Rauðu djöflarnir

Við byrjum á yfirferð um leikinn, þið sem ekki þurfið að sjá hana getið hraðskrunað niður í Hvað nú kaflann

Ole Gunnar Solskjær var með það á hreinu hvaða leikmönnum hann treysti best í stórleikinn, liðið var óbreytt frá leiknum við Atalanta

Varamenn: Henderson, Bailly, Dalot, Lingard, Matic, Pogba, Van de Beek, Cavani, Sancho

Lið Liverpool er

Það var strax á fjórðu mínútu að þessi besta sóknaruppstilling United var næstum búin að bera árangur. Fred og Ronaldo komu upp vinstra megin og boltinn kom til Greenwood sem framlengdi til Bruno Fernandes hægra megin í teignum, aleinn móti Alisson en bombaði boltanum upp í stúku. Hrikalegt klúður og afdrifaríkt því Liverpool var ekki með lélegri sókn á pappírnum og tóku ekki nema mínútu í að refsa þessu harkalega. komu í hraða sókn, vörnin var í tómu tjónu, Salah fékk boltann óvalduður, Luke Shaw var í miðvarðarstöðu allt of langt frá Salah og síðan alltof langt frá Keita sem fékk fína sendingu frá Salah og átti auðvelt með að renna boltanum fram hjá De Gea.

Liverpool var síðan næstum komið í 2-0 á sjöundu mínútu þegar Keita vann boltann af Fred, Firmino fékk sendingu í teignum, enn á ný var vörn United hvergi að sjá, en skotið var aðeins of slakt og De Gea varði vel.

Eftir smá von á fyrstu mínútum var allt í einu Liverpool með völdin, þegar United vann boltann á miðjunni reyndi Rashford skot af 25 metra færi, sem fór reyndar rétt framhjá en smá örvænting í því kannski.

Það tók síðan Liverpool alveg fram á 13. mínútu að skora annað mark. boltinn kom að teighring, Shaw og Maguire hjálpuðust að að vera hvor fyrir öðrum, Keita hirti boltann, gaf á Trent Alexander-Arnold sem gaf einfaldan þverbolta sem enginn United maður komst í en Diogo Jota teygði sig og stýrði boltanum inn. Einfalt mark.

Vægast sagt skelfileg byrjun í boði varnarinnar okkar, sóknin var aðeins hressari en Liverpool hafði efni á að draga sig vel til baka þegar United fékk boltann og leyfa þeim að dúllast fyrir utan teig. Liverpool var síðan mun grimmara í að vinna boltann.

United sá helst möguleika í langskotum, Shaw skaut framhjá, Mason Greewood átti eitt ágætt sem Alisson varði í horn en annars gekk ekkert upp, sendingar rötuðu ekki á samherja og það voru engar glufur í vörn Liverpool.

Liverpool fór að sækja aftur í sig veðrið upp úr því að hálftími var liðinn af leik og voru strax meira ógnandi en United hafði verið, Salah fékk fínt færi eftir að Rashford gaf sendingu aftur til baka upp allan kantinn sem endaði hjá Salah, sem óð inn í teig en var aðeins of utarlega og De Gea varði.

En þetta var allt of erfitt fyrir United. Vörn United var splundrað enn á ný. Salah skaut í Maguire boltinn fór út á Jota sem gaf fyrir og þar var auðvitað Salah til að klára auðveldlega.

0-3 eftir 38 mínútur.

Eftir allt fjaðrafokið í kringum McFred var það vörnin hjá United sem var gjörsamlega úti á túni. Mo Salah fékk að vera aleinn hægra megin í teignum á meðan boltinn barst milli Liverpool manna við teiginn, tveir United menn í hverjum bolta en enginn náði að stoppa neitt og Salah fékk boltann og skoraði óáreittur.

Fjögur núll í hálfleik, leikurinn búinn og stjóraferill Ole Gunnar Solskjær augljóslega líka.

Ein skipting var það í hálfleik, Mason Greenwood vék fyrir Paul Pogba. Það hafði auðviaðt engin áhrif, Mo Sala tók fjórar mí´nutur í að fá sendinguna innfyrir Maguire, stinga Shaw af og setja boltann nett framhjá De Gea.

Það verður örugglega mikið skrifað um hvernig Ronaldo hefur komið inn í þetta lið og hvort það hafi veri til góðs eða ekki en hann getur þó enn meira en margir og hann setti boltann í netið á 52. mínútu eftir netta fótavinnu í teignum en hann var auðvitað hárfínt rangstæður og VAR tók þessa birtu úr leiknum.

Pogba fékk að vera með í kortér. Hann vann sér inn gult spjald og svo rautt þegar hann tók ökklatæklingu á Keita. Hefði átt að vera beint rautt, en gult var nóg til að senda hann í sturtu.

Keita var borinn af velli, og Oxlade-Chamberlain kom inná fyrir hann en Edinson Cavani og Diogo Dalot komu inn fyrir Fernandes og Rashford.

Þetta róaðist aðeins, leikurinn auðvitað löngu búinn. Liverpool voru miklu betri og léku sér bara. De Gea tók eina glæsivörslu frá Alexander-Arnold, eins og það skipti máli.

United hefði getað skorað á 83. mínútur, Andy Robertson setti boltann í eigin slá úr opnu færi en bæði Cavani sem snerti boltann og McTominay sem átti sendinguna voru líklega rangstæðir í undirbúningnum, þannig það skipti litlu.

Leikurinn fjaraði út, versta tap United í langan, langan tíma staðreynd
Embed from Getty Images

Hvað nú?

Ég hef ekkert farið leynt með að ég hef stutt að Ole Gunnar Solskjær yrði ekki rekinn, af ýmsum ástæðum. Eftir þennan leik er auðvitað engin leið til baka fyrir hann. Eftir allt sem hann hefur gert til að koma klúbbnum á réttan kjöl með þokkalegri frammistöðu og réttum kaupum, þá er núna komið á endastöð.

Hann er ekki maðurinn til að breyta leikstíl liðsins, koma skikki á leik þess og laga veikleikana. Það hefur einmitt verið helsta áhyggjuefnið að það hefur alltaf virst eins og það sé ekkert ákveðið leikskipulag og að stíllinn sé hreinlega ekki æfður. En það hjálpar samt ekki í leik eins og í dag þar sem bakvörður og miðvörður sem voru lykilmenn í silfurliði Englands leika eins og trúðar sem hafa aldrei séð hvorn annan.

Þannig að núna þarf að ráða mann sem getur þetta. Hver er á lausu? Það er talað um Zidane, sem tók við það góðu búi hjá Real Madrid að ekki einn leikmaður sem hann fékk til liðsins lék fleiri en tíu deildarleiki á tímabili næstu þrjú árin. Kann hann að velja menn? Var ekki einmitt stundum talað um Ronaldo og 10 aðra jafnvel þó meðal þessara tíu voru sumir af bestu leikmönnum heims?
Antonio Conte er og ég stend við það með hrútleiðinlega spilamennsku og ekki væri það betra þegar hann þyrfti að taka við liði þar sem varla er nokkur almennilegur miðjumaður sem getur varist eða pressað. Að auki hefur hann ekki verið með neitt lið lengur en tvö aur.

En stærsta vandamálið er stjórnin

https://twitter.com/AdamCrafton_/status/1452314310244503555

United er að því er virðist komið í endalausa hringekju ráða og reka. Julian Nagelsmann hefði verið frábær kostur en en hann er kominn á draumastað Þjoðverjans. Thomas Tuchel er að vinna frábært starf með Chelsea. Hvað er þó eftir af góðum kostum? Luis Enrique er ekki að fara að hætta með Spán, Erik ten Hag og já ég segi það, Graham Potter eru óreyndir á hæsta stigi.

Það verður liklega Zidane og ég óska og vona að það gangi.

Leikjatörnin sem nú stendur yfir er erfið, það var vitað og á morgun er risaleikur. Liverpool kemur á Old Trafford þar sem Orrustan um Ísland verður háð.

Umræðan undanfarið hefur ekki farið framhjá neinum en góður sigur á miðvikudaginn hefur aðeins dregið úr henni og í dag einbeitum við okkur að því að hugsa umleikinn á morgun. Leikurinn á miðvikudaginn sýndi að umfram allt er United lið Ole Gunnars Solskjær stemmingslið. Þegar gefur á bátinn og þarf að rífa upp stemminguna í alvöruleik þá gerist eitthvað sérstakt.

En á morgun kemur eitthvað skæðasta lið deildarinnar síðustu ára, lið sem vann fyrsta sigur Liverpool á Old Trafford í sjö ár í arfaslökum leik United í maí síðastliðnum. Það var samt fyrir tómum velli og Unitedliði sem var bara að bíða eftir úrslitaleik Evrópudeildarinnar. Við vonum að það hafi verið ástæður frekar en afsakanir.

Einn bjartasti punktur leiksins á miðvikudaginn var frammistaða Marcus Rashford. Hann er kominn til baka og í fyrsta skipti í langan tíma verkjalaus. Að auki vann Ronaldo meira til baka í leiknum en hann hefur gert hingað til. Sóknin hjá United er minnsta vandamálið ef eitthvað þá verður erfitt að velja sóknina því það eru of margir góðir um of fáar stöður.

Stóra vandamálið er eins og við vitum sama og lengi. Miðjan. McFred er besti kosturinn á tveggja manna miðju ef spila á gegn sterku liði og ekkert breytir því. Við viljum öll sjá betri miðjumann en Fred í þessari stöðu en hann er bara ekki til í hópnum hjá United. Þetta er og verður vandamál en leysist ekki nema keyptur sé nýr maður. Í millitíðinni þarf að velja það sem til er. Nú gæti svo farið að við höfum ekki einu sinni þennan kost á morgun þar sem Fred meiddist lítillega gegn Atalanta og ekki er ljóst hvort hann spilar á morgun.

Ef hann er heill er langlíklegast að liðið verði eins og gegn Atalanta

Í betri heimi væri Frábær Varnarmiðjumaður þarna í liðinu og þá væri auðveldara að velja Pogba. En, svona er þetta. Bruno Fernandes er líka tæpur og það yrði mjög fróðlegt, en ekki endilega gaman að sjá hvað yrði reynt til að skipa í það skarð. Einhver vilja örugglega sjá Donny van de Beek þar, en ofanritaður er ansi hræddur um að það yrði endanlegur punktur á ferli hans hjá United, sem hvort heldur er á ekki nema rúma tvo mánuði eftir.

Liverpoolvélin hikstaði aðeins þegar þeir gerðu jafntefli við Brentford og Manchester City en um síðustu helgi slátruðu þeir Watford 5-0 og unnu síðan Atlético í Madrid í Meistaradeildinni 3-2 í hörkuleik síðasta þriðjudag. Þeir hafa því að einu leyti verið að gera sama og United, fá á sig mörk samhliða því að skora mörkin. Það má því líta þannig á leikinn á morgun að það lið sem nái að þétta vörnina nægilega vel vinni leikinn.

Lið Liverpool er næsta öruggt:

Liverpool er í öðru sæti sem stendur, stigi á eftir Chelsea, United er fjórum stigum aftar. Það er hægt að segja að nóg sé eftir af deildinni en tap á morgun gerir bilið í toppliðin ansi langt. Að sama skapi myndi sigur á morgun breyta ansi miklu. Á meðan á reyndar Chelsea þrjú stig örugg gegn Norwich þó það séu meiðslavandræði þar á bæ, þannig að Liverpool þarf á þremur stigum að halda.

Þetta verður baráttuleikur á því er enginn vafi, en það er algerlega nauðsynlegt fyrir United að spila skynsamlega og gefa ekki færi á sér. Það hefur reynst þrautin þyngri undanfarið og stendur á þjálfarateyminu að sjá til þessa. Umræðan mun ella hefjast upp úr fimm á morgun enda byrjar leikurinn klukkan 15:30 að íslenskum tíma

Jæja… Ekki var þetta skemmtilegt. Okkar menn fara tómhentir frá King Power vellinum í Leicester og áttu nákvæmlega ekkert annað skilið. 4-2 tap niðurstaðan og laugardagurinn varð pínu verri. Það er misjafnt hvar stuðningsfólk stendur varðandi stuðning sinn í garð stjórans, en það hækkaði allavega um 5 gráður undir Ole Gunnar Solskjær eftir afleita frammistöðu í dag.

Svona stilltu liðin upp.

Manchester United:

Bekkur: Henderson, Telles, Bailly, Dalot, Lingard, Mata, McTominay, van de Beek, Rashford

Leicester City:

Fyrri hálfleikur

Heimamenn komu talsvert ákveðnari til leiks og undirritaður óttaðist það versta þegar að Kelechi Iheanacho hirti boltann af Paul Pogba á 5. mínútu og skildi Harry Maguire eftir í reyk. Nígeríumaðurinn gerði svo vel í að koma boltanum á Youri Tielemans en Maguire komst inn í fyrirgjöf Tielamans áður en hún skilaði sér á samherja. Næstu mínútur var svipað upp á teningnum – okkar menn allt of seinir í návígi og lokuðu illa svæðum.

Það var því nokkuð gegn gangi leiksins þegar að Mason Greenwood kom United yfir á 19. mínútu. Markið var af dýrari gerðinni en hann fékk boltann frá Bruno Fernandes úti hægra megin, klippti inn og þrumaði boltanum af sirka 20 metra færi stöngin inn. Geggjað mark og eitthvað til þess að byggja ofan á. Eftir mark Greenwood kom besti kafli United í leiknum, liðið hélt ágætlega í boltann og voru óheppnir að bæta ekki við marki þegar að Sancho lagði upp virkilega gott færi fyrir Cristiano Ronaldo, en Kasper Schmeichel varði vel í marki Leicester.

Þegar um hálftími var liðinn af leiknum freistaði United þess að byggja upp sókn úr vörninni. Fyrirliðinn Harry Maguire fékk boltann neðst á vellinum og Iheanacho pressaði, en í stað þess að hengja boltann upp völlinn og reyna þá að vinna seinni boltann þá ákvað Maguire að taka framherjann á. Iheanacho einfaldlega hirti af honum boltann og lagði hann til hliðar á Youri Tielemans, stuttu fyrir utan teig United. Belginn setti boltann í háan sveig yfir de Gea og boltinn endaði í fjærhorninu. Fáránlega flott mark, en að sama skapi fáránlega ónauðsynlegar aðstæður.

Í framhaldi af jöfnunarmarki Leicester þá fór liðið aftur inn í skel og heimamenn stýrðu algjörlega ferðinni. James Maddison fékk aukaspyrnu á vænlegum stað í uppbótartíma í fyrri hálfleik en ekkert kom úr henni og Craig Pawson flautaði til hálfleiks.

Seinni hálfleikur

United byrjaði seinni hálfleikinn af krafti og Greenwood fékk tvö svipuð færi þar sem að hann fékk tíma til að koma boltanum á vinstri fótinn og reyna á Schmeichel. Í bæði skiptin fóru skotin hátt yfir markið úr nokkuð álitlegum skotfærum. Síðari hálfleikur var í daufari kantinum framan af, mikið af smábrotum sem að Pawson dæmdi á okkar menn og lítið flæði komst í leikinn.

Síðan fóru Leicester að sækja í sig veðrið. Átu upp seinni bolta og fundu alltaf svæði til að senda í. Á 75. mínútu komst Youri Tielemans inn í, vægast sagt, kæruleysislega sendingu Nemanja Matic á Paul Pogba og óð í átt að markinu. Hann stillti sig af og náði þrumuskoti en David de Gea varði glæsilega í stöng og út. Það var ekki sama heppni með liðinu fjórum mínútum síðar. Heimamenn fengu hornspyrnu sem að United varðist á kómískan hátt, de Gea varði vel frá Patson Daka, en boltinn datt fyrir miðvörðinn Caglar Soyuncu sem að setti boltann í opið markið. Harry Maguire kallaði ákaft eftir rangstöðu en fyrirliðinn spilaði Soyuncu réttstæðan. Dásamlegt alveg hreint.

Stuttu síðar var svo Ricardo Pereira nálægt því að reka naglann í kistu United, en hitti boltann illa úr ákjósanlegu færi eftir góða skyndisókn. Victor Lindelöf átti í kjölfarið frábæra stungusendingu á varamanninn Marcus Rashford sem að slapp einn í gegn á móti Schmeichel og kláraði færið vel. 2-2 og magnað að fá Rashford aftur inn í myndina. Jafntefli hefðu ekki verið afleit úrslit á útivelli gegn Leicester og sér í lagi ekki eftir þessa frammistöðu – en sú pæling dó jafn fljótt og hún skaust upp í kollinn á mér.

Nánast á sömu mínútu og Rashford skoraði hafði Jamie Vardy skorað og komið Leicester í 3-2! Það er í mörg horn að líta þegar leitað er að blóraböggli í þessu marki. Samskipta- og ábyrgðarleysi varnarmanna liðsins algjört og eftir þetta var aldrei spurning um að Leicester myndu hirða stigin þrjú. United liðið gerði máttlausar tilraunir til þess að jafna leikinn aftur, en það var Patson Daka sem rotaði liðið algjörlega. Eftir aukaspyrnu úti á vinstri kantinum skilaði boltinn sér í gegnum alla þvöguna og varamaðurinn ýtti boltanum yfir marklínuna. Enn og aftur var varnarleikurinn algjör brandari og hreinlega erfiður áhorfs.

Craig Pawson flautaði til leiksloka stuttu síðar og okkar menn fara frá Leicester með skottið á milli lappanna.

Pælingar eftir leik

Umræðan um örlög Ole Gunnar Solskjær er ekki alltaf skemmtileg en hana verður að taka eftir þennan leik. Persónulega tel ég hann kominn á endastöð með liðið, en það endurspeglar ekki mat allra hjá Rauðu Djöflunum. Það er kannski réttast að varpa þessum spurningum til lesenda síðunnar: Hvert er upplegg liðsins? Af hverju gengur liðinu verr að þróa augljósan stíl heldur en t.d. City, Liverpool og Chelsea? Ég ætla bara að vera rosalega kaldur og segja: Þessi lið eru með talsvert betri stjóra en við. 

Eftir leik hafði stjórinn ekki svör við gengi liðsins og frammistöðu þess undanfarið: „Við höfum ekki verið í góðu formi undanfarið, tapað of mörgum stigum og það er eitthvað sem við þurfum að líta á. Við gætum þurft að breyta til, þurfum við fleiri lappir þarna? Hvað þurfum við?” 

Þá má ekki gleyma afleitri frammistöðu Harry Maguire í dag. Hann hafði verið spurningamerki fyrir leikinn, en byrjaði í hjarta varnarinnar. Ég man varla eftir lélegri frammistöðu frá miðverði Manchester United svona yfir 90 mínútur. Gríðarlega slakur á boltanum, illa staðsettur og ákvarðanatakan algjörlega út úr korti. Ef að Maguire var ekki 100% klár, hvers vegna spilar Solskjær honum? Auðvitað er ósanngjarnt að taka einn út fyrir sviga þegar að framgangur liðsins var spaugilegur á köflum, en ég hef trú á því að fyrirliðinn verði andvaka í nótt yfir þessari hörmung.

Heilt yfir vondur dagur á skrifstofunni. Réðum illa við pressu og spiluðum tilviljanakennt út úr henni. Sömuleiðis setjum við enga pressu á heimamenn og þegar við gerum það, þá töldu menn vitlaust og Leicester spiluðu nokkuð þægilega út úr henni. Leicester voru klókari en við, unnu ódýr brot á eigin vallarhelmingi til að taka brodd og hraða úr okkar leik. Heimamenn voru bara heilt yfir miklu betur drillaðir – sniðugari hlaup án bolta og unnu boltann oftar en einu sinni á stórhættulegum svæðum. Gífurleg vonbrigði og það verður fróðlegt að sjá hvernig liðið kemur til leiks gegn Atalanta í miðri viku.

Síðan er heimaleikur gegn Liverpool – ekkert stórmál.