Djöflar gegn Skyttum
Manchester United mætir í heimsókn á Emirates völlinn í Lundúnum á morgun (sunnudag) og mætir það liði Arsenal klukkan 15:30. Lærisveinar Erik ten Hag munu leitast þar við að landa fyrsta útisigri United á tímabilinu. Heimasigrar gegn Wolves og Nottingham Forest og tap gegn Tottenham þar á milli er uppskera United eftir þrjár umferðir í ensku úrvalsdeildinni. Það er aðeins ein umferð í úrvalsdeildinni áður en okkur úrvalsdeildarunnendum er kippt niður á jörðina með einu stykki landsleikjahléi. Já aðeins ein umferð áður en þessar tæpu tvær landsleikjavikur stöðva skemmtilegustu deild í heimi og bjóða okkur frekar upp á Svartfjallaland – Búlgaría. Það er heldur betur ærið verkefni sem bíður United í seinasta leik fyrir landsleikjahlé en Arsenal eru farnir að gera sig heldur betur gildandi á nýjan leik. Skytturnar frá norður-London voru stóryrtir eftir gott gengi á síðustu leiktíð (tjah fyrir utan kannski apríl og maí) og ætla sér heldur betur að pakka þessari deild saman, a.m.k. láta stuðningsmenn liðsins þannig á samfélagsmiðlum.
Gluggadagur og félagsskipti
United voru líflegir seinustu daga og klukkutíma félagsskiptagluggans, Sergio Regulion og Sofyan Amrabat komu á láni til félagsins og þá koma markmaðurinn Altay Bayindir sömuleiðis. Sergio Regulion kemur þar sem Luke Shaw og Malacia eru báðir meiddur og verður hægt að senda hann tilbaka til Tottenham í janúar ef að ekki er þörf á kröftum hans lengur. Sofyan á hinn bóginn kemur til United á láni með möguleika um kaup eftir tímabilið ef að hann stendur sig vel. Teden Mengi var seldur til Luton og Marc Jurado skrifaði undir hjá Espanyol. Þá fóru Charlie McNeill, Alvaro Fernandez og Logan Pye allir á lán (Pye -> Stevenage, McNeill -> Burnley og Fernandez -> Granada). Þá kláruðust félagsskipti Dean Henderson til Crystal Palace sem höfðu legið lengi í loftinu.
Arsenal gerði nú ekki mikið á loka dögum gluggans en voru ágætlega aktívir fyrr í glugganum og fengu til sín þá Declan Rice, Jurrien Timber, Kai Havertz og David Raya (á láni).
Meiðsli
Nýjasti meðlimur meiðslalista United er Raphael Varane, en meiðsli hans eftir leikinn gegn Nottingham Forest voru staðfest á miðvikudaginn. Luke Shaw, Kobbie Mainoo, Tyrell Malacia, Tom Heaton og Amad eru allir fjarri góðu gamni, sem og Mason Mount. Það virðist hins vegar allt benda til þess að Rasmus Hojlund sé að verða tilbúinn en Ten Hag sagði að hann gæti mögulega byrjað gegn Arsenal.
Hjá Byssumönnum meiddist Jurrien Timber á hné í opnunarleik leiktíðarinnar gegn Nottingham Forest og verður hann frá í langan tíma. Gabriel Jesus er kominn af stað en óljóst hvort að hann geti byrjað gegn United.
Líkleg byrjunarlið
United:
Þrátt fyrir smá „tease“ frá Ten Hag um að Hojlund geti mögulega byrjað og að Reguilon sé kominn þá spái ég óbreyttu liði frá leiknum gegn Forest með einni breytingu. Varane er meiddur og tel ég alveg öruggt að Lindelöf komi inn í hans stað. Það gæti vel verið að Hojlund byrji þar sem Martial var talsvert slappur gegn Forest en ólíklegt er að hann sé tilbúinn í heilan leik. Það er líka eitthvað sem segir mér að Ten Hag gæti komið öllum á óvart og látið McTominay byrja á kostnað Eriksen.
Arsenal:
Stuðningsmenn Arsenal hafa kallað eftir því í upphafi tímabils að Arteta breyti um uppstillingu og færi sig aftur í það skipulag sem virkaði fyrir þá lengst af á seinasta tímabili. Það myndi þýða að Gabriel kæmi inn í liðið og ýtti Ben White út í hægri bakvörð, Thomas Partey sem hefur leikið þar í upphafi tímabils myndi þá fara inn á miðju líklegast á kostnað Kai Havertz. Ég vona þó að hann breyti engu þar sem Arsenal hefur ekki litið jafn vel út í byrjun tímabils og á seinasta tímabili, þá virðist Kai Havertz ekki vera alveg kominn í takt við Arsenal liðið þó Arsenal menn reyni að halda öðru fram. Nketiah, Jesus eða Trossard gætu allir byrjað sem fremsti maður en ég held þó að Jesus sé kannski ekki alveg tilbúinn.
United hefur unnið Arsenal 99 sinnum í öllum keppnum í gegnum tíðina, í þessum 238 leiki á milli félaganna. Arsenal hafa hins vegar unnið 86 af þessum leikjum. Sigri Rauðu Djöflarnir á Emirates á sunnudaginn, munu sigrarnir verða 100 – og yrði United fyrsta liðið til þess að sigra Arsenal 100 sinnum. Leikurinn er mikilvægur og er kannski fyrsta alvöru prófið á tímabilinu, United liðið virðist alltaf vera í betra og betra standi, kannski ekki skrítið því það virtist vera við frostmark í fyrsta leik gegn Úlfunum. Þá hefur líka lifnað aftur yfir ríg United og Arsenal stuðningsmanna sem virtist vera látinn, kistulagður og grafinn. Rígurinn sem litaði deildina frá 1996 með komu Arsene Wenger og gerði það næsta áratuginn og endaði óumdeilanlega með sigri Sir Alex Ferguson, virðist eins og Jesús (ekki Gabriel eða Navas) vera risinn aftur og montrétturinn svo sannarlega kominn aftur á borðið. Ef stuðningsmenn vilja hita enn betur upp fyrir stórleikinn þá mæli ég með heimildarþætti á YouTube „The Feud – Sir Alex Ferguson vs Arsene Wenger – Exclusive Documentary“.
113. þáttur – Endurkoma gegn Nottingham Forest
Maggi og Ragnar fóru yfir leikinn gegn Nottingham Forest, fréttir vikunnar, mögulega mótherja í Meistaradeild Evrópu og leikinn framundan gegn Arsenal.
Rauðu djöflarnir á:
Apple Podcasts
Spotify
MP3 skrá: 113. þáttur
Manchester United 3:2 Nottingham Forest
Tæpt var það, Teitur. Manchester United marði heimasigur gegn Nottingham Forest 3-2 í leik sem vissulega þandi taugarnar óþægilega mikið. Veðrið hafði sitt að segja en himnarnir hreinlega opnuðust í miðjum leiknum og úrkoman í Manchesterborg hefur verið mæld í tommum en ekki millimetrum. Það gerði leikmönnum erfitt um vik og boltinn var augljóslega þungur og óútreiknanlegur.
Erik ten Hag neyddist til að gera breytingar á liðinu þar sem Luke Shaw var frá vegna meiðsla. En það var ekki eina breytingin heldur tók hann Garnacho út úr liðinu og í hans stað kom Anthony Martial sem þýddi að Rashford fór á vinstri vænginn.
Á bekknum voru þeir Henderson, Maguire, Lindelöf, Pellistri, Sancho, Gore, Garnacho, McTominay og Fernandez.
Steve Cooper gerði mannabreytingar og uppstillingarbreytingar á Forest liðinu sem vann Sheffield United í síðustu viku. Hann stillti upp í 3-4-2-1 leikkerfi og í liðið kom Yates í stað Mangala. Að öðru leyti var liðið óbreytt.
Þeir sem vonuðust eftir öflugri byrjun á þessum leik hafa ekki verið sviknir. En United brunaði upp í sókn og uppskar hornspyrnu strax á fyrstu sekúndum leiksins. Það var upphafið af skelfilegum kafla þar sem gestirnir náðu að hreinsa boltann út úr teignum og unnu seinni boltann. Einungis Antony og Rashford voru fyrir utan teiginn þar sem boltinn barst á Taiwo Awoniyi sem tók á sprett og hristi Rashford af sér og var einn á auðum sjó með allan United vallarhelminginn fyrir framan sig og boltann líka. Nígeríumaðurinn bar boltann inn í teig, tók smá gagnhreyfingu til að plata Onana og lagði boltann svo í hægra hornið þó Onana hefði náð að koma við boltann. 1-0 fyrir gestina og ekki komnar 90 sekúndur á klukkuna hjá Stuart Atwell.
United fór úr öskunni í eldinn skömmu síðar. Heimamenn gáfu klaufalega aukaspyrnu á vinstri kantinum. Fyrirgjöfin kom og Lisandro Martinez skallaði boltann frá en fór ekki betur en svo að boltinn fór í höfuðið á Willy Boly og þaðan í markið framhjá Onana sem virtist ekki sjá boltann fyrr en hann snerti netið. Staðan orðin 2-0 og ekki komnar fimm mínútur gegn liðinu með einn slakasta árangur á útivelli á síðustu leiktíð.
United reyndu hvað þeir gátu að girða sig í brók eftir þessa tvöföldu rassskellingu en þrátt fyrir að vera 91% með boltann fyrsta korterið eða svo, var lítið að frétta fyrir framan mark gestanna. Það reyndi lítið á Matt Turner í markinu enda datt vörn gestanna mjög djúft og hugðist halda fengnum hlut. Það virtist leikmönnum United ansi strembið framan af að halda tempóinu í leiknum því margir þeirra áttu slakar sendingar og fyrsta snertingin brást mörgum.
Það kom svo loksins að því á 17. mínútu eftir þunga pressu United að stíflan brast. Bruno átti skot fyrir utan teig sem Turner varði út í vítateiginn þar sem Rashford komst á boltann. Hann tók þríhyrningaspil við Martial og komst upp að endalínunni og sendi boltann inn í markmannsteiginn. Þar var kominn svífandi léttur Dani á fleygiferð, þó ekki Hojlund heldur Christian Eriksen sem tók temmilega netta snertingu með utanverðri ristinni á boltann og stýrði honum í fjærhornið og breytti stöðunni í 2-1.
Það liðu ekki nema þrjár mínútur áður en næsta tækifæri féll okkur í skaut þegar Casemiro átti þrususkot sem Turner þurfi að verja en gerði það líka vel. Gestirnir héldu að sér höndunum og fóru ekki mikið fram völlinn á þessum tíma. Þegar 26. mínútur voru liðnar kom næsta dauðafærið þegar United fékk hornspyrnu eftir skot frá Bruno Fernandes. Úr horninu kom fyrirgjöf sem rataði á pönnuna á Casemiro sem stóð einn og óvaldaður við fjærstöngina. En þrátt fyrir að markvörðurinn væri viðsfjarri og markið stóð autt tókst okkar manni að skalla framhjá stönginn sem hefur líklegast verið erfiðara en að skalla inn í tómt markið.
Aron Wan-Bissaka átti fínan leik og sýndi laglega takta þegar hann potaði boltanum framhjá varnarmanninum sem stóð eins og pottaplanta á meðan Englendingurinn hljóp kringum hann og reyndi að koma boltanum inn í teiginn en færið rann út í sandinn. Áfram hélt United að blása og blása en virki heimamanna hélt fram að hálfleik og andrúmsloftið á Old Trafford virtist eima af einhvers konar vonleysi um að liðið væri fært um að ná inn tveimur mörkum í viðbót þrátt fyrir að vera miklu meira með boltann.
Síðari hálfleikur
Erik ten Hag var ekki séttur við fyrri hálfleikinn rétt eins og sérhver United maður og hann var ekki að bíða með skiptingarnar. Lindelöf kom inn fyrir Varane sem var búinn að vera frekar daufur í leiknum. Honum hefur líklegast líka tekist að hrista aðeins upp í leikmönnunum því þeir virtust ekki mæta huglausir inn í síðari hálfleikinn eins og í Tottenham leiknum. Það leið ekki á löngu áður en fyrsta markverða atvikið leit dagsins ljós.
Fyrirliðinn og töframaðurin Bruno Fernandes tók aukaspyrnu út á vængnum en boltinn endaði hjá Rashford sem var utan við teiginn. Sá enski átti hins vegar gullfallega fyrirgjöf inn í teiginn, beint á ennið á Bruno sem skallaði boltann yfir á fjærstöngina þar sem Casemiro kom á ferðinni, tók hálfvandræðalega snertingu með innanverðu lærinu en tókst samt sem áður að skófla boltanum inn í netið og bæta þar með upp fyrir mistökin fyrr í leiknum. 2-2 og Old Trafford tók við sér að nýju enda meira en 40 mínútur eftir af leiknum með viðbótartíma.
Leikmenn liðsins nýttu sér það sem byr undir báða vængi og einungis tveimur mínútum eftir markið fékk Antony stórhættulegt færi þar sem hann tók hreyfingar sem hann er þekktur fyrir og leitaði inn á völlinn og skaut með vinstri fæti, snúningstuðru sem skrúfaðist í áttina að innanverðu hliðarnetinu en Matt Turner kom eins og þruma úr heiðskýru með sjónvarpsvörslu og bjargaði í horn.
United hélt áfram að þjarma að gestunum sem vörðust vel og settu 10 útileikmenn fyrir aftan boltann flestum stundum. Þar til á 67. mínútu þegar Bruno fékk háa stungusendingu inn fyrir varnarlínuna og fyrirliðinn Worrall ákvað að reyna klæða hann úr í stað þess að hleypa honum einum inn fyrir. Stuart Atwell var ekki lengi að rífa upp rauða kortið og senda Worrall í sturtu. VAR herbergið staðfesti dóminn og gestirnir orðnir einum manni færri þegar 23 mínútur lifðu eftir af leiknum.
Aukaspyrnan var eitthvað sem United menn vilja fljótt gleyma, Bruno ætlaði að taka renna boltanum á Diogo Dalot sem stóð tiltölulega einn og óvaldaður vinstra meginn í teignum en portúgalski bakvörðurinn var með hugann einhvers staðar allt annars staðar en á Old Trafford það augnablik og virtist búast við skoti frá samlanda sínum.
Loksins virtist Rashford fá sitt gamla sjálfstraust aftur þegar hann tók Danilo á og með laglegri elastico hreyfingu setti hann Danilo úr jafnvægi og komst framhjá honum utanvert og tók af rás inn í teig. Danilo reyndi að stöðva hann en fór í hægri löppina á Rashford og Atwell benti á vítapunktinn óhikað. Takmörkuð snerting en vissulega hægt að færa góð rök fyrir því að hann stöðvar Rashford ólöglega og fyrirliðinn fékk að stilla sér upp.
Matt Turner valdi rétt horn en Bruno var öryggið uppmálað og setti boltann bæði fast og alveg út við stöngina og kom United yfir í fyrsta sinn í leiknum. 3-2 og stuðningsmennirnir trylltust í stúkunni.
En gestirnir lögðust ekkert í kör heldur færðu sig framar á völlinn og hafa eflaust tvíelfst þegar þeir sáu að uppbótartíminn var heilar 11 mínútur. Þeim tókst að þvinga Onana í sjónvarpsvörslu á 84. mínútu eftir að Willy Boly skaut boltanum af stuttu færi og í endursýningu sást að boltinn stefndi inn í markið út við stöngina. Virkilega vel gert hjá nýja markverðinum okkar sem hafði ekkert átt sérstakan dag í rammanum.
En honum tókst þó að halda markinu tómu út uppbótartímann jafnvel þótt leikurinn gengi langt fram yfir uppgefnar 11 mínúturnar og 3-2 baráttusigur á heimavell gegn Nottingham Forest staðreynd.
Pælingar eftir leikinn
Þessi leikur spilaðist ekki eins og höfundur vonaðist eftir. Enn og aftur virðast leikmennirnir okkar ekki mæta með rétt hugarfar frá upphafi til enda leiksins og það kostar okkur mistök og mörk. United var mun meira með boltann eins og búist var við enda er mótherjinn ekkert ófeiminn við að sitja djúpt og beita skyndisóknum. Þær svínvirkuðu og leikplanið gekk vel eftir. United var 67% með boltann og var með 2,91 xG og skoraði 3 mörk. Jafnframt var liðið með 18 skot og fengu fjögur dauðafæri (big chances) á sama tíma og Nottingham Forest var með eitt slík og xG 1,24 en skoraði tvö.
Byrjum á gagnrýninni svo hægt sé að enda á betri nótum. Liðið er alls ekki vel still saman í öftustu línu. Martinez og Varane virtust ekki tala sama tungumálið í fyrri hálfleiknum og bakverðirnir voru oft víðsfjarri enda leikplanið þannig að þeir áttu að leita inn á miðjuna. Martial var alls ekki upp á sitt besta og tókst engan veginn að réttlæta það að byrja aftur í næsta leik en Rasmus Hojlund verður að öllumlíkindum klár þá og mögulega var þetta tækifærið fyrir Frakkann.
Onana virtist ekki geisla af sér sama sjálfstrausti og -öryggi og hann gerði fyrr í mánuðinum. Hann var ragur af línunni og hefði mögulega geta gert betur í öðru markinu. Liðið í heild skortir sjálfsöryggi og greddu til að mæta inn í leikina og það verður að skrifast á stjórann.
En þetta voru þrír punktar á heimavelli og þrátt fyrir að mótherjinn hafi ekki verið hátt skrifaður á blaði fyrir þessa leiktíð þá náðu þeir í góð úrslit á síðustu leiktíð og létu Arsenal menn virkilega hafa fyrir hlutunum í fyrstu umferðinni. Bruno Fernandes var augljóslega maður leiksins en Portúgalinn var alls staðar á vellinum og sinnti báðum hlutverkum sínum, sem fyrirliði og sem skapandi miðjumaður, af einskærri snilld. Þá var það auðvitað við hæfi að hann var sá sem rak smiðshöggið á endurkomusigurinn með vítaspyrnunni.
United er nú með sex stig eftir þrjá leiki og vonandi eru einhverjar stíflur brostnar í markaskoruninni og menn að komast í gang enda ekki seinna vænna. Vonandi blæs þessi endurkoma nýju lífi og sjálfstrausti í okkar menn enda stórleikur um næstu helgi þegar liðið mætir á Emirates völlinn gegn Arsenal senm sitja fyrir ofan okkur með 7 stig. Sá leikur er á sunnudaginn 15:30.
Rauðu djöflarnir taka á móti Forest
Þessi viðureign gegn Nottingham Forest á laugardaginn getur ekki komið nógu fljótt fyrir suma á meðan einhverjir myndu helst vilja taka heilt undirbúningstímabil fyrir leikinn. United er með þrjú stig eftir tvo leiki, ósanngjarn heimasigur gegn Úlfunum og grautfúlt útitap gegn Tottenham en þetta upphaf leiktíðarinnar skilur vafalaust eftir ákveðið óbragð í munninum hjá stuðningsmönnum Rauðu djöflanna og minnir óneitanlega að sumu leyti á upphaf síðustu leiktíðar.
En það er fullsnemmt að byrja að örvænta. Erik ten Hag hefur vissulega fengið sinn skammt af gagnrýni fyrir liðsuppstillingu og skiptingar í þessum tveimur umferðum en gullfiskaminni ákveðins minnihluta stuðningsmanna er fljótt að gleyma hversu vel hann gerði á síðustu leiktíð þrátt fyrir að vera bæði með þunnan og takmarkaðan hóp auk þess að þurfa að takast á við prímadonnur og vandræði innan vallar sem utan. Undirbúningstímabilið virðist þó ekki hafa dugað til að slípa breytingar á leikkerfi og nýja leikmenn inn í leikstílinn liðsins en bæði Onana og Mount náðu einungis hluta undirbúningstímabilsins og tannhjólin hafa ekki verið að smellpassa saman í þessum fyrstu tveimur leikjum.
Á undanförnum misserum hefur United ekki átt í miklum vandræðum með Nottingham Forest en síðustu fjórir leikir liðanna hafa endað 2-0 eða 3-0 fyrir United. En sagan hefur ekkert að segja um daginn í dag. United hefur einungis skorað 1 mark á meðan Forest hafa sett 3 mörk á sama tíma. Það myndi hins vegar gjörbreyta stöðunni ef við skoruðum meira úr þeim færum sem við sköpum okkur, því vænt mörk (xG) og mörk fengin á sig (xGC) gefa upp betri mynd af ástandinu þó þau breyti ekki neinum úrslitum.
Í leiknum gegn Úlfunum var United með 1,97 xG en að sama skapi voru Úlfarnir með 1,72 xG og við það má bæta að líklegast hefðu þeir átt að fá vítaspyrnu undir lok leiksins sem telur ekki inn í þessa tölfræði. En í leiknum gegn Angeball var hins vegar Tottenham með 2,54 xG og skoruðu 2 mörk en á sama tíma var United með 2,45 xG en skoruðu ekki mark. United heldur því áfram uppteknum hætti með að skapa sér færi og nýta þau ekki. Sama vandamál var til staðar í fyrra enda var það hverju mannsbarni augljóst að framherji með alvöru markanef myndi færa United nær titilbaráttunni að nýju meira en nokkur önnur staða.
Það voru því eflaust margir sem hristu hausinn þegar miðjumaður var fyrstur inn um dyrnar og markvörður þar á eftir og síðan var farið í eltingaleik við framherja. En hann kom loksins inn í dæmið núna fyrir nokkrum vikum þegar hinn hávaxni, hárprúði dani, Rasmus Hojlund hjólaði inn um dyrnar á Leikhúsi draumanna. En hann hefur reyndar ekki komið við sögu í neinum leik vegna álagsmeiðsla í baki sem komu upp á yfirborðið í læknisskoðuninni fyrr í mánuðinum. Nýjustu fréttir herma að hann mun verma bekkinn loksins núna um helgina en nýnýjustu fréttirnar herma hins vegar að það hafi komið bakslag og hann verði ekki með.
Nottingham Forest
Forestmenn keyptu rúmlega tvö heil byrjunarlið af leikmönnum á síðasta leiktímabili og hreint ótrúlegt að Steve Cooper hafi náð að púsla saman þessum risastóra hóp á jafnskömmum tíma og raun bar vitni og haldið þeim uppi í deild þeirra bestu. Þetta kaupæði þeirra var hálfkómískt en nauðsynlegt enda komust þeir upp í Úrvalsdeildina að miklu leyti með aðstoð leikmanna sem hurfu á braut um sumarið en þeir náðu að halda sér uppi og þrátt fyrir að margir hallist að því að þeir muni smitast allhressilega af secondseasonsyndrome hafa þeir farið ágætlega af stað í ár. Fyrst mættu þeir á erfiðan útvöll gegn Arsenal og töpuðu þar 2-1 og gerðu sér síðan lítið fyrir og skelltu Sheffield United 2-1 en þeir verða eflaust í talsverðri fallbaráttu við lið á borð við Sheffield United svo þetta var kærkominn sigur.
Í sumar hafa þeir hins vegar ekki verið eins umsvifamiklir á leikmannamarkaðinum eins og í fyrra en þeir hafa engu að síður fengið til liðs við sig þá Matt Turner (markmann) frá Arsenal, Anthony Elanga (kantmann) frá okkur, Chris Wood (framherja) frá Newcastle United og Ola Aina (varnarmann) á frjálsri sölu. Einungis Sam Surridge og Braian Ojeda hafa verið seldir frá félaginu en svo hafa nokkrir runnið út af samningi eins og til dæmis Jesse nokkur Lingard.
Steve Cooper heldur sig líklega við 3-4-3 leikkerfið og því spái ég að liðið sem mætir okkur komi til með að líta svona út á blaði:
Helsta ógn þeirra Forest manna er að sjálfsögðu Liverpool akademíustrákurinn, Taiwo Awoniyi, sem virðist ekki geta hætt að skora. Þessi 26 ára gamli nígeríski vinnuhestur er tröll að takast á við og þegar Virgil van Dijk á erfitt með þig á æfingum er líklegast eitthvað varið í þig. Það er svo ekki á það bætandi að eftir að hann er búinn að vera að þjösnast á miðvörðum mótherjanna í 60-70 mínútur samfleytt, tekur séntilmaðurinn Chris Wood við og sýgur úr þér síðustu orkuna á lokametrunum. Leikurinn mun því líklegast taka vel á líkamlega fyrir mennina í öftustu línunni okkar á laugardaginn leyfi ég mér að fullyrða.
Mikilvægasti leikmaðurinn þeirra er samt að öllum líkindum Morgan Gibbs-White sem var hreint út sagt þeirra langbesti leikmaður á síðustu leiktíð. Það hjálpar svo ekki til að fá þá Brennan Johnson og Serge Aurier á flugbrautinni á vinstri kantinum gegn vinstri bakverði sem er ekki vanur að spila fyrir okkur, a.m.k. ekki vinstra megin hver svo sem það verður. En meiðslalistinn hjá gestunum er líka langur en á honum eru þeir Felipe, Biancone, Montiel, Aina, Richards og Hennessey.
Styrkur liðsins snýst einna helst um að spila hratt upp kantana, sérstaklega á hægri kantinum með Brennan Johnson í fararbroddi með Awoniyi sem targetman sem heldur boltanum meðan liðið færir sig ofar á völlinn. Steve Cooper átti það til á síðustu leiktíð að breyta á milli 3-4-3 og 3-4-1-2 þar sem munurinn lá í því hvort hann spilaði með tvo framherja með „tíu“ fyrir aftan eða tvo sókndjarfa vængmenn sitthvoru megin við framherjann. Nottingham Forest er lið sem er vanalega minna með boltann en andstæðingurinn og þegar þeir eru án bolta færist liðsstillingin vanalega í 5-2-3. Bakverðir þeirra sjá vanalega um að teygja varnarlínu mótherjanna til að búa til pláss á miðjusvæðinu (svæði 14) fyrir utan vítateiginn en við sáum einmitt Úlfana gera ekki ósvipaða hluti í fyrstu umferðinni og virtust Cunha og Neto hafa fullt af plássi á miðsvæðinu til að gera aðhlaup á vörnina okkar aftur og aftur. Vonandi hefur liðið og stjórinn lært af fyrri mistökum og heldur þeim þéttar á laugardaginn.
Manchester United
United hefur ekki verið að heilla marga það sem af er og þarf ýmislegt að breytast til að svo verði. Það kallar á breytingu á byrjunarliðinu en fyrir síðasta leik kallaði höfundur eftir því að Sancho kæmi inn í liðið en viti menn, sama byrjunarlið og í fyrstu umferðinni og svipað ósannfærandi leikur og í raun alls ekki boðlegur útileikur gegn toppliði. Núna fær Erik ten Hag og restin af liðinu tækifæri á nýjan leik til að rétta úr kúrnum. Það fyrsta sem þarf að laga er hugarfarið en það hefur verið harðlega gagnrýnt að menn virðast vera að jogga fram og til baka um völlinn, hengja haus þegar á móti blæs og eiga erfitt með að gíra sig í 90 mínútna leik. Hringir þetta einhverjum dejavu-bjöllum? Þarf stjórinn að henda hópnum aftur í 14 km hlaup og rífa menn út úr sumarfríshugarfarinu og koma mönnum í leikinn eins og á síðustu leiktíð eða er nóg að taka snöggan hárblásara og gera mannabreytingar?
Það er alvitað að knattspyrnustjórar eru þrjóskari en múrsteinar í aldagömlum kirkjum sem þráast oft við að spila leikmönnum þrátt fyrir að þeir ættu að henda þeim á tréverkið. Anthony er dæmi um það, en brassinn hefur ekki verið nálægt sínu besta og virðist vera one-trick-pony sem auðvelt er að loka á. Í ofan á lagi er mögulega hugur hans ekki fyllilega í leiknum eftir að fréttir um ásakanir fyrrum kærustu litu dagsins ljós að nýju núna fyrir nokkrum dögum. Þetta, ásamt slakri frammistöðu Garnacho og Rashford, finnst mér kalla á róteringar á liðinu. Garnacho þarf að endurheimta sjálfstraustið með því að koma inn á síðasta hálftímann af leiknum og kveikja í áhorfendum og liðsfélögum sínum á sama tíma og Anthony þarf smá pásu.
Það myndi gefa Sancho tækifæri til að byrja í sinni mest skapandi stöðu, hægri kantinum þar sem hann getur róterað við Bruno í tíunni á meðan Marcus Rashford fer í sína hættulegustu stöðu, vinstri kantinn, þar sem honum líður langbest. En hver á þá að leysa toppinn, fyrst Hojlund er ennþá frá og verður ekki tilbúinn fyrr en eftir landsleikjahlé hið fyrsta? Svarið er Anthony Martial. Postulínsmaðurinn sjálfur. Frakkinn kom inn á á 85. mín gegn Tottenham en maður lifandi hvað flæðið með hann og Jadon Sancho er allt annað. Mistök Erik ten Hag (að mínu mati) voru að gera breytinguna ekki fyrr og að halda Rashford ekki inni á vinstri kantinum með Martial því eins og glöggir stuðningsmenn muna þá tengja þeir tveir jafn vel saman og Ástríkur og Steinríkur.
Varnarlínan þarf ekki endilega neinar breytingar en þeir þurfa hins vegar að skrúfa hausinn á sig og finna út úr því hvernig þeir koma í veg fyrir að opnast eins og brostin stífla þegar miðjumönnum liðsins tekst ekki að sópa upp fyrir framan þá. En nú fyrir 11 mínútum síðan voru að berast þær fréttir að Luke Shaw verður frá í einhverjar vikur sem flækir málin enn meira þar sem Tyrell Malacia er líka frá vegna meiðsla. Það er því augljóst að varnarlínan gegn Notthingham Forest verður eitthvað óvanaleg hvernig sem hún mun svo líta út.
Á meiðslalistanum hjá okkar mönnum eru þeir Amad Diallo, Harry Maguire, Kobbie Mainoo, Mason Mount, Luke Shaw, Tom Heaton og nýji maður Rasmus Hojlund. Það er því ekki úr mörgum að velja þegar kemur að sumum stöðum á vellinum.
Mikið hefur verið rætt, skrifað og hugsað um gengi United í síðustu tveimur umferðum og sparkspekingar og spekúlantar hafa keppst við að gagnrýna liðið, stjórann, einstaklinga og stuðningsmenn fyrir allt milli himins og jarðar að því er virðist. Fótboltaáhugamenn og -sérfræðingar margir hverjir virðast þjást af ákaflega takmörkuðu minni sem oft nær ekki lengra en tvær vikur aftur í tímann. Skemmst er að minnast þess hvernig Graeme Souness kallaði Casemiro „steady Eddie“ og sagði hann hafa hafa verið heppinn að spila í þessu Real Madrid liði og núna er Jamie Garragher að tala um að þessi kaup okkar á brassanum séu ekki eins góð kaup og Declan Rice eða Moises Caicedo þar sem Casemiro sé bara örugglega búinn á því en hitt eru „örugg, framtíðarkaup“. Þá er gott að minnast þess einnig að þessir tveir töldu Lisandro Martinez ekki eiga neitt erindi í Ensku úrvalsdeildina. Held að þeir séu enn að plokka upp úr sér þræði úr þeim táfýlusokk.
Liðið er sem stendur með 3 stig eftir tvo leiki og það er þremur stigum meira en við vorum með á sama tíma í fyrra. Það að ætla dæma leiktíðina eftir tvo fyrstu leikina er einfaldlega allt of snemmt en þó má ekki líta framhjá því að ákveðin varhugaverð teikn eru á lofti. Liðið hefur ekki skorað nema 1 mark og það gegn liði sem varð fyrir algjörri uppstokkun á leikmannahóp og þjálfarateymi þremur dögum fyrir leikinn og síðan tókst þeim ekki að skora gegn liði sem eins er með glænýjan stjóra sem er þekktur fyrir að spila blússandi sóknarbolta á kostnað varnarinnar. Eins hefur líkamstjáning leikmanna United ekki verið álitleg og það er hlutverk þjálfarans og fyrirliðans að laga.
En við tökum einn leik í einu áður en við förum að hugsa út í leiktíðina í heild sinni. Í dómaragallanum verður enginn annar en stórflautuleikarinn Stuart Atwell sem blæs leikinn á stundvíslega kl 14:00 að íslenskum tíma. Minni að lokum á ljómandi gott djöflavarp frá því fyrr í vikunni þar sem farið var yfir leikmannamálin, Mason Greenwood og síðasta leik liðsins.