Rauðu djöflarnir

Loksins voru allir, nema einn, heilir og Louis van Gaal gat á pappír stillt upp sínu besta liði. En hann er sem fyrr ekki í því að henda mönnum í djúpu laugina eftir meiðsli og því var t.d. Rojo ekki með.

Af einhverjum ástæðum heldur Van Gaal sig samt enn við 3-5-2 og í þetta skiptið var uppstillingin verulega einkennileg. Di María var allt í einu orðinn fremsti maður og Falcao var ekki einu sinni á bekknum.

Á bekknum voru Valdes, Evans, McNair, Blackett, Fellaini, Herrera og Wilson.

Lið Southampton leit svona út

Skemmst er frá að segja að þetta var skelfilega lélegur leikur af hálfu United. Liðið átti ekki skot á mark í leiknum og má þar þakka bæði góðum varnar- og miðjuleik Southampton en ekki síður skelfilegu andleysi United. Liðið virtist alvgerlega ófært um að byggja upp sóknir og skapa færi.

Skiptingar Van Gaal voru flestar vegna meiðsla eða leikforms og gerðu ekkert til að hjálpa liðinu. Van Persie meiddist á ökkla og var skipt útaf fyrir Herrera. Van Persie hafði átt mjög slakan leik og ekki sést frammi, enda varla fengið nokkra sendingu. Rooney var sendur upp fram og Herrera kom inn á miðjuna. Luke Shaw var ‘ekki í leikformi’ og Tyler Blackett kom inná, Daley Blind var sendur í vængvörðinn.

Þetta breytti litlu og Dušan Tadić sem hafði komið inná bjó til og skoraði eina mark Southampton, reyndar með því að fífla þrjá varnarmenn United og draga þá til sín og senda síðan á óvaldaðan Pellè. Pellè skaut í stöngina en boltinn barst beint á Tadić sem skoraði auðveldlega.

Síðasta skiptingin var að senda arfaslakan Di María í bað og nú kom Fellaini inná í einhvers konar Plan-B. Það gerði enn minna.

Daley Blind var reyndar aðeins að reyna þarna á vinstri vængnum og Juan Mata, sem var annars ósýnilegur mestan hluta leiksins, fékk tvö tækifæri til að skora, en skaut yfir og framhjá í þokkalegum færum.

Niðurstaðan var sæt hefnd Southampton fyrir þjófnaðinn á St Mary’s og fyrsti sigur þeirra á Old Trafford í 27 ár.

Viðbrögðin

Viðbrögðin hafa ekki látið á sér standa og mætti helst halda að við værum í fallsæti. Það er ekki að spyrja að stuðningsmönnunum Manchester United. Á tveim árum hafa þeir náð að koma að 26 ára skammti af ‘rekum stjórann’ og verður það að teljast góður árangur.

Það er engin ástæða til að draga eitthvað úr því hversu lélegur þessi leikur var af hálfu United og í raun hefðu nokkrir taplausu leikjanna tíu sem á undan honum komu getað farið eins. Það hlýtur að vera kominn tími a þessa skelfilegu 3-5-2 leikaðferð sem skapar ekki neitt að ráði. Ég hef trú á að Van Gaal geti tekið þá ákvörðun.

Það eru hins vegar nokkur önnur atriði sem eru að spila inn í. Efstu markaskorarar United í deild í vetur hafa verið Rooney og Van Persie. Í undanförnum leikjum hefur Rooney verið að spila sem miðjumaður. Það væri í sjálfu sér allt í lagi, hann hefur skorað þaðan. Robin van Persie er með átta mörk í deild en hefur oftast verið mjög óeffektívur í leikjum. Aðrir framherjar hafa verið slakir. Falcao hefur ekki komist í gang og James Wilson hefur ekki náð að sýna að hann sé reiðubúinn að stíga upp í aðalliðið.

Þetta má auðvitað að hluta rekja til þess að miðjan hefur ekki verið að skila sínu. Alveg eins og miðvarðasamsetningin hefur verið ný í hverjum leik hefur United ekki náð að búa til bestu miðjuuppstillinguna. Ángel Di María hristi verulega upp í þessu í haust og sýndi frábæra leiki en hann hefur ekki verið góður síðan hann kom til baka úr meiðslunum.

En það eru ekki leikir síðustu tveggja mánaða sem valda því við erum í svipuðum sporum nú og á sama tíma í fyrra. Sú staðreynd er að pirra marga stuðningsmenn og þeir eru að halda því fram að þetta sé ástæða til að reka Van Gaal. Núna

Fyrir þessa skammsýnu stuðningsmenn er full ástæða til að rifja upp tveggja mánaða grein frá Tryggva Páli sem hófst á þessum stigatöflum

Fyrir tveim mánuðum var United með enn lakari stöðu en árið á undan. Síðan þá hefur liðið, þrátt fyrir meiðsli náð að stíga uppá við. Liðið hefur náð góðum úrslitum gegn Liverpool, Arsenal og Chelsea og tapið gegn City var hvergi nándarnærri ein slæmt og í fyrra.

Síðan kemur eitt tap og sumir tryllast.

Það er engin ástæða til þess. Við sitjum í fjórða sæti, af fjórum leikjum deildarleikjum framundan eru þrír leikir við nýliða í deildinni, og að auki bikarleikur við C-deildarlið. Leikirnir við nýliðana fóru reyndar ekki vel í haust, en við erum á allt öðrum stað núna. Þessa leiki þarf að vinna og þá á að vera hægt að nota til að slípa til alvöru byrjunarlið.

Það er því enn og aftur ástæða til að ítreka markmið vetrarins fyrir lið Manchester United.

4. sætið.

Ef við náum ekki fjórða sætinu í vor, þá má vel vera að þá verði ástæða til að losa sig við stjórann. Þangað til skulum við anda með nefinu, gagnrýna á uppbyggilegan hátt og skoða vel hvers vegna skelfilegir leikir eins og leikurinn í dag gerast, en ekki byrja á því að öskra: Burt með stjórann!

Vegna þess að Louis van Gaal er ekki að fara neitt.