Tímavélin: Bikarmeistarar 1985

Rauðu djöflunum áskotnaðist á dögunum ný bifreið sem við nánari skoðun hafði leynda eiginleika. Við bjóðum ykkur því sæti við hliðina á okkur og förum með ykkur á tímaflakk.

Stillingarnar eru tiltölulega einfaldar en við ákveðum fljótlega að gera þetta ekki of flókið til að byrja með, heiðrum upprunaár tryllitækisins og sláum inn:

 18. maí 1985

Það voru 17 ár frá Evrópumeistaratitlinum, 10 ár frá árinu í annarri deildinni, 4 ár frá því Dave Sexton var rekinn fyrir of leiðinlegan fótbolta og United var komið í sinn annan bikarúrslitaleik á þrem árum. Völdin í enska boltanum voru þó kyrfilega í höndum Liverpoolbúa. Liverpool voru Englands- og vrópumeistarar frá árinu áður og Everton handhafar bikarsins og hinir síðarnefndu voru rétt nýbúnir að rúlla upp deildinni með einhverju besta liði sem enski boltinn hafði séð, á þeim árum þegar ekkert lið varð meistari nema að vita besta 11 manna liðið… og eiga svona nokkra til vara.

Ron Atkinson var búinn að finna leiðina að skemmtilegum bolta þó að það skilaði ekki nema fjórða sætinu, en í bikarnum gekk betur og Liverpool var slegið út í undanúrslitum í aukaleik (munið þið eftir svoleiðis?). Mark Hughes og Bryan Robson skoruðu frábær mörk í aukaleiknum til að tryggja sætið í bikarúrslitunum.

Nýkrýndir meistarar og Evrópumeistarar bikarhafa Everton biðu þar og í annað skiptið á sjö árum var það undir United komið að hindra að þrenna færi til Liverpoolborgar.

Fyrir leikinn var vissulega ljóst að leikurinn yrði erfiður, en það var engin ástæða til að óttast of mikið. Allir leikmenn United höfðu leikið með landsliði og áttu að eiga í fullu tré við meistarana.

 

Varamaður var hægri bakvörðurinn Mike Duxbury.

Meistarar Everton stilltu upp sínu besta liði:

Líklega var leikurinn sjálfur líðið fyrir augað en fimm af leikmönnum United voru búnir að leika fimmtíu leiki eða fleiri á tímabilinu og líklega eitthvað svipað hjá Everton. En umtalaðasta atvik bikarúrslitaleikja fram að þessum átti sér síðan stað á 77. mínútu þegar Kevin Moran dúndraði niður Peter Reid sem var um það bil að sleppa í gegn og var rekinn útaf. Í dag myndi umræðan um svona atvik aðallega snúast um lengd leikbannsins, en þetta var á þeim árum þegar rétt nýbyrjað var að taka á svona brotum og það vantaði ekkert uppá að óháðum rýnendum þætti brottreksturinn firra hin mesta. Moran greyið fékk ekki einu sinni medalíuna sína eftir leikinn enda brottrekstur skelfilegt afbrot. Síðar í vikunni fékk hann hana þó eftir að áfrýjunarnefnd miskunnaði sig yfir hann.

En Everton tókst ekki að brjóta 10 manna múr United á bak aftur og í framlengingunni skoraði Norman Whiteside eitt glæsilegasta mark sem Wembley hefur séð og United fór heim með bikarinn.

Tímabillið á eftir byrjaði stórkostlega á 10 sigrum en endaði í algerum vonbrigðum, Endalaus meiðsli Bryan Robson og algjör uppgjöf Mark Hughes sem vissi hann var á leið til Barcelona án þess í raun að vilja það sáu til þess og Alex Ferguson beið handan við hornið.

En það er óþarfi að hafa of mörg orð um leikinn þegar við getum eytt þessum ágæta landsleikjadegi í að horfa á allan bikarúrslitaleikinn 1985 á YouTube. Okkur sem munum þetta lið þykir gaman að rifja upp þessar gömlu hetjur, og þið hin hafið tækifæri til að kynna ykkur leikmenn sem í besta falli hafa verið nöfn á blaði.

Og ef tíminn er af skornum skammti þá er hér fimmtán mínútna útdráttur

Nú eða þið látið nægja að horfa bara á helstu atvikin, eða öllu heldur bæði atvikin úr leiknum