Rauðu djöflarnir

Eftir frábæra frammistöðu um síðustu helgi gegn Man City var komið að því að leika gegn Sunderland heima. Fyrirfram var þetta svolítið hættulegur leikur, það er alltaf erfitt að halda uppi einbeitingu eftir jafn stóran sigur og gegn City, plús að United hefur verið í bölvuðu basli með liðin í neðri hluta deildarinnar á þessu tímabili. Chris Foy var dómari leiksins, veður var milt, 8 stiga hiti, 11km/klst vindur úr SSV, 85% raki og 988 mb loftþrýstingur. Svona var liðið skipað:

United byrjaði leikinn mjög vel, virkuðu grimmir og tilbúnir í slaginn strax á fyrstu sekúndu. Þeir teygðu á Sunderland með því að spila mjög vítt á vellinum, Young og Valencia stóðu nánast á hliðarlínunni í hvert skipti sem þeir fengu boltann. Einnig hélt ég stundum að Rio Ferdinand væri kominn í hægri bakvörðinn með Jones, það lá við að þeir héldust í hendur á hægri kantinum. Þetta gaf leikmönnum United meira pláss til að halda uppi góðu spili sín á milli og Sunderland-menn þurftu að hlaupa mun meira til að loka svæðum. Þetta bar árangur á 16 mínútu þegar Young kom upp vinstri kantinn, hnoðaði boltanum inn í teig þar sem Van Persie var mættur og smellti honum í markið. Glæsileg afgreiðsla eins og sönnum framherja sæmir.

Aðeins 5 mínútum síðar kom svo annað mark frá okkar mönnum þegar Cleverley skoraði eftir alveg frábæra spilamennsku milli hans og Carrick. Smekklegur þríhyrningur framhjá varnarmönnum Sunderland, Cleverley kominn inn fyrir vörnina og smellir boltanum í fjærhornið framhjá Mignolet í markinu. 2-0 eftir aðeins 20 mínútur og United á flottu róli.

Menn slökuðu lítið á eftir mörkin og héldu áfram að sækja á Sunderland. Van Persie og Rooney báðir með góð færi sem hefðu hæglega getað orðið að mörkum. Kunnulegir draugar voru þó viðstaddir í eina færinu sem Sunderland fékk í fyrri hálfleik þegar Ferdinand gaf boltann frá sér á mjög hættulegum stað, ansi aulalega, en slæm ákvörðunartaka hjá James McClean gerði það að verkum að ekki fór verr.

Flott frammistaða hjá United í fyrri hálfleik, voru einbeittir og mjög öruggir í sínum aðgerðum. Góð mörk og nokkuð virkilega góð færi, hefði hæglega geta verið 4-0 í hálfleik.

Í hálfleik kom Scholes inn á fyrir Carrick, líklegast bara verið að hvíla Carrick en hann hefur spilað hvað mest af leikmönnum United í vetur. Eftir aðeins 1 mínútu í seinni hálfleik setti Rooney boltann í þverslána hjá Sunderland og rétt eftir það fékk Van Persie dauðafæri til að gera út um leikinn, en klikkaði á því að setja boltann á rammann.

Sunderland voru þó mun beittari í sínum aðgerðum í seinni hálfleik heldur en í þeim fyrri. Þeir fengu meira pláss og tíma til að athafna sig, sérstaklega fyrir utan vítateig United (þar sem Carrick hafði áður lokað svæðum vel) og það skapaði smá hættu en sem betur fer nýttu þeir færin sín illa. Afksaplega hættulegur leikur að spila því þriðja markið er svo mikilvægt í stöðunni 2-0.

Þriðja mark leiksins kom svo á 59 mínútu og sem betur fer datt það okkar megin. Van Persie fékk boltann á vinstri kantinum upp við endamörkin, sendi hann fyrir markið og þar var Rooney mættur og „tappaði“ honum inn í autt markið. Mikill léttir, úrslitin nánast ráðin og núna lítið annað að gera en að halda einbeitingu í 30 mínútur og ljúka verkefninu. Vidic kom inn á fyrir Ferdinand á 68 mínútu, afskaplega gaman að sjá fyrirliðann okkar aftur á vellinum.

Á 72 mínútu skoraði Sunderland mark, eða ætti ég kannski að segja að United gaf þeim mark? Sunderland áttu góða fyrirgjöf frá hægri kanti sem allir leikmenn United stóðu og horfðu á fljúga framhjá markinu, Sessegnon tók við boltanum á vinstri kantinum, gaf hann aftur fyrir og þar var Fraizer Campbell ALEINN og skallaði í opið markið. Einbeitingarleysi algjört hjá okkar mönnum og Sunderland fékk þarna mark sem mér fannst þeir beint ekki eiga skilið. Eftir þetta hresstust Sunderland menn svolítið og fór ég að verða aðeins stressaður yfir hlutunum. Þeir voru nokkrum sinnum nálægt því að minnka muninn í 3-2, vörnin sýndi gamla takta og vissi lítið hvar hún væri staðsett, De Gea þurfti að hrækja á hanskana nokkrum sinnum, en sem betur fer hélt þetta til leiksloka. Niðurstaðan 3-1 sigur.

Það voru margir góðir punktar í þessum leik. United mættu virkilega vel stemmdir til leiks, spiluðu eins og sannir meistarar fyrstu 20 mínúturnar og gerði þá nánast út um leikinn með tveimur mörkum. Héldu áfram að leika vel næstu 40 mínúturnar, bættu við öðru marki og hefðu hæglega getað skorað 3-4 til viðbótar. Hinsvegar þegar staðan var orðin 3-0 þá fóru menn að vera full kærulausir, sérstaklega í aftast á vellinum. Sunderland skorðu mark og það var ekki United að þakka að Sunderland skoraði ekki annað. Ef staðan hefði verið 3-2 á 80 mínútu, þá er spurning hvað hefði gerst. Það var greinilegt að leikur liðsins dalaði við þær þrjár skiptingar sem voru gerðar. Scholes var ekki að skila sömu frammistöðu og hinn pottþétti Carrick og lítið sem ekkert kom út úr því sem Giggs gerði. Vidic var að spila sinn fyrsta leik í langan tíma þannig að hann var eðlilega smá ryðgaður, fáránlegt að ætlast til kraftaverks af honum á þessum tímapunkti

Heilt yfir var þetta þó fín frammistaða hjá United, góður sigur og loksins horfði maður á fótboltaleik án þess að stressast allur upp. Á þeim 60 mínútum sem tók að vinna þennan leik fannst mér allir leikmenn vera að spila nokkuð jafnan leik, spila sem eitt lið, en þar sem Van Persie var með mark og stoðsendingu þá ætla ég að gefa honum mann leiksins að þessu sinni.

Hér eru nokkur tíst að lokum:

Annar leikurinn í röð sem Young spilar mjög vel #djöflarnir

— Sigurður Gísli (@siggigisli1) December 15, 2012

– Fallegt! http://t.co/MOqnHR6S #Cleverley #Djöflarnir

— Rauðu djöflarnir (@raududjoflarnir) December 15, 2012

United have won all 12 matches that RVP & @WayneRooney have started together.#Partnership

— Doc Joshi (@Doc_Joshi) December 15, 2012