Rauðu djöflarnir

Í síðustu leikjum Manchester United hefur Louis van Gaal stillt upp í 3-4-1-2 uppstillingu sem hefur farið mikið í taugarnar á stuðningsmönnum United. Við hér á ritstjórninni munum á næstu dögum birta okkar skoðanir á því hvernig best væri að stilla upp liðinu, við vitum jú auðvitað miklu betur en Louis van Gaal!

Fyrirkomulagið er þannig að við birtum tvo byrjunarlið, eitt sem á að rúlla upp QPR á heimavelli og annað sem á að ná í sigur á Stamford Bridge gegn Chelsea. Runólfur birti sína færslu á mánudaginn. Í fyrradag kom Bjössi með sitt álit og í gær lét Spaki maðurinn ljós sitt skína. Nú er komið að Sigurjóni:

Ok, ímyndum okkur nokkra hluti hérna: Ég er þjálfari Man Utd, núverandi hópur kemur saman eftir sumarfrí 2015 (enginn nýr leikmaður kominn), allir leikmenn eru heilir og við höfum allt sumarið til að slípa liðið sama. Hvaða leikaðferð myndi ég leggja upp með að nota á komandi tímabili?

Hérna er uppstilling sem ég myndi nánast alltaf spila með, sérstaklega gegn „minni liðunum“ í deildinni:

Í síðustu leikjum Manchester United hefur Louis van Gaal stillt upp í 3-4-1-2 uppstillingu sem hefur farið mikið í taugarnar á stuðningsmönnum United. Við hér á ritstjórninni munum á næstu dögum birta okkar skoðanir á því hvernig best væri að stilla upp liðinu, við vitum jú auðvitað miklu betur en Louis van Gaal!

Fyrirkomulagið er þannig að við birtum tvo byrjunarlið, eitt sem á að rúlla upp QPR á heimavelli og annað sem á að ná í sigur á Stamford Bridge gegn Chelsea. Runólfur birti sína færslu í gær en í dag er komið að Bjössa:

Hendum báðum liðunum upp strax:

Liðið sem á að taka QPR og rúlla því upp: Demant á diskinn minn

Liðið sem á að taka Chelsea á, hemja þá og vinna leikinn:

Ég veit ekki hvort það sé dæmi um hversu grunnur hópurinn hjá United er í raun en ég sé bara ástæðu til að skipta út tveim leikmönnum á milli þessara tveggja liða.

Vörnin í báðum liðum er nær eins. Vörn United í vetur hefur ekki verið sannfærandi og þrigjgja manna vörnin er langt frá því að vera einhver draumur. Ólíkt Louis van Gaal hef ég trú á Rafael, amk eins og hópurinn er núna, þó að það hljóti að teljast nær öruggt að það kemur nýr hægri bakvörður til United í ár, annað hvort strax í janúar eða í sumar.

Marcos Rojo er lang skásti miðvörðurinn og Smalling þokkalegur. Vinstra megin var Ashley Young að standa sig vel sem hættulegur vængvörður en ef liðið þarf að verjast þá er Luke Shaw betri kostur.

Demanturinn er sú leikaðferð sem stuðningsmenn hafa verið sáttastir við í vetur og með Di María vinstra megin ætti að vera hægt að fá smá hraða og sköpun í spilið, nokkuð sem hefur vantað í vetur. Þessi hugmynd Van Gaal að láta hann spila frammi á ekki uppi á pallborðið hjá mér frekar en öðrum

Carrick á auðvitað sitt sæti samkeppnislaust og ég hef fulla trú á Herrera hvort sem það er til bera uppi spil eða verjast.

Gegn Chelsea þýðir síðan ekkert annað en að vera með þrjá miðjumenn sem geta allir varist og því fær Mata að hvíla gegn sínum gömlu félögum. Fellaini kemur með hörkuna sem þarf.

Framar ættu Di María og Rooney síðan að geta stutt Falcao og skapað færi sjálfir. Ég er enn á því að Falcao muni sýna hvað í honum býr, en Robin van Persie hefur ekki gert nógu vel í vetur til annars en að sitja á bekknum. Wayne Rooney er auðvitað búinn að vera lykilmaður í vetur og er fastamaður, og auðvitað frammi frekar en á miðjunni. Gegn Chelsea er hinsvegar viðbúið að hann þurfi að detta aftur til að hjálpa, nokkuð sem hann er ef eitthvað er of duglegur við.

Á morgun fær Spaki maðurinn að láta ljós sitt skína.

Í síðustu leikjum Manchester United hefur Louis van Gaal stillt upp í 3-4-1-2 uppstillingu sem hefur farið mikið í taugarnar á stuðningsmönnum United. Við hér á ritstjórninni munum á næstu dögum birta okkar skoðanir á því hvernig best væri að stilla upp liðinu, við vitum jú auðvitað miklu betur en Louis van Gaal!

Fyrirkomulagið er þannig að við birtum tvo byrjunarlið, eitt sem á að rúlla upp QPR á heimavelli og annað sem á að ná í sigur á Stamford Bridge gegn Chelsea. Runólfur ríður á vaðið og birtir sín byrjunarlið fyrst.

Runólfur:

Persónulega hef ég aldrei verið hrifinn af neinu öðru en venjulegu 4-4-F*cking-2 eða þessu venjulega 4-2-3-1. Að því sögðu þá tel ég núverandi leikmannahóp Manchester United einfaldlega ekki nýtast almennilega í tilteknum leikkerfum. Mér persónulega finnst 4-4-2 leikkerfi með tígulmiðju nýtast liðinu hvað best sóknarlega. Gegn „slakari“ mótherjum myndi ég sum sé vilja sjá liðið spila það leikkerfi (enda hefur það virkað hvað best í vetur). Hvað varðar blessað 3-4-2-1 / 5-3-2 / 3-5-2 leikkerfið þá má það einfaldlega fara þangað sem sólin skín ekki. Held að hatur sé kannski full sterkt orð til að lýsa skoðun minni á því leikkerfi en í hvert skipti sem Van Gaal stillir upp í þetta leikkerfi deyr eitthvað innra með mér.

Ég myndi stilla liðinu upp svona gegn QPR eða öðrum „slakari“ mótherjum

Markmannsstaðan er augljós. David De Gea á hana í dag og þyrfti líklega að gera nokkuð katastrófísk mistök, ítrekað, til að missa hana. Bakverðina þarf svo líklega ekki að deila um – þetta eru hreinlega einu bakverðirnir sem liðið á (gæti þó breyst ef Seamus Coleman slúðrið gengur upp). Hvað varðar hafsenta þá hef ég verið mjög hrifinn af Marcos Rojo í vetur, hann er með einhvern töffara-factor sem spilar þar inn í. Svo var maður örugglega hrifinn af honum því hann var ekkert meiddur, þangað til hann meiddist auðvitað. Ef hann er heill þá startar hann með Chris Smalling sér við hlið. Fyrir utan Manchester City leikinn þá hefur Smalling heillað mig mun meira en Phil Jones og Jonny Evans. Sá síðarnefndi hefur í raun verið það slakur í vetur að sé hann ekki spila mikið lengur með Manchester United nema rétt út þetta tímabil.

Michael Carrick fær svo það hlutverk að sitja djúpt á miðjunni, fyrir mér er Carrick einn mikilvægasti leikmaðurinn í leikmannahóp liðsins í dag. Liðið er einfaldlega betri með hann í þessari holu milli varnar og miðju, smá svona Andrea Pirlo fýlingur í honum (fyrir utan skeggrótina og hárið). Hinir þrír miðjumennirnir eru svo allt leikmenn sem komu til liðsins árið 2014. Angel Di Maria og Ander Herrera eru á miðri miðjunni og Juan Mata í holunni á bakvið framherjana. Vissulega mjög sóknarsinnuð þriggja manna miðja en þetta er Manchester United og maður vill sjá blússandi sóknarleik og þessir þrír leikmenn bjóða upp á það. Almenn gæði þessara þriggja miðjumanna ætti að valda hvaða vörn sem er vandræðum. Tala nú ekki um þegar Shaw og Rafael koma bombandi upp vængina. Ef miðjan væri svo að lenda í basli gegn ,,þungavigtar“ mönnum á borð við Steven N’Zonzi eða Kevin Nolan þá er um að gera að henda Marouane Fellaini inn á og jafna leika.

Frammi í þessu leikkerfi myndi ég spila Wayne Rooney og Robin Van Persie. Rooney gæti fallið aðeins aftar og sótt boltann / barist / hlaupið eins og hauslaus hæna (gert almennt það sem Rooney gerir). Robin Van Persie væri svo í þessu Poacher hlutverki sem fremsti maður. Van Persie og Rooney geta svo vissulega skipt um stöðu þar sem þeir eru báðir mjög góðir í því að tengja milli miðju og sóknar sem og að þeir geta leitt línuna.

Gegn Chelsea eða öðrum „sterkari“ mótherjum myndi ég breyta liðinu talsvert. Ég myndi stilla því upp svona:

Þetta leikkerfi er þó ekki alveg fast, þetta væri í rauninni einhverskonar afbrigði af 4-1-4-1 / 4-2-3-1. Rökstuðningur varðandi liðið sjálft: Markmaður, varnarlína og Michael Carrick eru alveg eins. Tel þetta einfaldlega vera sterkustu sex leikmennina í þessar sex stöður. Því miður finn ég mig knúinn að taka Juan Mata út úr liðinu en í leikjum gegn liðum eins og Chelsea / Manchester City og tala nú ekki um ef liðið spilar erfiða útileika í Meistaradeildinni. Í slíkum leikjum þarf Carrick annan mann með sér til að verja vörnina, í þessu leikkerfi væri Daley Blind sá leikmaður. Að hafa tvo leikmenn fyrir framan vörnina hjálpar talsvert gegn leikmönnum á borð við Eden Hazard og David Silva sem koma mikið inn á völlinn í sóknaraðgerðum sínum. Rétt fyrir framan Carrick og Blind væri maðurinn með olnbogana frægu; Fellaini. Gegn mönnum eins og Yaya Toure og Nemanja Matic er mikilvægt að hafa einn stóran, sterkan fauta inn á til að umræddir leikmenn valti ekki yfir léttleikandi miðju United.

Ég myndi svo vilja sjá Di Maria og Rooney á sitt hvorum kantinum, þó svo að þeir væru frekar innarlega – væru ekki í þessum klassísku out and out winger hlutverkum. Í rauninni mættu þeir skipta um kant og gefa liðinu þannig mismunandi möguleika í skyndisóknum. Ég myndi þó líklega stilla Rooney upp þeim megin sem mótherjinn væri með sinn sterkasta mann (Eden Hazard, David Silva, Alexis Sanchez, Raheem Sterling og fleiri). Það er erfitt að færa rök fyrir því að spila Rooney á ,,vængnum“ þar sem hann hefur ekki náð frábærum árangri þar en á móti kemur að ég vill sjá Robin Van Persie upp á topp og þar af leiðandi er þetta eina staðan eftir á vellinum fyrir Rooney. Van Persie er upp á topp því hann getur haldið boltanum vel, á auðvelt með að spila samherja sína inn í leikinn sem og hann er öflugur að finna pláss fyrir sinn baneitraða vinstri fót.

Hér er þó verið að reikna með að allir leikmenn liðsins séu heilir og enginn meiðist í umræddum leikjum – sem við vitum allir að er aldrei að fara gerast!

Á morgun höldum við áfram og Bjössi varpar fram sínu áliti.