Rauðu djöflarnir

Meistaradeild Evrópu

Atalanta 2:2 Man Utd

skrifaði þann | 11 ummæli

Stórundarlegt leikskipulag, hræðilegur varnarleikur og ótrúleg einstaklingsgæði. Þetta var uppskriftin að dramatísku 2-2 jafntefli Atalanta og Manchester United í kvöld. Leikurinn var stimplaður sem próf nr. 2 af þremur hjá Ole Gunnar Solskjær. Hann og lærisveinar hans unnu sér ekki inn nein extra prik með frammistöðu kvöldsins. Stjórinn gerði nokkrar breytingar á liði sínu frá því um helgina og svona stilltum við upp:

1
de Gea
23
Shaw
5
Maguire
19
Varane
3
Bailly
29
Wan-Bissaka
6
Pogba
39
McTominay
18
Bruno
10
Rashford
7
Ronaldo

Bekkur: Henderson, Dalot, Telles, Fred, Mata, Matic (’69), van de Beek (’86), Lingard, Cavani (’69), Greenwood (’38), Martial, Sancho (’86)

Byrjunarlið heimamanna var svipað og það sem að United mætti á Old Trafford 20. október.

Atalanta:

Musso
de Roon
Demiral
Palomino
Mæhle
Freuler
Koopmeiners
Zappacosta
Pasalic
Ilicic
Zapata

Fyrri hálfleikur

Leikurinn fór nokkuð fjörlega af stað og Scott McTominay var hársbreidd frá því að koma United yfir þegar hann skaut slöku skoti í bak Jose Luis Palomino og þar breytti boltinn svaðalega um stefnu, Musso kominn í andstætt horn en hafði heppnina með sér þar sem að boltinn lak á snigilshraða í stöngina.

Stuttu síðar kom fyrsta mark leiksins. Það kemur sennilega fæstum á óvart að vörn okkar leit ömurlega út í aðdraganda marksins og David de Gea, sem hefur spilað vel í haust, gerði sig sekan um vond mistök. Duvan Zapata nýtti sér samskiptaleysi Scott McTominay og Eric Bailly sem að skildu eftir sig mikið pláss úti á vinstri kantinum. Zapata fann Josep Ilicic rétt fyrir utan teig United og Ilicic átt þéttingsfast skot beint á markið. Boltinn lak undir David de Gea í markinu og Slóveninn fagnaði ákaft. 1-0 fyrir Atalanta.

Menn virtust telja vitlaust trekk í trekk og lesa kolvitlaust í aðstæður sem að betra lið en Atalanta hefði nýtt sér, þá er nú gott að næsti leikur sé bara gegn Manchester City. Á 30. mínútu var Paul Pogba alveg staðráðinn í að sýna okkur hvað hann væri sterkur og duglegur að geta haldið mönnum frá sér, en það fór ekki betur en svo að hann missti boltann beint fyrir framan teiginn okkar og Zapata komst í algjört dauðafæri en Eric Bailly bjargaði frábærlega á ögurstundu. Stuttu síðar settist Raphael Varane í grasið og kenndi sér meins. Frábært… Inn fyrir hann kom Mason Greenwood og liðið því komið í fjögurra manna varnarlínu.

Í uppbótartíma í fyrri hálfleik komu svo í raun einu raunverulega gæði fyrri hálfleiksins af okkar hálfu. Þá spiluðu Mason Greenwood, Ronaldo og Bruno Fernandes frábærlega sín á milli áður en Ronaldo setti Bruno í gegn og tók svo á rás. Bruno las hárrétt í aðstæður og setti boltann aftur til baka á Ronaldo með hælnum sem þrumaði boltanum í fjærhornið af stuttu færi. 1-1, glæsilega gert. Stuttu síðar flautaði Slavko Vincic til loka fyrri hálfleiks.

Seinni hálfleikur

Fljótlega eftir að seinni hálfleikur hófst komst Bruno í ágætis færi eftir góðan undirbúning Ronaldo en skot hans var blokkað. Eftir þessi kröftugu byrjun var nákvæmlega ekkert að frétta. Liðið tengdi varla saman sendingar og fremstu menn voru gjörsamlega einangraðir.

Það var því algjörlega í takt við gang leiksins þegar að Duvan Zapata skoraði og kom Atalanta í 2-1. Varnarleikurinn í þessu marki var verri en í fyrra markinu. Eric Bailly steingleymdi sér og Zapata stakk sér aftur fyrir hann. Fyrirliðinn Maguire spilaði hann réttstæðan og reyndi svo í þokkabót að hakka hann niður innan teigs rétt áður en Kólumbíumaðurinn setti boltann yfir David de Gea, sem að stóð eins og þvara á marklínunni allan tímann. Alveg ömurlegt mark og algjörlega lýsandi fyrir bjánaganginn í öftustu línu hjá okkur. Smá tíma tók að staðfesta markið en það sást nokkuð greinilega að Maguire spilaði Zapata réttstæðan og því réttilega staðan orðin 2-1.

Það gerðist ekki margt markvert í kjölfar marks Zapata. Tilraunir United til að byggja upp sóknir voru í besta falli sorglegar og heimamenn áttu ekki í nokkrum einustu vandræðum með að verjast þeim. Þeir freistuðu þess svo að ná þriðja markinu sem að hefði tvímælalaust gert út um leikinn og þrátt fyrir talsverða aðstoð frá Maguire að þá var Bailly oftar en ekki mættur til að sópa upp lausu boltana og fyrirgjafirnar. Langt því frá fullkominn leikur hjá Bailly en hann var skömminni skárri en Maguire.

Donny van de Beek, Jadon Sancho, Edinson Cavani og Nemanja Matic komu inn á til að opna breyta gangi mála. Spilamennska liðsins batnaði ekki mikið, en blessunarlega áttum við hauk í horni. Á 92. mínútu klippti Ronaldo inn frá vinstri í átt að marki Atalanta, stuttu fyrir utan teig þeirra. Varnarmenn Atalanta náðu að krafsa í boltann sem að datt fyrir Mason Greenwood. Hann potaði boltanum upp í loftið fyrir Ronaldo og sá portúgalski var ekkert að tvínóna við hlutina. Hann gjörsamlega smellhitti boltann á lofti, rétt fyrir utan teig heimamanna og boltinn flaug neðst í fjærhornið. Algjörlega óverjandi fyrir Musso! 2-2 og bráðnauðsynlegt stig unnið í baráttunni um að komast uppúr riðlinum.

Pælingar eftir leik

Enn og aftur skilur frammistaða liðsins eftir óbragð í munni undirritaðs. Liðinu gekk ágætlega að halda í boltann fram að fyrra marki Atalanta en holningin á liðinu stærstan hluta leiks er einfaldlega stórundarleg. Hvert var hlutverk Paul Pogba í leiknum í kvöld? Hvað er að Harry Maguire? Til hvers var Jadon Sancho keyptur? Höfum við einhvern áhuga á því að byggja upp sóknir og leikfléttur eins og eðlilegt fótboltalið eða á knattspyrnustíll okkar bara eftir að verða tilviljanakenndari? Hvað gerist í landsleikjahléinu?

Öll vitum við innst inni að Pogba semur við annað lið í janúar. Líkurnar á því að hann endursemji við félagið eru sáralitlar og hann hefur daðrað við brottför síðan 2017. Fjögur ár komin af þessari hringavitleysu. Að eiga við Mino Raiola og vona svo heitt og innilega að við fáum að sjá stöðugt frábæran Paul Pogba. Alltaf hefur það verið einhverju/m að kenna að ekki gekk nægilega vel hjá Frakkanum hæfileikaríka. Mourinho kunni ekki að nota hann rétt, hann þarf aukið frelsi, það vantar heimsklassa akkeri með honum, hann er ekki vinstri kantmaður og svo framvegis. Kannski er vandamál Paul Pogba… bara Paul Pogba? Næsti leikur er gegn nágrönnum okkar í Manchester City. Þeir eru ekki jafn háfljúgandi og Liverpool voru þegar við mættum þeim, en þeir hafa það mikil gæði innan sinna raða að svona spilamennska mun einungis skila annarri flengingu. Sem betur fer er Paul Pogba í banni þar, því að hann yrði sennilega með 30 tapaða bolta á eigin vallarhelmingi gegn City eftir 20 mínútur.

Það er hryllilega sárt að missa Raphael Varane í meiðsli aftur. Maður biður til æðri máttarvalda að ekkert alvarlegt sé að, en er þó ekkert sérlega bjartsýnn á að hann spili gegn grönnunum. Hann er langbesti miðvörður okkar og með Harry Maguire í tvímælalaust versta formi lífs síns, þá er þetta vondur tími til að missa Varane aftur í meiðsli. Fyrirliðinn er bara ekki með risastóran hausinn rétt skrúfaðan á sig. Auðvitað er langt síðan að Bailly spilaði leik og þeir kannski aldrei náð sérlega vel saman, en öllu má nú ofgera. Hikið og klaufaskapurinn í honum í síðustu leikjum er eitthvað meira en bara áhyggjuefni.

En til að enda þetta á jákvæðum nótum þá verð ég að taka hatt minn ofan fyrir einstaklingsgæðum Cristiano Ronaldo. Hann fékk ekki úr miklu að moða í kvöld en skilaði tveimur frábærum mörkum. Seinna markið var í algjörum heimsklassa. Ef að boltinn hefði mátt detta fyrir hvaða leikmann sem er í veröldinni á þessum tímapunkti, af þessu færi, þá hefði ég valið Ronaldo. Stigið sem að liðið tekur með sér frá Ítalíu er risastórt og erum við nú jafnir Villarreal á toppnum með 7 stig, en þeir eru einmitt næsti andstæðingur okkar í keppninni – Atalanta hafa náð í 5 stig og Young Boys eru með 3 stig. Ljóst er að starf Ole Gunnar Solskjær er langt í frá öruggt en Cristiano Ronaldo hjálpaði honum talsvert með þessu jöfnunarmarki.

Næsti leikur liðsins er eins og áður sagði gegn Manchester City – laugardaginn 6. nóvember, kl. 12:30.

Áfram Manchester United!

Meistaradeild Evrópu

Stórleikur í Bergamo

skrifaði þann | 1 ummæli

Ole Gunnar Solskjær stóðst fyrsta prófið af þeim þremur sem að pressan hafði lagt fyrir hann. Sterkur sigur vannst á glötuðu Tottenham liði sem að tóku í gikkinn í dag – Nuno Espirito Santo rekinn. Arftaki hans verður að öllum líkindum Antonio Conte, en sá var þrálátlega orðaður við United í vikunni. Okkar ástkæri Norðmaður vonast til þess að fara ekki sömu leið og það væri sannarlega skref í rétta átt að ná í jákvæð úrslit gegn Atalanta, sem að er einmitt næsti andstæðingur Manchester United. Liðin mætast á morgun, 2. nóvember og hefst leikurinn kl. 20:00. Leikurinn fer fram á heimavelli Atalanta, Stadio di Bergamo (Gewiss Stadium).

Liðsfréttir

Það er óhætt að fullyrða að nýliðin vika hafi verið stormasöm fyrir klúbbinn. Kallað var eftir höfði Solskjær og á mánudaginn síðasta benti ekkert til þess að hann stýrði liðinu til sigurs gegn Tottenham. En talið er að réttur arftaki sé ekki á lausu sem stendur og því vilji stjórnin frekar halda Solskjær en að breyta til á miðju tímabili. Það er sjónarmið sem að auðvelt er að skilja, þó að það sé sannarlega stór hluti fólks sem ekki samþykkir það. Í öllu falli að þá var himinn og haf á milli vinnuframlags og skipulags liðsins á Tottenham Hotspur velli og þeim hörmungum sem að við urðum vitni að gegn Liverpool.

Í raun eru allir til taks hjá okkar mönnum ef frá er talinn Anthony Martial. Leikbann Paul Pogba er í Úrvalsdeildinni og hann er því klár í slaginn. Líklega stillir Solskjær þó upp keimlíku liði og byrjaði gegn Spurs. Þar fann hann stöðugleika varnarlega og þó að liðið hafi ekki vaðið í færum að þá átti liðið góðar skyndisóknir og pressaði á réttum augnablikum. Leikstíll Atalanta er líka opinn og beinskeyttur og því mikilvægt að skilja ekki eftir stór auð svæði á vellinum.

Fyrri hálfleikurinn gegn Atalanta var afleitur, en liðið kvittaði fyrir það í seinni hálfleik og vann 3-2 sigur. Paul Scholes átti svo dómsdagsspá eftir leik og sagði að liðinu yrði refsað gegn alvöru liði á borð við Liverpool eða City – það kom svo á daginn! Solskjær mun halda liðinu þéttu og sækja svo hratt þegar möguleikinn býðst. Spái því að Marcus Rashford komi inn fyrir Edinson Cavani, en Úrúgvæinn var frábær gegn Spurs um helgina og það væri gott að hann væri með ferska fætur gegn Manchester City.

Eins og áður segir að þá mun Solskjær spila þeim sem að hann treystir, svo að Donny van de Beek fær líklega fyrirliðabandið og Jadon Sancho tekur innköst, víti, aukaspyrnur og horn… eða ekki.

Uppfært: Victor Lindelöf ferðaðist ekki með liðinu til Ítalíu vegna meiðsla sem að hann hlaut á æfingu.

Líklegt byrjunarlið Manchester United:

1
de Gea
23
Shaw
5
Maguire
19
Varane
3
Bailly
29
Wan-Bissaka
17
Fred
39
McTominay
18
Bruno
10
Rashford
7
Ronaldo

Atalanta situr í 5. sæti Serie A deildarinnar með 19 stig eftir 11 leiki – jafn mörg stig og hinn geðgóði Jose Mourinho og lærisveinar hans hjá Roma hafa nælt í. Markahæsti leikmaður liðsins er kólumbíski framherjinn Duvan Zapata, en hann hefur skorað 6 mörk í öllum keppnum.  Hjá Atalanta vantar til að mynda þýska landsliðsmanninn Robin Gosens, hægri bakvörðinn Hans Hateboer og sóknartengiliðinn Matteo Pessina.

Gosens og Hateboer skilja eftir sig stór skörð en báða vantaði í fyrri leik liðanna. Jafntefli eru ekki afleit úrslit á útivelli í Meistaradeildinni, en þetta er vængbrotið Atalanta lið sem að gefur færi á sér og United myndi fara langleiðina með að komast í útsláttarkeppnina ef að sigur ynnist á morgun. Stjóri liðsins er Gian Piero Gasperini.

Líklegt byrjunarlið Atalanta:

1
Musso
15
de Roon
26
Demiral
66
Lovato
3
Mæhle
11
Freuler
7
Koopmeiners
77
Zappacosta
88
Pasalic
72
Ilicic
91
Zapata

Áfram Manchester United!

Enska úrvalsdeildin

Tottenham 0:3 Manchester United

skrifaði þann | 9 ummæli

Fyrir leikinn í dag mátti gera ráð fyrir því að Solskjær og hans menn vildu ólmir svara fyrir hörmungina um síðustu helgi en ólíklegt að liðið yrði óbreytt. Það hefur hins vegar eflaust komið mörgum á óvart að Solskjær gerði bara 2 mannabreytingar en Varane og Cavani komu inn í stað Rashford og Greenwood sem báðir voru á bekknum.

Hins vegar ákvað sá norski að breyta í 3-5-2 eða 3-4-1-2 með Bruno í holunni fyrir aftan Cavani og Ronaldo.

1
De Gea
23
Shaw
19
Varane
5
Maguire
3
Lindelöf
29
wan-Bissaka
31
McTominay
17
Fred
18
Bruno
21
Cavani
7
Ronaldo

Á bekknum voru þeir : Henderson, Bailly, Dalot, Lingard(’82), Matic(’76), van de Beek, Greenwood, Sancho og Rashford(’71).

 

Nuno Espirito Santos var ekki í ósvipaðri stöðu og Solskjær. Tap var ekki möguleiki í kvöld enda orðinn ansi valtur í sessi að mati margra. Sérstaklega á heimavelli en hann ákvað að stilla upp í 4-2-3-1 en lið heimamanna var á þann veg:

Lloris
Davies
Dier
Romero
Royal
Skipp
Hojberg
Son
Lo Celso
Moura
Kane

 

Fyrri hálfleikur

Fyrstu mínútur leiksins virkuðu bæði lið mjög varkár og ekki mikið um annað en miðjumoð. Bæði liðin voru mjög þétt fyrir og sóttu á fáum leikmönnum. Fyrsta skotið kom á 6. mín þegar Son var kominn upp að vítateig oglét skot vaða en boltinn fór af fætinum af Fred og í horn. Úr horninu skapaðist engin hætta.

Aaron Wan-Bissaka var sprækur framan af hálfleiknum og mjög sókndjarfur. Honum tókst að skapa færi fyrir liðsfélaga sinn þegar hann skaust upp kantinn og lagði boltann til baka á Bruno Fernandes sem átti fína fyrirgjöf. Hún rataði á kollinn á Cavani en honum tókst ekki að stýra boltanum á markið. Aftur átti Wan-Bissaka gott hlaup með boltann, umkringdur þremur varnarmönnum Lundúnarliðsins en að þessu sinni lagði hann boltann út í teiginn þar sem Cavani tók skot sem fór af Dier og aftur fyrir.

Embed from Getty Images

Bæði lið töldu sig eiga skilið að fá vítaspyrnu í hálfleiknum, annars vegar þegar McFred flæktist í sjálfum sér og hins vegar þegar skot Lo Celso fór í síðuna á Wan-Bissaka. Hvorugt dæmt og það réttilega. Maguire hélt áfram að valda manni hjartsláttartruflunum í þessum leik með því að leika sér með boltann í öftustu línu og með því að gefa ódýra aukaspyrnu rétt fyrir utan teig. Skotið úr henni fór í vegginn en Lucas Moura náði fyrstur til boltans og gaf inn fyrir á Son sem átti skot rétt yfir markvinkilinn.

United brunaði í skyndisókn stuttu síðar þegar Luke Shaw átti fína sendingu inn fyrir vörn heimamanna á Bruno sem var einn á auðum sjó en náði ekki nógu góðri fyrstu snertingu á boltann og þurfti að snúa til baka. Honum tókst þó að finna Cavani í teignum eftir smástund en skalli hans rataði aftur framhjá.

Heimamenn virtust eiga einkaleyfið á hornspyrnum í leiknum en úr þeirri þriðju tókst þeim að skila boltanum í netið. Kane eða Dier tókst þá að fleyta boltanum inn fyrir á Romero sem stóð einn og óvaldaður á fjærstönginni og tókst að koma boltanum inn með lærinu. Sem betur fer fyrir gestina var hann hins vegar réttilega dæmdur rangstæður.

Embed from Getty Images

Næsta hætta skapaðist þegar United bar boltann á milli vængjanna og Wan-Bissaka tók enn eitt hlaupið upp kantinn en skildi boltann eftir fyrir Ronaldo. Portúgalinn renndi boltanum út úr teignum þar sem Fred kom á ferðinni og hamraði boltann á markið. Því miður var Hugo Lloris á tánum og varði í horn. Þetta var fyrsta marktilraunin á markið í leiknum og eins fyrsta horn gestanna.

Heung-Min Son átti næsta færi þegar hann komst inn fyrir vörnina og virtist stefna í að sá suðurkóreski fengi gráupplagt tækifæri til að skora fyrsta markið. En Wan-Bissaka var ekki á þeim buxunum heldur vel girtur í hvítar stullur og elti Son uppi og kastaði sér að lokum fyrir skotið og bjargaði í horn. Sem síðan varð ekkert af þar sem Son var rangstæður en tökum samt ekkert af Wan-Bissaka því þetta var frábærlega gert.

Embed from Getty Images

Tottenham virtist á þessum tímapunkti vera að fara færa sig upp á skaftið en þá ákváðu lærisveinar Solskjær að stíga á bensíngjöfina og sóknarþungi gestanna færðist í aukana. Þung sókn þeirra rauðlituðu endaði með því að á 39. mín komst gott flæði í sóknarleikinn sem ýtti heimamönnum aftarlega á völlinn. Bruno Fernandes átti þá íðilfagra, bogadregna sendingu sem skar varnarlínuna eins ekkert væri og rataði beint á Ronaldo sem kláraði í fyrsta með alvöru framherja yfirbragði. 1-0 forysta og að þessu sinni fyllilega verðskulduð.

Embed from Getty Images

Eftir markið lenti Romero og Ronaldo eitthvað saman eftir smá samstuð og lét sá argentíski sig falla með tilburðum en Stuart Atwell, sem lék listir sínar á flautunni mæta vel í dag, gerði mjög vel í að láta það nægja að skamma drengina.

Embed from Getty Images

Skömmu síðar áttu heimamenn ágætis skot og síðar hornspyrnu sem sýndi enn og aftur veikleika okkar í föstum leikatriðum. Tveir leikmenn Tottenham voru óvaldaðir en í sameiningu klúðruðu þeir góðu færi með því að þvælast fyrir hvor öðrum og skallinn endaði yfir markinu.

 

Síðari hálfleikur

Hálfleikurinn fór vel af stað fyrir hlutlausa áhorfendur. United komst í hættulega sókn en í stað þess að reyna sjálfur að skora ákvað Cavani að láta boltann renna milli lappa sér og vona að Ronaldo væri næsti maður en svo var ekki.

Fyrsta færi heimamanna féll í skaut Son þegar David de Gea átti hörmulega sendingu beint á Lucas Moura sem lagði boltann út í vítateigsbogann en skot Son fór réttu megin við stöngina.

Öllum að óvörum átti svo McTominay frábæran einleik á miðjunni þegar hann lék á nokkra heimamenn og stakk boltanum inn fyrir vörnina á Ronaldo sem bar boltann inn í teig og kláraði með þrumufleyg. En því miður fékk markið ekki að standa því flaggið var komið á loft.

Embed from Getty Images

Að öðru leyti var lítið að frétta fyrstu 20 mínúturnar og ekkert marktækt nema stöku hálffæri þar til Oliver Skipp tapaði boltanum á miðjunni þegar liðsfélagar hans voru hátt upp á vellinum og Bruno komst yfir boltann. Portúgalski galdramaðurinn kom honum á landa sinn sem staldraði við, leit upp og sá Cavani taka sveig á hlaup sitt sem um leið gerði hann réttstæðan. Ronaldo renndi boltanum á réttstæðan úrúgvæann sem fékk Lloris á seinna hundraðinu út á móti sér en með stáltaugar frá Suður-Ameríku ákvað hann að vippa tuðrunni snyrtilega yfir frakkan n og tvöfaldaði forystuna fyrir gestina. 2-0 en nóg eftir eins og United stuðningsmenn þekkja.

Embed from Getty Images

Þetta var síðasta innlegg Skipp í þennan leik því honum var skipt útaf í kjölfarið. Á 69. mínútu varð svo nánast deja-vu atvik þegar þeir töpuðu boltanum á miðjunni og United var við það að sleppa í gegn en síðasta sendingin endaði örlítið fyrir aftan sóknarmanni og þar af leiðandi rann færið út í sandinn.

Fyrsta skipting Solskjær kom á 71. mín þegar Marcus Rashford kom inn á í stað Ronaldo. Fred tók þá þrefalt gult spjald þegar hann braut á 2 leikmönnum Tottenham og sparkaði svo boltanum í burtu. Þá hugsaði maður að Solskjær hlyti að vera að hugsa um að taka hann af velli og var Nemanja Matic farinn að hita upp.

Áður en skiptingin kom ákvað Cavani að spretta til baka úr skyndisókn og reyna að senda boltann heim sem gékk ekki betur en svo að Harry Kane komst inn í sendinguna og brunaði upp kantinn með boltann. Sending hans inn í teiginn rataði hins vegar beint á skoska bringu og engin hætta skapaðist við lítinn fögnuð meirihluta áhorfenda.

Embed from Getty Images

Eitthvað hefur enski fyrirliðinn tekið Hrekkjarvökuna alvarlega því hann var eins og draugur allan leikinn og sást varla nema einstöku sinnum.

Næsta skipting Solskjær var þó ekki Matic inn fyrir Fred því í stað brassann fór Bruno útaf en eflaust hugsunin að hvíla hann fyrir Meistaradeildina í vikunni. Stuttu síðar var Cavani farinn að kveinka sér og í hans stað kom Jesse Lingard. Ansi varnarsinnaðar skiptingar á blaði og tautaði höfundur undan þeim í nokkrar mínútur eða alveg þangað til að ullarsokknum var troðið lengst ofan í vélindað.

Því Matic og McTominay léku sín á milli þar til Matic kom auga á hlaup hjá Rashford og stakk boltanum inn fyrir vörnina og yfirvegaður Rashford lagði boltann í fjærhornið og innsiglaði sigurinn. 3-0 og greinilegt að Rashford er að spila eins og engill eða a.m.k. búinn að finna sitt fyrra form.

Embed from Getty Images

 

Pælingar eftir leikinn

Það væri barnalegt að halda að allt væri orðið gott og nú væri liðið búið að snúa við blaðinu. Hversu oft höfum við séð Ole Gunnar Solskjær með bakið upp við vegg en samt sem áður nær hann að krafsa sig út úr því þegar að honum standa öll spjót að því er virðist. Það þarf hins vegar að setja hlutina í rétt samhengi og gott að hugsa hlutina eins og stjórar tala oft um í viðtölum, einn leik í einu. Því það er akkurat það sem Solskjær þarf og er að gera. Staðan á klúbbnum leyfir honum ekki að vera að hugsa marga leiki fram í tímann og mögulega kann það að bitna á liðsvalinu á einhverjum tímapunkti.

Það sem skelfir mig er sú staðreynd að 9 leikmenn sem spiluðu gegn Liverpool byrjuðu núna í dag gegn Tottenham. Það er ekki hægt að færa rök fyrir því að þeir hafi allir átt skilið að spila í dag frekar en þeir sem á bekknum sátu. Það kann að vera einmitt þetta með liðsvalið. Sama hvað gengur á þá virðist McTominay og Fred vera kjarninn okkar með Bruno fyrir framan sig. Það er heldur engin lausn að spila með 5 varnarmenn, því þótt það hafi gefist stöku sinnum vel og liðið hafi skorað 3 mörk í leiknum í dag þá þarf að líta á heildarmyndina. Tottenham voru skelfilegir í dag og veittu okkur enga mótspyrnu.

Embed from Getty Images

Tottenham var með boltann 58% af leiknum en áttu ekki skot á markið og fengu 10 hornspyrnur en engin hætta skapaðist úr þeim nema markið sem var tekið af. Þeirra helsti markaskorari var týndur og tröllum gefinn í +90 mín og miðja liðsins var í áskrift af mistökum og var sundurspiluð af McFred sem ekkert þurftu að spá í varnarleiknum með 5 varnarmenn bakvið sig.

0-2 úr þessum leik var lágmarkið fyrir Solskjær til þess að eygja von um að vera áfram í bílstjórasæti United-rútunnar um næstu helgi þegar nágrannarnir úr bláa hluta Manchester mæta í heimsókn. Það verður alvöru prófraun því þeir mæta með sárt ennið eftir að hafa steinlegið á heimavelli fyrir Crystal Palace í dag. Það kæmi mér ekkert á óvart þó Solskjær sportaði aftur 3-4-1-2 þar enda mjög fyrirsjáanlegur í alla staði sem knattspyrnustjóri. Liðið spilaði þó loks sem lið, a.m.k. einhverja parta úr leiknum, en ekki eins og 11 einstaklingar að spila fyrir njósnara, en það lofar góðu.

Embed from Getty Images

Af leikmönnum að segja þá stóðu nokkrir upp úr í dag. Varane sýndi það að hann er langbesti miðvörður liðsins og hefði de Gea eflaust geta lesið heila bók á meðan leiknum stóð í dag þökk sé honum. Aaron Wan-Bissaka var ekkert sambærilegur og í síðustu leikjum, hann var út um allt á vellinum, stundum meira að segja á svæðinu hans Luke Shaw þegar hann var týndur auk þess að mesti sóknarþungi United í fyrri hálfleik hafði eitthvað með Wan-Bissaka að gera.

Cavani var einnig gríðarlega flottur í dag og þrátt fyrir að Ronaldo hafi skorað og lagt upp þá stendur valið um mann leiksins á milli Wan-Bissaka og Cavani að mínu mati. Næsti deildarleikur er svo eins og áður segir gegn Man City á laugardaginn en í millitíðinni förum við í heimsókn á Ítalíu og sækjum heim Atalanta í Meistaradeildinni.

Enska úrvalsdeildin

Tottenham tekur á móti United í leik þar sem allt er undir

skrifaði þann | 1 ummæli

Það er þungt yfir rauða hluta Manchesterborgar þessa dagana og það sama á við um þann hluta Lundúna sem Rauðu djöflarnir koma til með að heimsækja á morgun. Því að í síðdegisleiknum á morgun fer fram „El Sackico“ eins og enska pressan er farinn að kalla þennan leik, enda róa stjórar liðanna sannkallaðan lífróður til að halda sæti sínu að minnsta kosti að sinni.

Gengi liðanna hefur verið ansi dapurt en með mismunandi hætti en stuðningsmenn liðanna eiga það eflaust sameiginlegt að vera ekki beinlínis spenntir fyrir komandi viðureign.

 

Tottenham Hotspurs

Í sumar tók Nuno Espirito Santos við hvítliðum frá Lundúnum og strax á undirbúningstímabilinu sáust merki sem lofuðu góðu fyrir stuðningsmenn liðsins. Liðið hóf tímabilið á að leggja ríkjandi meistara úr Manchester City með einu marki gegn engu og héldu í framhaldinu áfram að kreista út nauma 1-0 sigra, gegn Wolves og nýliðunum í Watford.

En þrátt fyrir að liði hafi verið á toppnum eftir fyrstu þrjár umferðirnar voru ýmis merki á lofti sem hrópuðu á stuðningsmenn. Raunar var ekkert leyndarmál að þeir voru í raun stálheppnir að hafa kreist út 9 stig af 9 mögulegum úr þessum leikjum. En lukkan endist ekki að eilífu og það kom í ljós í 4. umferðinni þegar liðið steinlá fyrir Crystal Palace eftir að hafa misst mann útaf eftir klukkustundar leik.

Embed from Getty Images

Það var ekki gott veganesti inn í næsta leik sem var viðureign gegn ríkjandi meisturum í Evrópu. Chelsea lið Tuchel gerði sér lítið fyrir og valtaði yfir bragðdauft Tottenham liðið 3-0. Áfram héldu vandræðin og næst steinlágu þeir fyrir öðru Lundúnarliði, í þetta sinn var það Arsenal sem skoraði þrjú mörk gegn einu sárabótarmarki í lok leiks. Skyndilega voru lærlingar Nuno í frjálsu falli eftir að hafa hlegið sig máttlausa þegar þeir voru á toppnum og Arsenal í fallsæti eftir fyrstu þrjár umferðirnar.

Embed from Getty Images

Í næstu leikjum hefur liðið svo unnið Aston Villa 2-1, rétt mörðu Newcastle 2-3 þrátt fyrir að Newcastle hafi einungis hitt rammann einu sinni og spilað manni færri síðustu mínúturnar og síðan tapað fyrir West Ham á útivelli 1-0. Liðið situr núna í 6. sæti með 15 stig en þrátt fyrir að vera í Evrópudeildarsæti er spilamennskan langt undir væntingum og margir telja Nuno Espirito Santos sé orðinn valtur í sessi.

Nuno hefur notast við 4-3-3 og 4-2-3-1 að mestu í deildinni enhefur komið fyrir að hann hafi breytt í 4-1-2-1-2 eða 4-3-2-1 og það hefur hann að nokkru leyti gert vegna meiðsla og annarra uppákoma en eins og frægt er orðið var mikill glundroði sem skapaðist í kringum Harry Kane í upphafi leiktíðar. Liðið lék án hans fyrstu leikina á leiktíðinni en þrátt fyrir að ensku markamaskínuna vantaði þá höluðu þeir inn stigum/sigrum. Hins vegar hefur Kane ekki fundið markaskóna frá því að hann byrjaði að spila aftur og er einungis með eitt mark í deildinni.

Embed from Getty Images

Það hefur hins vegar komið í hlut hins geðþekka Son Heung-Min að skora fyrir liðið en Suður-kóreumaðurinn er með 4 mörk í öllum keppnum. Það er hins vegar athyglisvert að þegar liðið er á heimavelli þá koma 43% af sóknum liðsins út frá hægri vængnum en ekki vinstra meginn þar sem Son er yfirleitt að spila. Það vantar verulega upp á markaskorun hjá liðinu enda Harry Kane vanur að draga þann vagn í samstarfi við Son en samvinna þeirra, sem var hreint út sagt mögnuð á síðasta tímabili, virðist eitthvað hafa brugðist að undanförnu.

Leikmannakaup sumarsins virðast líka ekki vera að smellpassa inn í liðið en liðið fjárfesti í hægri bakverðinum Emerson Royal, miðverðinum Cristian Romero, varnarmiðjumanninum Papa Sarr og kantmanninum Bryan Gil. Semsagt rík áhersla lögð á varnarsinna leikmenn en liðið hefur engu að síður átt í tómu basli með að halda boltanum úr netinu því þeir hafa ekki haldið markinu hreinu síðan í ágúst.

Tottenham stuðningsmenn geta þó kannski fundið einhverja huggun í því að enginn leikmaður þeirra á við langvarandi meiðsli að stríða en Bryan Gil er sem stendur ólíklegur fyrir leikinn á morgun. Það kann að vera Nuno sjái fyrir sér leik á borði gegn niðurbrotnu United liði og stilli upp 4-3-3 eins og hann gerði framan af leiktíð með góðum árangri og því spái ég liðinu svona:

1
Lloris
3
Reguilon
15
Dier
4
Romero
12
Emerson
17
Højbjerg
29
Skipp
28
Ndombele
7
Son
10
Kane
27
Moura

Í öðrum keppnum virðast þeir ekki heldur vera að gera mikið betur en í deildinni. Í Evrópukeppninni (Europa Conference League) eru þeir í næstneðsta sæti riðilsins og í deildarbikarnum rétt mörðu þeir Burnley í 16-liða úrslitum. Þeir eru þó enn í báðum keppnum, en United datt einmitt út gegn West Ham í 32-liða úrslitum.

 

Manchester United

Hvar á að byrja? Ef menn ætla að vera ennþá að sleikja sárin eftir útreið síðustu helgar þá geta þeir sleppt því að mæta í þennan leik. Ef menn geta ekki kúplað sig út frá þessari niðurlægingu og fara inn í þennan leik með hungruðu hugarfari þá væri bara betra að senda út varalið United. Það verður áhugavert að sjá hvort Ole Gunnar Solskjær hafi kjarkinn í að gera breytingar á liðinu því af þessum 11 leikmönnum sem byrjuðu gegn Liverpool eru ekki nema örfáir sem eiga skilið að vera í hópnum á morgun. En ef marka má aðgerðaleysi hans úr 4-0 tapinu gegn Everton þegar Ole lét hafa eftir sér að einhverjir úr því byrjunarliði yrðu ekki með okkur á næsta tímabili. Sá eini sem fór eftir það var Chris Smalling sem fór á lán til Ítalíu.

Ég tel líklegt að Ole Gunnar Solskjær haldi í hefðirnar sínar og sökkvi með flaggskipinu sínu, McFred, enda fer hann varla að taka sénsinn í leik þar sem allt er undir. En það er ekkert gaman að spá fyrir um liðsuppstillingu liðsins eins og Solskjær er að hugsa hana. Því ætla ég frekar að koma með eigin tillögur og rökstyðja þær – og senda síðan tölvupóst á Solskjær fyrst faxtækið er enn bilað.

Embed from Getty Images

Í markinu á David de Gea að vera því að ekkert í hans leik hefur réttlætt það að hann sé settur út úr liðinu og þrátt fyrir að við hefðum haft Neuer og ter-Stegen sitthvoru megin við hann í Liverpool leiknum hefði sá leikur samt tapast.

Miðvarðarparið okkar þarf róteringu því við erum með óyggjandi sönnunargögn fyrir því að svíinn með fyrirliðanum er ávísun á vandræði. Raphael Varane er tilbúinn eftir að hann missti af 3 leikjum liðsins en hann er okkar besti miðvörður og augljósasti kosturinn í vörninni. Með honum væri hægt að setja Victor Lindelöf en þó myndi ég telja að fílabeinstrendingurinn Eric Bailly væri fýsilegri kostur með frakkanum. Bailly er snöggur, kraftmikill og óútreiknanlegur sem gæti verið ágætisblanda með franska séntilmenninu í hjarta varnarinnar.

Bakverðirnir þurfa báðir að setjast á bekkinn rétt eins og miðverðirnir og í þeirra stað koma Alex Telles og Diogo Dalot. Báðir þessir leikmenn eru einkar sókndjarfir og það kann að skilja eftir svæði fyrir aftan þá sem myndi bjóða hættunni heim. En þeir eru báðir með flottar fyrirgjafir og sama hvort Ronaldo eða Cavani væri í boxinu þá væru fyrirgjafirnar af köntunum stórhættulegar. Einnig væri gaman að sjá hvernig Dalot myndi tengjast hægri kantmanninum en sá portúgalski gerði það gott með AC Milan en hefur lítið fengið af tækifærum hjá okkur.

Embed from Getty Images

Val á miðjumönnum setur okkur í ákveðna pattstöðu. McTominay og Fred geta stöku sinnum átt magnaðar frammistöður en þess á milli ríkir meðalmennska og efast undirritaður að þessi miðjutvenna kæmist inn í einhver Úrvalsdeildarlið. Paul Pogba létti Solskjær aðeins valið með því að láta reka sig útaf í síðasta leik og því þarf ekki að hugsa um hann. Bruno Fernandes heldur sæti sínu en með honum verða þeir Nemanja Matic og Donny van de Beek. Já, serbinn og hollendingurinn sem áttu frábæran leik gegn Everton á undirbúningstímabilinu en hafa svo varla fengið að sjá völlinn nema frá hliðarlínunni og örfáar mínútur inn á milli.

Embed from Getty Images

Með Matic kemur kjölfesta á miðjuna sem veitir hinum miðjumanninum frelsi til að leita fram á við. Vissulega er Matic ekki með þá yfirferð sem hann hafði fyrir 4 árum síðan en með Varane og Bailly sitthvoru megin við sig í sókninni ætti skortur á harða og snerpu varnarmiðjumannsins ekki að koma að sök. Án Maguire er líka þörf á stórum karakter sem hefur bæði reynslu og leiðtogahæfileika fyrir aðra leikmenn. Donny van de Beek, sem var á 30 manna lista yfir leikmenn sem tilnefndir voru til ballon d’Or í desember 2019, á líka fullt erindi í liðið og myndi gefa því nýja vídd, sérstaklega í ljósi þess hverjir byrja fyrir framan hann í þessari uppstillingu.

Á köntunum verða svo ensku landsliðspiltarnir þeir Jadon Sancho og Marcus Rashford. Rashford er nýkominn til baka eftir hafa farið í aðgerð í haust og virkar í frábæru formi á meðan samlandi hans þarf virkilega á því að halda að komast á blað fyrir United. Flæði í sóknarleiknum verður allt annað þegar leikmenn eins og Rashford, Bruno og Sancho geta skipt um stöður og boðið upp á mismunandi hluti úr öðrum stöðum.

Embed from Getty Images

Fremstur er einungis einn sem kemur til greina og það er Cavani. Ronaldo sást ekki í Liverpool leiknum og þó það hafi ekki verið hans sök hvernig leikar fóru þá er úrúgvæinn allt önnur tegund af leikmanni og með sköpunarmáttinn, hraðann og hápressuna sem kantmennirnir geta boðið okkur upp á, fyrirgjafirnar frá bakvörðunum og kraftinn úr Edinson Cavani þá er allt annar bragur á liðinu.

1
De Gea
27
Telles
19
Varane
3
Bailly
20
Dalot
34
van de Beek
31
Matic
18
Bruno
10
Rashford
21
Cavani
25
Sancho

Þó ég geri mér fyllilega grein fyrir að við erum ekki að fara sjá þetta byrjunarlið þá má alltaf láta sig dreyma. Þrátt fyrir að Ole kunni að stilla upp sínu hefðbundna og óspennandi byrjunarliði þá er eitt víst að það er fullt færi fyrir bæði lið að fá eitthvað úr þessum leik. Vonandi verður hausinn rétt skrúfaður á okkar menn og þróttleysið, máttleysið og getuleysið hafi allt verið jarðsungið á mánudeginum var. Ef leikmenn eru ekki tilbúnir til að taka sig saman í grímunni og hysja upp um sig frá því síðast þá er eins gott að losa Solskjær fyrir viðtalið eftir leik því þá er engin leið fyrir hann til að fá þessa leikmenn til að spila fyrir sig aftur.

Leikurinn gæti orðið mjög opinn og ágætisskemmtun því bæði lið þurfa að sækja til sigurs og eru að fá á sig fullt af mörkum og í alls konar rugli en á sama tíma er hætt við því að liðin leggi upp með að tapa ekki. Það verður þó að teljast ólíklegt en allt annað en sigur er tap fyrir okkar menn og Solskjær sérstaklega. Svo er bara um að gera að hætta þessari meðalmennsku og taka upp mottóið „if you ain’t first, you’re last!“. Glory, glory, Man United!

Flautuleikari morgundagsins verður Stuart Attwell sem hefur tónleikana stundvíslega kl 16:30.

Lesefni Stjórinn

Hvenær rekur maður þjálfara og hvenær rekur maður ekki þjálfara?

skrifaði þann | 18 ummæli

Það er mánudagur. Andskotans, ömurlegur mánudagur. Enn er svart úti þegar vekjaraklukkan hringir. Laufið er dottið af birkinu, skógurinn er dökkur en ekki gulur. Einn þessara daga þar sem maður vildi geta dregið sængina upp fyrir haus og haldið áfram að sofa.

En við þurfum flest að mæta í skólann eða vinnuna, afplána frá níu til fimm. Og það er sammerkt með okkur stuðningsmönnum Manchester United eða þeim sem vinna fyrir félagið hvort sem um ræðir fólkið á skrifstofunni, leikmenn, þjálfara eða stjórnendur.

Þannig vildi Ole Gunnar Solskjær örugglega helst bara geta grafið sig ofan í rúmið, en það getur hann ekki. Sængin veitir litla vörn – en þó mögulega meiri en Wan-Bissaka, Lindelöf, Maguire og Shaw gerðu í gær!

Embed from Getty Images

Slysin gerast

Til er sagan um Móða sem spáði alltaf vondu veðri og gladdist svo þegar hann hafði rangt fyrir sér. Til eru þeir sem lengi hafa efast um Ole Gunnar og telja sig nú hafa rétt fyrir sér. Á vissan hátt hefur hann aldrei fengið fullt tækifæri hjá ákveðnum hópi, að vera fyrrum þjálfari Molde þykir ekki nógu fínt. En eins og nánar verður vikið að þá skapar fleira en ferilskráin þjálfarann.

Nánast á hverju hausti hafa komið upp efasemdir um Solskjær. Töpin gegn Tottenham og Arsenal í fyrra voru ekki glæsileg, né heldur að byrja tvö tímabil í röð á tapi gegn Crystal Palace. Leikurinn í Leipzig var heldur enginn hápunktur. Að sama skapi var það enginn heimsendir að tapa fyrir West Ham eða Aston Villa í sitt hvorri keppninni.

En á meðan liðið náði að vinna sig til baka fyrri ár þá vantar svörin nú. United verðskuldaði annað sætið í vor, en Chelsea, Tottenham, Liverpool til dæmis lentu í smá krísum. Leicester hefur staðið sig vel. Baráttan um Meistaradeildarsætin er hörð og ekkert lið á neitt gefið. Lukkan ræður líka, ekki bara hæfnin. En þrír heimaleikir í röð án sigurs eru dýrkeyptir og eftir 0-5 tap gegn Liverpool eru fáir felustaðir í Manchester.

Blóraböggullinn

Óhætt er að mæla með lestri Raunvitundar (Factfulness) eftir Hans Rosling eða Ted-fyrirlestrum hans. Bókin er góð brýning í gagnrýninni hugsun og ögrun um hversu oft okkar tilfinningar leiða okkur að röngum ályktunum. Eitt af því sem Rosling brýnir fyrir lesendum er að sama hvort allt er í lukkunnar velstandi eða hönk er ástæðan sjaldnast eitt atriði eða einstaklingur. Þess vegna þurfi að leita að samspili kerfa og einstaklinga en forðast að útnefna blóraböggul.

Með öðrum orðum þegar fótboltaliði gengur illa er það sjaldnast bara þjálfarinn sem er ástæðan. Enda sýnir það sig að umskipti á honum virðast ekki alltaf breyta öllu, berið bara saman ferla Watford og Norwich undanfarin ár. Annað liðið stendur með sínum, hitt breytir stöðugt. Samt eru þau upp og niður.

Líklegt er að umskipti þjálfara hafi góð áhrif til skamms tíma en svo falli allt í sama farið aftur, ef ekki er gert meira. Og hvernig sem allt fer næstu klukkustundirnar ættu allir stuðningsmenn Manchester United að geta verið sammála um að andinn í kringum liðið, leikmannahópurinn og umgjörðin sé komin á betri stað en þegar José Mourinho var sendur snemma í jólafrí 2018.

Þjálfarinn og leikmennirnir

En á sama tíma og flestir eru sammála, hversu oft sem þeir eins og Móði hafa spáð Solskjær vondu veðri undanfarin þrjú ár, um að félagið sé komið á betri stað gera efasemdir vart við sig um að hann komist lengra. Tapaðir undanúrslitaleikir og loks úrslitaleikurinn í Evrópudeildinni í vor eru vatn á þeirra myllu.

Þótt erfitt sé að alhæfa út frá úrslitaleik sem endar í 22 vítaspyrnum þá sáust þar veikleikar Solskjær, sem nú eru að ná honum af alvöru. Í fyrsta lagi að notast nær alltaf við sömu leikmennina, sem voru orðnir þreyttir eftir langa leiktíð. Í öðru lagi, en þó skylt, skort á plani B, að þora að skipta þegar sýnt var að aðalplanið gengi ekki upp.

Solskjær hefur undanfarin tvö ár treyst mjög á Harry Maguire og síðan Luke Shaw. Sama hefur enska landsliðið gert. Augljóst virðist að Maguire var kallaður of skjótt inn í liðið eftir meiðsli gegn Leicester og hans vika hefur verið skelfileg. Solskjær talaði eftir Leicester um að breytinga væri þörf. Þær voru kunnuglegar gegn Atalanta og engar gegn Liverpool. Upp vakna því spurningar um hvort andstæðingarnir hafi lært á United.

Þar til í dag hafa ekki borist aðrar fréttir en leikmenn United stæðu með Solskjær. Eftir leiðindin hjá Mourinho hafa þeir verið sáttir. Meira að segja þótt á bjáti þá virðist Ole Gunnar vel liðinn af leikmönnum, þótt þeir hafi efasemdir um færni hans. Ekki hefur alltaf gefist vel til langs tíma þegar „fínni“ þjálfarar hafa átt að byggja ofan og tæka næsta skref á eftir „ófínni“ þjálfurum.

Kunnuglegt er að þegar stjóri tapar klefanum er öll nótt úti, traustið er ekki auðunnið aftur. Þá hafa leikmenn orð á sér fyrir að vilja hafa hlutina þægilega, gleðin getur verið góð en henni getur fylgt of mikil þægindi. Carlos Queiroz var ekki alltaf vinsæll, einkum ekki síendurteknar æfingar, en hann skilaði árangri.

Munið – þegar illa gengur vísa leikmenn yfirleitt ábyrgðinni frá sér.

Rotna eplið Ronaldo?

Flestir stuðningsmenn United kættust mjög þegar Cristiano Ronaldo snéri aftur í lok sumars. Framherjar liðsins höfðu ekki verið sérlega markheppni síðasta vetur. Hann hefur vissulega skorað en mögulega eru mörkin skjól fyrir að hann pressar lítið sem riðlað hefur varnarleik liðsins. Er United farið að snúast um hann? Fylgja honum jákvæðu áhrifin sem hann átti að hafa? Hvað með fýlusvipinn gegn Everton – og munum að United var yfir þegar hann kom inn á!

Embed from Getty Images

En Solskjær verður að taka sína ábyrgð. Það voru ekki stór skörð í leikmannahópi United í síðustu leikjum. Þegar United tapaði 3-0 fyrir Fulham í desember 2010 voru tveir miðjumenn í vörninni. Þannig var ekki í gær. Vissulega eru gloppur í leikmannahópnum en enginn þjálfari fær allt sem hann vill og Solskjær hefur fengið stuðning til að styrkja, bæði í kaupverði og launum. Fáar augljósar afsakanir eða ástæður eru fyrir hvernig fór og stöðunni sem upp er komin.

Hvað næst?

Ef ákveðið verður að skipta um þjálfara er spurningin um hver taki við. Stjórnendum United hefur ekki gengið sérstaklega vel að finna þjálfara undanfarinn áratug. Óskandi er að einhver lærdómur hafi verið dreginn af því.
Galli United var lengi vel að ábyrgð á fótboltamálunum lá annars vegar á aðalþjálfaranum, hins vegar forstjóranum. Þess vegna var slæmt þegar þeir hættu samtímis 2013. Á þessu ári hefur verið komið upp þessu millilagi, sem flest önnur félög höfðu löngu gert.

Þannig var hverjum manninum á fætur öðrum réttir lyklarnir að Old Trafford. Louis van Gaal og Mourinho ætluðu að gera hlutina eftir sínu höfði en beygðu með félagið út í skurð.

Hvernig frekar en hver?

Eins og Mark Bosnich sagði svo réttilega þá þarf knapinn ekki að vera svo frábær ef hesturinn er góður. Í tilfelli Bosnich var hann þó ekkert sérstaklega góður hestur en knapinn, Sir Alex Ferguson, frábær.
Til eru þjálfarar sem byggt hafa feril sinn á að ná toppsætum eða titlum, samanber gælunafn Mourinho sem hins bikaróða. En bikarar geta falið sprungur.

Sumir þjálfarar virðast aðallega hugsa um eigin feril. Þeir heimta leikmenn sem farnir eru að nálgast þrítugt, eru á hátindum, jafnvel að detta af honum. Þeir ýmist heimta aðra álíka aldna til að halda áfram árangri og nýta síðan fjölmiðla til að koma því á framfæri þeir hafi ekki fengið þar sem þeir vildu.

Aðrir þjálfarar ná kannski ekki sama árangri en ná að bæta leikmenn eða lið sín. Þeir vinna sína vinnu í kyrrþey og skila yfirleitt fínum árangri. Kannski þekkja ekki margir Christian Streich hjá Freiburg en rannsóknarefni er hvernig það lið helst alltaf í þýsku Bundesligunni með brotabrot af fjármunum annarra.

En eitt er að búa til gott varnarlið, annað að mynda gott sóknarlið. Enn annað er að hvetja meðalmennina áfram, annað að hafa stjórn á egóum stjarnanna. Það þarf líka að velja þjálfara sem hentar liðinu. Wolfsburg rak í gær Mark van Bommel. Hann reyndi að láta yfirburða varnarlið fara að halda boltanum.

Það eru margir mælikvarðar á hvernig hægt er að meta góðan þjálfara. Væntanlega vill Manchester United þjálfara sem er tilbúinn að þróa og nota leikmenn úr unglingastarfinu en getur líka haft hemil á stjörnum og barist um titla.

Nokkur nöfn

Í dag er mest talað um Antonio Conte. Hann flokkast trúlega í hóp þeirra bikaróðu. Efasemdir eru um langtímavinnu hans og samstarfshæfni. Zinedine Zidane er einnig nefndur. Hæfileikar hans sem þjálfara eru ókunnir en titlarnir tala sínu máli.

Embed from Getty Images

Þjálfaramarkaðurinn er ekki jafn grösugur og fyrir mögulega nokkrum mánuðum þegar Maurichio Pochettino og Max Allegri voru á lausu, ásamt fleirum.

Það má bæta fleirum við. Erik ten Hag hefur náð áhugaverðum árangri hjá Ajax. Stefano Pioli hefur vakið AC Milan aftur til lífsins. Ralf Rangnick bjó til RedBull-knattspyrnuveldið. Manchester United ætti að geta keypt menn út af samningi.

Sumum félögum hefur heppnast vel að hækka unglingaþjálfara í tign. Eftir allt hóf van Gaal þannig sinn feril. Nicky Butt stóð sig vel með unglingaliðið en lenti upp á kant við yfirstjórnanda, að því er sagt er.
Enginn nefndi Solskjær þegar Mourinho var nefndur. Samt kom hann og færði okkur á ný leikmenn úr unglingastarfinu og sigurmörk á lokamínútum. Eiga stjórnendur United einhvern slíkan ás uppi í erminni?

Margir kokkar í súpunni

Verkaskiptingin á Old Trafford virðist vera orðin nokkuð óljós. Eigendurnir hafa mikið að segja, forstjórarnir eru tveir eða enginn, Ed Woodward á útleið og Richard Arnold að taka við. Forstöðumenn knattspyrnumála eru tveir. Samtöl þessara ráða framtíð Solskjær.

Einn leikur, eða fjórir ráða varla öllu. Þeir taka púlsinn á stemmingunni í búningsklefanum. Þeir hafa aðgang að alls konar undirliggjandi tölfræði. Þeir skoða hina flóknu mynd Rosling áður en ákvörðun er tekin.
Ákvörðun er líka fjárhagsleg. Það þarf að borga upp samninga þeirra sem reknir eru. Solskjær var að endurnýja sinn í sumar, aðstoðarþjálfarnir í síðasta landsleikjahléi. Solskjær tók fáa aðstoðarmenn með sér en aðalþjálfara í dag fylgir orðið hátt í tugur aðstoðarþjálfara, þrekþjálfara og leikgreinenda.

Hver er tímalínan?

Eðlilega eru krísufundir eftir það sem gerðist í gær. Þeir taka fram eftir degi, eftir í hvaða tímabelti eigendurnir eru, vanalega fimm tímum á eftir Englandi.

Bæði David Moyes og Jose Mourinho voru reknir formlega snemma á þriðjudagsmorgni í kjölfar úrslita gegn liðum úr Liverpool-borg á sunnudegi. Það eru vísbendingar um líklega tímalínu. Ensku blaðamennirnir liggja í símanum í dag og skila af sér fréttum í kvöld. Ef þeir komast að einhverju er líklegt að það birtist undir miðnætti að íslenskum tíma.

Ef Solskjær tórir fram að hádegi á morgun þá er líklegt að hann verði öruggur fram í næsta landsleikjahlé. Félög skipta yfirleitt sjaldnast um stjóra þegar þau eiga leik í miðri viku, slíkt riðlar undirbúningnum of mikið.
En lætin eru orðin það mikil að trúlega erum við að upplifa síðustu tíma Ole Gunnar Solskjær sem stjóra Manchester United.