Rauðu djöflarnir

Úr einum konunglegum leiknum í annan. Real Madrid ber sinn konunglega titil stoltir í nafninu, veittan  af Alfonso XIII árið 1920, en Reading láta sér nægja að bera „The Royals“ sem viðurnefni, og þá fyrir þá stórmerkilegu — eða ekki — staðreynd að Windsor kastali Englandsdrottnara er í héraðinu sem fær því að bera titilinn „The Royal County of Berkshire“. Þeim hefur þannig tekist að gleyma hinum gamla viðurnefni „Kexkarlarnir“, því þótt vissulega hafi Reading séð öllu heimsveldinu fyrir kexi hér áður fyrr þá er það víst ekki lengur merkilegt. Nú ku Reading vera meira yfir í tæknina, þannig að kannske munu „Forritararnir“ mæta á Old Trafford í framtíðinni.

En að gamni slepptu fáum við Reading í heimsókn annað kvöld í bikarnum, ýmsum blánkari ársmiðahöfum til lítillar kæti, enda þurfa þeir að punga sjálfkrafa út fyrir miða á bikarleiki, sama hvort þeir komast eður ei og  hversu spennandi leikurinn er. Það ætti því að vera auðvelt að nálgast miða á leikinn, ef þú ert staddur í Manchester, og búast má við einhverjum auðum sætum.

Það verður ekki af Reading tekið að liðið er að standa sig ágætlega það sem af er ári, búnir að ná þrem sigrum í deild og vinna neðrideildarliðin Crawley og Sheffield United í bikarnum. Þeir stóðu aldeilis í okkur í fyrri leik liðanna í deildinni á Madejski þar sem Adam le Fondre, leikmaður janúarmánaðar skoraði eitt þriggja marka Reading, en við náðum þó fjórum. Og allt það í fyrri hálfleik. Le Fondre skoraði fimm mörk í janúar, byrjaði ekki leik og náði alls 85 (áttatíu og fimm) mínútum af leiktíma. Það má því búast við honum á bekknum á morgun og Pogrebnyak í byrjunarliði.

Liðið okkar verður… lítið eitt breytt frá síðasta leik. Hvernig líst ykkur á þetta?

Nei, ók, Valencia verður líklega ekki í hægri bakverðinum. De Gea byrjar, það getum við hengt okkur uppá. En ef það er eitthvað sem skýrir út hvers vegna við erum með 12 stiga forystu í deildinni, þá er skýringin þarna, hvít á grænu. Við getum stillt upp fullkomlega breyttu liði frá síðasta leik og samt verið með lið sem á að afgreiða flest lið í deildinni. Sir Alex sagði enda í vikunni að hópurinn nú væri sterkari en 1999. Byrjunarliðið er það líklega ekki, en þetta er hiklaust rétt hjá honum hvað hópinn varðar. Það er líka alveg magnað að sjá hvað við erum vel haldnir með meiðslaleysið, einu leikmennirnir á meiðslalistanum eru Scholes og Fletcher. Ég bara man varla eftir slíku á miðju tímabili.

Fyrir utan de Gea verða samt eflaust einhverjir með sem spiluðu á miðvikudaginn, það verða komnir fimm dagar, og svo er næsti leikur ekki fyrr en á laugardag gegn QPR þannig að það er síður en svo nauðsynlegt að hvíla alla. Rooney og Van Persie verða án efa á bekknum, tiltækir ef okkur vantar mörkin. Ég er hins vegar með það á tilfinningunni (les: vona) að Nick Powell fái að spila. Sörinn var að hrósa honum fyrir flotta frammistöðu í varaliðsleik gegn Southampton á mánudaginn síðasta og við vitum að hann á erindi í liðið.

Ferguson hrósað Belganum Adnan Januzaj í sömu setningunni: „We had young Nick Powell and Adnan Januzaj in the Reserves on Monday and you say to yourself: ‘These are definite Manchester United first-team players.’ We can see that. They have outstanding qualities.“.  Januzaj er árinu yngri en Powell, nýorðinn 18 á meðan Powell verður 19 í mars, þannig að ég ætla honum nú ekki sæti í byrjunarliði alveg strax. Væri samt gaman að sjá hann á bekknum, og ef hægri kantmennirnir okkar halda áfram að spila eins og þeir séu á róandi, gæti hann alveg átt eftir að koma við sögu á þessu tímabili.

Ég er afskaplega rólegur fyrir þennan leik, við getum stillt upp liði þannig að þeir sem mest mæddi á gegn Real fái að hvíla, en samt nógu sterku til að taka þennan leik. Það virðist kýrskýrt að United er að stefna að sigri á öllum vígstöðvum í ár, hver svo sem árangurinn verður, og bikarinn verður ekki tekinn neinum Wengertökum. Reading fær að líða fyrir það, 3-0.