Rauðu djöflarnir

Jæja, fyrsti sigur Tottenham á Old Trafford síðan 1989 staðreynd. Ekki alveg það sem ég bjóst við, reyndi að vera bjartsýnn á að United myndi koma ferskir til leiks og vinna frekar sannfærandi sigur. Hinsvegar voru það 45 mínútur af hörmulegum fótbolta Manchester United í fyrri hálfleik skóp sigur Tottenham í leiknum. Þrátt fyrir að halda alltaf í vonina var ég nánast búinn að sætta mig við tap í hálfleik, þú getur ekki gefið Tottenham tvö mörk með þessum hætti. Í seinni hálfleik spilaði liðið svo frábærlega og í lok leiksins er ég vonsvikinn að hafa ekki a.m.k. fengið eitt stig út úr leiknum. Dómar í óhag, skot í stöng og slá, nokkur dauðafæri, einn af þessum dögum býst ég við. Við skulum hinsvegar byrja á byrjuninni og skoða liðin.

Lið Manchester United:

Bekkur: De Gea, Anderson, Rooney, Hernandez, Welbeck, Cleverley, Wootton

Lið Tottenham:

Bekkur: Lloris, Dawson, Glen Mason, Huddlestone, Gylfi Sigurðsson, Falqué, Townsend

Leikurinn byrjaði vægast sagt hörmulega. Á 2 mínútu taka leikmenn Tottenham léttan þríhyrning rétt fyrir innan miðju á vallarhelmingi okkar, gjörsamlega galopna vörnina og Vertonghen nánast labbar inn í vítateig óáreittur, skýtur í átt að marki, að því virðist beint á markmann (eða í hægra hornið), boltinn breytir hinsvegar um stefni á Evans sem rennir sér fyrir skotið og smellur í markinu. Þetta var akkúrat það sem ég var hræddur við, að vörnin yrði úti á þekju. Rafael er mjög framarlega á vellinum þegar hann var tekinn í þríhyrning, svo er Ferdinand tekinn í bólinu þegar hann reyndi að hjálpa Rafael með sinn mann. Evans virtist ekki vera með á nótunum í að færa sig niður í stöðu Ferdinand og þar af leiðandi var galopin hraðbraut inn í vítateig fyrir Vertonghen og staðan 1-0. Skelfilegt.

Eftir markið komu 30 mínútur þar sem við sáum meira af því sem við höfum séð undanfarið hjá United. Halda boltanum sæmilega á fyrstu 2/3 hlutanum á vellinum, svo um leið og reynt er að færa boltann inn á síðasta 1/3 hlutann á vellinum þá gengur ekkert, sendingar voru afskaplega lélegar, annað hvort útaf vellinum eða beint í lappirnar á leikmönnum Tottenham. Vörnin lendir svo í vandræðum þegar sótt er hratt á þá, gengur illa að loka svæðum og hraði manna eins og Defoe og Lennon veldur verulegum vandræðum. Til dæmis á Evra ekkert í mann eins og Lennon þegar kemur að hraða og stundum þurfti Evra bara að taka hann niður áður en Lennon slapp framhjá.

Svo kom gott rothögg á 32 mínútu. United ógnaði aðeins að marki Tottenham í nokkrar mínútur, misstu svo boltann við vítateig Tottenham, Bale veður upp völlinn frá vinstri til hægri, Defoe kemur með „krosshlaup“ á vörnin sem Evans eltir. Bale ákveður auðvitað bara að halda áfram að hlaupa enda er Ferdinand að verjast og hann er ekki nærri því eins snöggur. Bale hleypur framhjá honum ansi auðveldlega og smellir boltanum niður í vinstra hornið fjær. Óverjandi fyrir Lindegaard og gjörsamlega óverjandi fyrir mann eins og Ferdinand sem er kannski með 60% af hraða Bale. Eins mikið og Ferdinand hefur gert fyrir okkur, þá er ekki hægt að horfa framhjá þeirri staðreynd að hann hefur ekki lengur það sem til þarf til að elta alla þessa hröðu leikmenn sem eru í deildinni í dag. Hann er flottur á menn eins og Torres, en hraðara menn á hann í stórkostlegum vandræðum með.

Á 42 mínútur áttum við svo að fá víti þegar Nani var dreginn niður af Vertonghen. Ég reyni alltaf að horfa á svona hluti út frá því sem dómarinn sér, semsagt, í fyrstu tilraun á fullum hraða. Nani virtist henda sér aðeins og mikið í jörðina og þetta leit ekki út fyrir að vera víti. Í hægri endursýningu frá öðru sjónarhorni var greinilegt að klárt var um að ræða. Við höfum fengið dóma með okkur í vetur, við höfum heyrt nóg af væli um það, en það er aldrei talað um þá sem við fáum á móti, þeim er alltaf gleymt strax. Þetta jafnar sig alltaf út, ég hlusta ekki á eitthvað bull um annað.

Staðan í hálfleik 2-0 og það var verðskuldað. Ekki endilega vegna þess að Tottenham hafi eitthvað vaðið í opnum færum. Þeir áttu tvö skot á rammann og settu tvö mörk. Manchester United hinsvegar voru svo bitlausir að ég hef sjaldan séð annað eins. Áttu eitt skot í átt að marki allan fyrri hálfleikinn, það var hættulaust skot frá Nani sem Friedel varði. Nani var sá eini í liðinu sem reyndi eitthvað í fyrri hálfleik, tók menn á og reyndi fyrirgjafir, þær voru ekki alltaf frábærar en aðal vandamálið var hinsvegar að það var enginn til að taka við þeim. Svo virðist vera að þegar United er að spila með einn alvöru framherja þá er það yfirleitt eini maðurinn í boxinu þegar fyrirgjafir koma. Ef Nani gefur fyrir þá er Van Persie í boxinu á meðan Kagawa og Giggs eru að koma hlaupandi inn í boxið, en eru samt ekki mættir þegar þeir eiga að vera mættir. Ég er viss um að Ferguson hafi séð þetta fyrir sér öðruvísi, að menn væru að pressa framar á völlinn með 4 mönnum, en það er bara ekki að virka!

Í hálfleik kom Rooney inn fyrir Giggs, liðið færði sig í hið klassíska 4-4-2 kerfi þar sem Rooney var frammi með Van Persie og Kagawa færði sig á vinstri kanntinn. Það tók innan við eina mínútu að átta sig á því að leikmenn væru mættir til leiks mun ákveðnari, voru að halda boltanum betur fyrir utan vítateig Tottenham og leikmenn Spurs voru óöryggir í sínum varnaraðgerðum. Greinilegt að Ferguson hefur þanið raddböndin í hálfleik, ekki í fyrsta skipti á þessu tímabili.

Á 51 mín. fer eitthvað brjálæði í gang. Rooney fær boltann út á hægri kantinum, gefur fyrir þar sem Nani var mættur og skoraði. Glæsilegt gert, allt annað að sjá liðið, 3 menn mættir inn í boxið og það skilaði sér í marki. Mínútu seinna fær Bale sendingu inn fyrir vörnina, neglir að marki, Lindegaard ver boltann út í teig og þar er Dempsey mættur í frákastið og smellir boltanum í autt markið. Enn einn sofandahátturinn á vörninni, allir að horfa á boltann og enginn að tékka á sínum mönnum, þar af leiðandi var enginn klár í hreinsun þegar Lindegaard ver. Heilli mínútu eftir þetta sjokk skorar svo Kagawa eftir laglega sendingu inn fyrir vörnina frá Van Persie. Kagawa geri vel að taka við boltanum með bakið í markið, snúa sér í smella honum í fjær hornið framhjá Friedel. Staðan orðin 3-2 og nóg eftir af leiknum!

Á 58 mín féll svo Kagawa í teignum og vildi fá víti, ekkert á það þó, Walker fór fyrst í bolta. Sem betur fer fyrir hann því Kagawa var í dauðafæri og greinilegt að menn voru ákveðnir að jafna. á 61 mín átti Rooney fráááábæra aukaspyrnu sem smellur í stönginni. Hefði hæglega geta orðið 3-3 á þeim tímapunkti og áhorfendur á Old Trafford taka við sér. Van Persie skoraði svo mark á 63. mínútu en það var dæmt af vegna rangstöðu, réttur dómur en það var ekki mikill afgangur af þessu og manni fannst eins og jöfnunarmarkið lægi í loftinu. Nokkrum mínútum seinna var hendi á Santos í teignum, greinilega. Bolti í hönd eða hönd í bolta og allt það, getum rifist um það en maður hefur oft séð víti dæmt á svona en ekki að þessu sinni. Höldum því bara til að haga að dómurinn dæmdi ekki með okkur. Ok?

Van Persie fékk svo dauðafæri á 68 mín þegar hann fékk boltann á vinstri kantinum, var kominn einn á móti marki en setti hann töluvert framhjá. Klárlega færi sem hefði hentað réttfættum betur en Persie nýtir samt svona færi í 80% tilvika, en því miður var þetta eitt af þessum 20%. Gylfi kom svo inn á fyrir Tottenham á 70 mín, sem mér er reyndar persónulega nákvæmlega sama um, en það er best að halda þessu til haga fyrir þá sem fylgjast með Gylfa.

Man Utd héldu áfram að sækja og pressa síðustu mínúturnar. Það var allt annað að sjá liðið fremst á vellinum, til dæmis þegar sendingar komu inn í boxið þá væru alltaf tveir og stundum allt upp í fjórir leikmenn tilbúnir. Vörnin var ekki undir miklu álagi eftir að Tottenham skoruðu þriðja markið þar sem miðjan stóð sig vel að vinna bolta, sem betur fer því vörnin áttu afleitan dag, Rafael og Evra áttu þó ágæta spretti fram á við í seinni hálfleik. En það er greinilegt að ef menn eins og Scholes og Carrick drepa ekki niður sóknir andstæðinganna, þá er andskotinn laus.

Á 79 mín kom Welbeck inn á fyrir Kagawa. Ég var mjög hissa á þeirri skiptingu þar sem Kagawa hafði vaxið verulega í seinni hálfleiknum og var mjög beittur að þeim tímapunkti sem hann var tekinn útaf. Það kom ekki mikið út úr Welbeck eftir að hann kom inn á, ég myndi því segja að þessi skipting hafi verið mistök hjá Ferguson.

Carrick kom svo með skalla úr horni á 85 mín sem endaði í þverslá og svo átti Evra hörku skalla að marki mínútu síðar sem Friedel varði. Það var mikil pressa á Tottenham og ég trúði því statt og stöðugt að United myndi jafna áður en leikurinn væri úti, sérstaklega þegar 4 mínútum var bætt við. Á 92 mín var Hernandez hent inn á sem var allt of seint að mínu mati, af hverju til dæmis ekki að halda Kagawa inn á og setja Hernandez inn á þeim tímapunkti fyrir Carrick? Allavega, hann náði ekki að gera neitt á síðustu tveimur mínútum. Svo gall flautan eftir 94 mínútur og Tottenham vinnur fótboltaleik á Old Trafford, ég man ekki eftir síðast þegar það gerðist, enda var ég 6 ára.

United spilaði jafn vel í seinni hálfleik og þeir spiluðu illa í fyrri hálfleik. Það er orðið frekar þreytt að liðið spili bara 50% af leiknum á fullu gasi. Fyrri hálfleikirnir í vetur hafa verið hörmulegir og Ferguson endar á því að hjá hjartaáfall ef hann þarf að taka hárblásarann í hverjum hálfleik. Ég ætla þó að draga hann til ábyrgðar fyrir þetta tap (svona að mestu leiti), byrjunarliðið var ekki það sterkasta sem hann gat spilað. Ég nenni ekki að hlusta á rök þess efnis að Rooney og Van Persie geta ekki spilað saman, þeir geta það, þeir hreinlega eiga að gera það! Liðið er með hörku miðju og fáránlega góða framlínu, af hverju ekki bara að spila 4-4-2, það virðist vera að virka lang best? Gegn Southampton og núna gegn Tottenham er kerfinu breytt í 4-4-2 í hálfleik og það er allt annað að sjá liðið. Vörnin er hinsvegar alvöru áhyggjuefni. Evans og Ferdinand eru ekki að ná nægilega vel saman, síðan eru þeir, ásamt Evra, ekki beint þeir hröðustu í bransanum. Vissulega eru meiðslavandræði í gangi í vörninni, þá sérstaklega með Vidic sem maður saknar mest enda er hann þungamiðjan í vörninni. En það gengur ekki að það fari allt til andskotans þegar einn maður meiðist. Hvernig stendur svo á því að varnarmennirnir okkar eru svona oft meiddir? Það er búið að vera vandamál í nokkur ár núna. En ég held að það þurfi að fjárfesta í heimsklassa varnarmanni og hætta þessum endalausum pælingum um hver er næsti miðjumaðurinn sem Manchester United þarf að kaupa. Ég vil fá 25 ára gamlan Jaap Stam!

Maður leiksins? Ég er ekki alveg viss hver mér fannst bestur. Nani var bestur United manna í fyrri hálfleik og skoraði svo gott mark í þeim seinni. Rooney kom mjög sprækur inn og lífgaði upp á hlutina, sem og Kagawa sem rankaði við sér í þeim seinni. Scholes var hinsvegar bestur í seinni hálfleiknum og stjórnaði gjörsamlega öllu á miðjunni, vægast sagt frábær. Hann var vissulega ekki frábær í þeim fyrri, en gerði þó fá mistök. Líklega sá sem ég myndi kjósa.

Hvað segið þið annars?