byrjun endaði á að fyrirgjöf barst inn á teiginn og þrátt fyrir að Phil Jones reyndi að stinga sér í boltann var Michu á undan og skoraði.

Swansea var síðan frekar betra liðið og sýndi glimrandi spilamennsku eins og maður er farinn að búast við af þeim. Flestir voru farnir að búast við viðeigandi endalokum, sigri í ‘Fergietime’, en við fengum óvæntari gjöf.

Gamli maðurinn ánægður með markið

Á 88. mínútu tók Robin van Persie horn og ekki í fyrsta skipti á tímabilinu gaf það mark. Rio Ferdinand var gjörsamlega óvaldaður á fjærstönginni og þegar boltinn fór í gegnum allan teiginn til hans var hann ekkert að tvínóna við hlutina heldur drombaði boltanum af öllu afli þannig að söng í netmöskvunum.

Fyrsta mark Rio í 5 ár var þannig heldur betur af glæsilegu gerðinni, og hann varð 20. leikmaður United til að skora í deildinni í vetur. Það er nýtt met!

20 er tala talnanna í vetur án nokkurs vafa, 20. titillinn, 20 ár frá fyrsta titli Ferguson og 20 markaskorarar!

Við gátum þannig fagnað sigri áður en að aðalverk dagsins hófust

Sir Alex Ferguson hélt kveðjuræðu sína sem sjá má hér. Hann þakkaði fyrir sig, lýsti því hvað þetta hefði allt verið frábært, þakkaði leikmönnum, starfsliði og stuðningsmönnum.

En hann sýndi líka að þetta snérist um meira en hann sjálfan. Hann minnti á að honum hefði verið gefinn sá tími sem þurfti í upphafi ferilsins og að við þyrftum öll að standa þétt við bakið á nýjum framkvæmdastjóra.

Hann kvaddi síðan Paul Scholes, þannig að Scholes fór hjá sér eins og alltaf, óskaði Darren Fletcher góðs bata og óskaði leikmönnum góðs árangurs í framtíðinni, þeir vissu hversu góðir þeir væri, hvers virði treyjan sem þeir bæru væri og hversu miklu máli þeir skiptu stuðningsmennina.

Svo þakkaði hann einfaldlega fyrir sig og fór inn í klefa

Síðan tók við verðlaunaafhendingin, eins og venjulega mikið fyrirtæki. Bryan Robson og Steve Bruce báru bikarinn inn á völlinn, 20 árum eftir að þeir tóku við honum saman, alveg jafn flottir, en eilítið mittisbreiðari kannske

Síðan komu Ferguson aftur inn á völlinn, fékk fyrstur medalíu, og síðan leikmennirnir hver á fætur öðrum. Loks rétti einhver Barclaysbankagúbbi Evra og Vidic bikarinn, þeir lyftu honum ekki en komu honum snarlega í hendurnar á Sir Alex Ferguson.

Restin var kampavín!

Ég ELSKA þessa mynd! Skoðið bolinn!
Einn fyrir Arsenal vini okkar
Hann er ekkert að fara.
Hann er ekkert að fara
13 titlar. ÞRETTÁN. Hvílíkur knattspyrnumaður
Midfield General
Jonny og gömlu mennirnir
Framtíð United
Anderson kann á Instagram
Fantasy deildin Stjórinn

Síðasta lið Fergie á Old Trafford

skrifaði þann | 7 ummæli

Liðið sem Sir Alex Ferguson kveður United með  lítur svona út

Schmeichel

Neville(G) Stam Ferdinand Irwin

Ronaldo Keane Scholes Giggs

Cantona

Van Persie

Æ nei. Reyndar ekki.

De Gea

Jones Vidic Ferdinand Evra

Welbeck Carrick Scholes Kagawa

Hernandez Van Persie

Varamenn: Lindegaard, Evans, Büttner, Anderson, Valencia, Cleverley, Giggs

Þarna er spilað til sóknar og sigurs!!!

Rooney ekki einu sinni á bekknum. Sagði í tísti áðan hlakka til að taka viðð 5. meistaramedalíunni, minntist ekki á að kveðja Fergie…

 

Enska úrvalsdeildin Stjórinn

Sir Alex Ferguson kveður Old Trafford á morgun

skrifaði þann | 10 ummæli

Bjóstu við venjulegri upphitun? Nei. Auðvitað ekki.

Fyrsta mál á dagskrá: Búið að birta lagalistann sem spilaður verður á Old Trafford fyrir leik og í hléi á morgun.

Ýttu á play og svo getum við haldið áfram

Hvílíkur lúxus! Tveir leikir eftir af tímabilinu, við vitum hvað er í vændum og fáum að kveðja… tja? kónginn? Ég ólst upp við að það hefði bara verið einn kóngur á Old Trafford og hann hét Denis Law. Svo kom Eric Cantona og um tíma var hann kóngurinn, áður en við áttuðum okkur á að hann var eitthvað meira og varð ‘Le Dieu’.

Hvað getum við við þá kallað Sir Alex?

Hvað með bara… Sir Alex? Því hann er hann sjálfur og samlíkingar eru óþarfar.

Ein saga hér, lestu hana í nýjum glugga og komdu svo til baka (þú er varla komin út í miðja Stone Roses, nógur tími)

Þetta er maðurinn Sir Alex Ferguson í hnotskurn. Þegar kom að fótbolta og bissniss var hann harðasti naglinn af öllum hörðu nöglunum og gaf engin grið. Þegar kom að fólki var hann sá sem aldrei gleymdi hvaðan hann kom né hversu miklu hann gat orkað. Þær er óteljandi sögurnar af öllum þeim sem hann svaraði þegar bréf komu til Old Trafford, beiðnir um myndir eða eiginhandaráritanir eða hvað eina, þegar illt var í ári hjá bréfritara virðist sem alltaf hafi þessi önnum kafni maður gefið sér tíma til að svara þeim sem mest þurftu þess.

Fréttir herma að United leikmenn séu sammála um eðlilegasta hlut í heimi. Sir Alex Ferguson eigi að lyfta Englandsmeistaratitlinum fyrstur manna á morgun. En ekki hvað? Hvernig er annað hægt? Það er ekki hægt að ætlast til af gamla manninum að hann fari á bekkinn og komi inná ef ske kynni að við fengjum víti í Fergiebótartíma þannig að hitt er eina sem er nógu stórt.

Enda myndi hann ekki vilja vítið, því á morgun er auðvitað bara eitt skiptir máli og það er að vinna leikinn, stórt og með stæl! Ef leikmenn eru ekki í stuði fyrir þennan leik þá veit ég ekki hvenær. Upp í hugann koma fyrst tveir leikir. Gegn Blackburn ’93, þegar stærsta partí sem Old Trafford hafði séð tók á móti ofurþunnum leikmönnum United sem höfðu eytt mestallri nóttinni hjá Steve Bruce að fagna titlinum (þegar Bruce vaknaði um morguninn voru Bryan Robson og frú vöknuð af sófanum og farin að vaska upp). Leikmennirnir svöruðu með að rústa Blackburn þrjú eitt. Gegn Everton ’95 þegar Sir Matt Busby var kvaddur hinstu kveðju og ekki var þurrt auga í stúkunum, en leikmenn svöruðu með því að yfirspila Everton.

En síðan var það leikurinn gegn City 2008 þegar München slyssins var minnst og leikmennirnir svöruðu ekki kalli áhorfenda.

Á morgun getum við blandað saman tilfinningunum frá ’93 og ’95. Við kveðjum manninn sem hefur gefið okkur svo mikið síðustu 26 ár, en ekki þó hinstu kveðju. Og við fögnum gríðarlega þessum frábæru 26 árum. Það gerum við best með að sýna United spilamennsku eins og best verður. Ég ætlaði nú ekkert að rýna mikið í liðið, og þó.

De Gea

Rafael Vidic Ferdinand Evra

Valencia Carrick Cleverley Giggs

Scholes

Van Persie

Við erum nefnilega að kveðja annan stórmeistara á morgun
http://www.youtube.com/watch?v=L6BZbvTqMvw

Ef það ekki Scholes líkt að geta hætt án þess að það verði of áberandi?

Og ég væri ekki hissa þó að Ryan Giggs ákveddi að vera ekki að gera David Moyes erfitt fyrir með að reyna að velja hann á næsta ári og hætti líka.

http://www.youtube.com/watch?v=WFooYSIBZYA

Valdaskiptin gætu varla verið skýrari.

Ég er kominn fram í ‘To Dream The Impossible Dream’ á lagalistanum sem verður leikið þegar heiðursvörður tekur á móti Sir Alex á morgun, og það er eitthvað svo rosalega þurrt loft hérna inni og ég er greinilega með rykkorn í auganu, og eitthvað vesen í nefinu, og einhvern kökk í hálsinum líka…

Þetta verður kveðjupartý aldarinnar á morgun. Eina sem Swansea þarf að gera er að mæta og taka létt á því, takk.