Rauðu djöflarnir

Liðið var nokkuð viðbúið

Varamenn: Henderson, Telles, Bailly, Tuanzebe, James, Matic, Van de Beek, Greenwood 81′, Martial 37′

Hjá Arsenal vantað Kiernan Tierney og Bukayo Saka

Fyrstu mínútur leiksins sóttu bæði lið nokkuð á án þess að hafa mikið upp úr krafsinu, United voru kannske aðeins meira með boltann en samt ekki þannig að það teldist yfirburðir. Hvorugt lið náði að skapa hættu, sóknir United upp að teignum voru þó skemmtilegri en ekkert sem þurfti að skrá til bókar. Fyrsta hornið kom enda ekki fyrr en á 20. mínútu, boltinn barst til Fred utan teigs sem fékk að skjóta óáreittur en Leno kom bláfingurbroddunum í boltan og stýrði honum framhjá. Úr því horni varð ekkert nema Arsenal sókn sem endaði á skoti Smith Rowe framhjá.

Embed from Getty Images

Áfram voru leikmenn beggja liða frekar mistækir, oft eins og einbeitingin væri ekki alveg í lagi, en jafnvel það skapaði ekki færi, frekar að sóknir færust fyrir.

McTominay var búinn að vera að kveinka sér í þó nokkurn tíma og þurfti svo að fara útaf á 37. mínútu. Inn á kom ekki Nemanja Matic ens og mörg hefðu búist við heldur Anthony Martial. United hafði verið þó nokkuð meira með boltann og áætlunin að koma meiri krafti í síðasta þriðjunginn, enda hafði ekkert gerst inni í teig.

Loksins á 43. mínútu kom færi, en Rashford var aðeins of lengi að athafna sig og endaði á að gefa út á Fernandes sem skaut í vörnina en Thomas Partey fór í hann of seint og United fékk aukaspyrnu í vítahálfhringnum. Bruno skaut yfir.

Embed from Getty Images

Willian kom inná fyrir Martinelli í hléii og átti að skora með fyrstu snertingu, fékk boltann á auðum sjó á fjær stöng en var alltof lengi að leggja hann fyrir sig og Wan-Bissaka komst fyrir skotið. Arsenal komu mun grimmari úr klefanum og Maguire þurfti að blokka skot Lacazette skömmu síðar.

United tókst samt loksins að drepa þessa sóknartilburði Arsenal og ná aftur tökum á leiknum. Þeir fengu svo frábært færi, Martial og Shaw léku flott inn í teig og Shaw nelgdi fyrir og Cavani skaut framhjá, horn var dæmt en erfitt að sjá hvers vegna.

Aftur snerist leikurinn Arsenal í vil en enn voru leikmönnum mislagðir fætur, sendingar fóru á mótherja og því um líkt.

Arsenal fékk svo sitt færi, Lacazette vann aukaspyrnu rétt við teiginn eftir baráttu við Maguire, tók hana sjálfur og hamraði boltanum í slá. Úr næstu sökn var það svo Smith Rowe sem fékk skotfæri, nelgdi en De Gea varði mjög vel.

United hafði ekki komist á Arsenal þriðjunginn í rúmar fimm mínútur en komst loksins í hraða sókn sem endaði á að Arsenal hreinsaði í horn.

Mun viðburðaríkara fyrsta kortérið í seinni hálfleik en allur fyrri var. Arsenal var svo áfram sterkara liðið og enn sem fyrr var mistækni reglan frekar en undantekningin.

Loksins þegar tíu mínútur voru eftir gerði Solskjær skiptingu. Rashford hafði verið slakur í leiknum og Mason Greenwood kom inn á þó fyrr hefði verið.

Enn á ný fengu Arsenal færi, Pépé með fínt skot úr teignum hægra megin, rétt framhjá fjær. Martin Ödegaard var í öðru sæti í kosningu norska sjónvarpsins um mann leiksins þegar hér var komið sögu og því kominn tími á að hann kæmi inná, fyrir Smith Rowe.

Wan-Bissaka braut klaufalega á Willian á 86. mínútu en Cédric skaut yfir, og hinu megin frékk United svo frábært tækifæri að vinna leikinn, Wan-Bissaka gaf fyrir og Cavani teygði sig í boltann og skaut framhjá, hefði kannske betur látið Martial skjóta sem var alveg í bakinu á Cavani, smá klúður að vera báðir í boltanum.

Embed from Getty Images

En leiktíminn rann út án marka, bæði lið geta þakkað fyrir stigið og eins og Gary Neville sagði átti líklega hvorugt liðið sigur skilinn.

Það eru greinileg þreytumerki á liðunum og nóg eftir af tímabilinu. Það verður enn meiri nauðsyn að hvíla menn, en núna taka við tveir hörkuleikir gegn Southampton og Everton sem eiga að vinnast en geta reynst mestu bananahýði.

Manchester United bauð upp á sannkallaða hörmung á Old Trafford í kvöld, þegar liðið laut í lægra haldi fyrir botnliði Sheffield United. Straumarnir sem undirritaður fékk í upphafi leiks voru af neikvæða taginu þar sem að það virtist sem United liðið hélt að hlutirnir myndu koma af sjálfu sér og að gestirnir myndu bara leggjast niður og deyja. Sú varð sannarlega ekki raunin.

Svona stilltu liðin upp:

Manchester United:

Sheffield United:

Fyrri hálfleikur

Gestirnir voru afar skipulagðir í sínum leik og gáfu okkar mönnum eftir miðsvæðið en skildu ekki eftir svo mikið sem sentímeter af svæði fyrir aftan lága fimm manna varnarlínuna. Allan leikinn reyndu heimamenn að finna glufur en svörin voru fá. Marcus Rashford fékk ágætis skotfæri á 11. mínútu leiksins eftir sókn sem reyndist sennilega vera besta leikflétta United í leiknum. Skotið fór framhjá markinu en mögulega blikur á lofti um að liðið væri að vakna til lífsins. Aldeilis ekki!

Varnarbjöllur fóru að hringja á 17. mínútu þegar að Billy Sharp slapp í gegn en hafði hvorki hraða né gæði til að klára færið með Alex Telles á hælunum og David de Gea varði með löppunum. Nokkrum mínútum seinna voru gestirnir í draumalandi þegar að John Fleck setti hornspyrnu inn í markteiginn og þar reis Kean Bryan hæst og skallaði boltann framhjá David de Gea. Billy Sharp virtist stugga við de Gea en ég verð sömuleiðis að setja spurningamerki við styrk markmannsins. Þetta var vatn á myllu Sheffield sem að vörðust afar vel út fyrri hálfleikinn.

Á 29. mínútu hélt Anthony Martial í eitt augnablik að hann hefði jafnað leikinn þegar hann renndi boltanum í opið markið eftir að Harry Maguire og Aaron Ramsdale höfðu hoppað saman upp í skallaeinvígi og hafði miðvörðurinn betur gegn markmanninum. Peter Bankes hafði þó aðrar hugmyndir og dæmdi brot á Maguire og VAR var sammála dómara leiksins. Ef ekki var dæmt á Sharp þá er eiginlega með öllu óskiljanlegt að hann dæmi á Maguire. Engin lína. Dómari leiksins var tæplega ástæða þess að Manchester United tapaði þessum leik en hinn ungi Bankes fær ekki háa einkunn fyrir frammistöðu sína. United skapaði sér varla hálffæri það sem eftir lifði hálfleiks og flestir aðdáendur sennilega fegnir að fá 15 mínútur til þess að gera eitthvað annað en að horfa á þetta.

Seinni hálfleikur

Mason Greenwood fékk besta færi United í leiknum á 49. mínútu þegar að Bruno Fernandes átti flotta stungusendingu inn fyrir á hann en skot hans var afleitt og fór þvert fyrir markið og framhjá. Þá hugsaði maður með sér að þetta yrði sennilega eitt af þessum kvöldum. Það gerðist afar fátt í kjölfar þessa atviks og það var ekki fyrr en á 62. mínútu að United fékk hornspyrnu. Hana tók Alex Telles og fann risastóran hausinn á Harry Maguire sem stangaði boltann í fjærhornið. Glæsilegt mark og nú var bara að láta kné fylgja kviði…

Oliver Burke kom inná á 70. mínútu og fjórum mínútum síðar hafði hann skorað. Hann fékk þá boltann utarlega í vítateig Manchester United og skaut lausu skoti sem hafði viðkomu í Axel Tuanzebe og þaðan í slá og inn. Aðdragandi marksins var í besta falli kómískur þar sem að okkar menn fengu u.þ.b. hundrað tækfæri til þess að koma tuðrunni í burtu. Í staðinn stóðu allir eins og styttur, samskiptin voru engin og liðið var ekki nálægt því að hreinsa né vinna seinni bolta. Því fór sem fór og Skotinn eldfljóti skoraði ljótasta mark tímabilsins.

Það er ekki hægt að tala um að Man Utd hafi hent eldhúsvaskinum í Sheffield United í kjölfar þess að lenda 1-2 undir. Þeir voru óákveðnir, daufir og algjörlega hugmyndasnauðir gegn lágri blokk gestanna sem barðist um hvern einasta bolta og átti svör við öllu því sem að heimamenn reyndu. Alex Telles átti skottilraun fyrir utan teig sem hafði viðkomu í varnarmann og Ramsdale þurfti að blaka yfir en það var ekki mikið meira sem skeði. Úrslitin voru ráðin og okkar menn máttu sætta sig við vandræðalegt tap á heimavelli gegn liði sem hafði aflað sér fimm stiga fyrir leikinn. 1-2 tap staðreynd.

Pælingar

Donny van de Beek og Luke Shaw komu inná til að reyna að gæða leikinn lífi en allt kom fyrir ekki. Hollendingurinn kom nokkuð frískur inn en hann mun aldrei hafa sömu áhrif og Bruno Fernandes eða Paul Pogba. Hann getur látið aðra tikka en hann grípur ekki leikinn hnakkataki og býr eitthvað til uppúr engu. Ef frá er talinn Edinson Cavani, sem var haldið niðri í kvöld, að þá er úrvalið af bekknum ekkert til að hrópa húrra fyrir.

Þetta er ferlið sem bíður Solskjær og stuðningsmanna Manchester United. Við þurfum breidd og enn meiri gæði í sterkasta byrjunarliðinu ef það á að gera alvarlega atlögu að titlum. Ég efast ekki um að Norðmaðurinn okkar er á réttri leið ef að hann fær stjórnina á bakvið sig á leikmannamarkaðnum. Liðið hefur stigið nokkur skref fram en þessi leikur sýndi svart á hvítu hversu viðkvæmir við erum þegar að við mætum liði sem verst eins og líf og limir liggja við. Þá vantar á stundum svör og við getum ekki búist við stórkostlegu langskoti eða aukaspyrnu frá Paul Pogba/Bruno Fernandes í hverjum einasta leik.

Það er ósanngjarnt að taka menn út fyrir sviga eftir svona frammistöðu þar sem að það var hörmuleg liðsframmistaða sem varð til þess að liðið tapaði. En ég get ekki verið einn um að spyrja mig hversu mörg tækifæri Anthony Martial fær í viðbót. Tölfræðin er sannarlega ekki með honum og viðhorf og líkamstjáning innan vallar er lítið að hjálpa. Það verður að setja spurningamerki við það hvort United geti komist aftur á toppinn með Martial sem byrjunarliðsmann.

 

Næsti leikur er gegn Arsenal liði sem er á uppleið og því vissara að vera með toppstykkið í lagi þegar að liðið mætir á Emirates. Vonandi mæta þeir talsvert peppaðari í það verkefni.

Áfram Manchester United!

 

Það er skammt stórra högga á milli um þessar mundir og eftir flottan bikarsigur á Liverpool bíður okkar heimsókn frá botnliði Sheffield United. Leikurinn fer fram miðvikudaginn 27. janúar – kl. 20:15.

Gestirnir hafa átt afleitu gengi að fagna í deildinni og sitja sem fastast í neðsta sæti með 5 stig – sex stigum á eftir West Bromwich Albion og hafa skorað heil 10 mörk en fengið á sig 32. Þeir hafa nælt í einn sigur, gert tvö jafntefli og tapað 16 leikjum. Auðveldur leikur framundan fyrir toppliðið, ekki satt?

Það var þó ekki svo að okkar menn skyldu valta yfir Sheffield liðið í fyrri leik þessara liða, á Bramall Lane. Þvert á móti vorum við með hjartað í buxunum fram á síðustu sekúndu. Eftir að David McGoldrick hafði komið Sheffield yfir á 5. mínútu náði United að snúa taflinu við með mörkum frá Marcus Rashford (2) og Anthony Martial, en McGoldrick minnkaði svo muninn þremur mínútum fyrir leikslok og heimamenn komust hættulega nálægt því að jafna leikinn. Okkar menn héldu þó út og unnu 2-3 sigur.

Liðsfréttir

Jesse Lingard og Marcos Rojo eru þrálátlega orðaðir við brottför frá klúbbnum um þessar mundir. David Moyes er sagður hafa áhuga á því að fá Lingard á láni til West Ham og samkvæmt pressunni er Rojo á leið heim til Argentínu – til Boca Juniors. Báðir hafa brýna þörf fyrir nýtt upphaf en Rojo hefur aldrei átt upp á pallborðið hjá Ole og Lingard hefur spilað þrjá leiki á tímabilinu, ekki einn af þeim í deildinni. Ólíklegt þykir að United bæti við sig í janúarglugganum en tæknilega séð fengum við þó einn leikmann í Amad Diallo, þó að gengið hafi verið frá formsatriðum í október. Vonandi skýrist þetta allt saman fyrir lok félagsskiptagluggans.

Ole Gunnar Solskjær stillti upp sterku liði gegn Liverpool en tókst þó að hvíla Bruno Fernandes, eða eins mikið og hægt er að hvíla þann leikmann. Það hefði verið notalegt að fá lúðrasveit Lögreglunnar í Peterborough í næstu umferð bikarsins, en ætli Bruno þurfi ekki að koma við sögu gegn flottu West Ham liði í 5. umferð! Það verður að koma í ljós hvort að Marcus Rashford verði klár í slaginn en hann kenndi sér meins í hnénu og fór af velli gegn Liverpool. Solskjær gat ekki staðfest hvort að hann yrði klár fyrir miðvikudaginn.

Eric Bailly er til taks og það kæmi mér ekki á óvart ef að hann fengi byrjunarliðssæti við hlið Harry Maguire, sem fæddist í Sheffield og hóf feril sinn með Sheffield United. Victor Lindelöf kom þó vel inn í liðið aftur í fjarveru Bailly og það er glimrandi gott að sjá samkeppni myndast um það hver er valmöguleiki númer eitt sem félagi Maguire í hjarta varnarinnar. Brandon Williams er á meiðslalistanum, ásamt áskrifendunum Marcos Rojo og Phil Jones.

Það er augljóst að Manchester United verður miklu meira með boltann í þessum leik og verkefnið verður að brjóta Sheffield United niður. Það kæmi mér ekki á óvart ef að Nemanja Matic fengi kallið fram yfir Fred og Scott McTominay á miðjunni. Serbinn er góður í að tengja spil milli varnar og miðju og gefur Pogba aukið frelsi til að bomba fram. Að öðru leyti hef ég trú á því að liðið velji sig nokkurnveginn sjálft, sérstaklega ef að Marcus Rashford verður ekki leikfær. Alex Telles gæti sömuleiðis fengið sénsinn fram yfir Luke Shaw, sem hefur verið jafnbesti leikmaður liðsins í undanförnum leikjum.

Líkleg byrjunarlið:

Manchester United:

Sheffield United:

Það væri ofboðslega notalegt að setja nokkur mörk og bjóða til veislu en ég tek þrjú stig, sama hvernig þau fást! Ég spái 4-0 sigri þar sem að Edinson Cavani og Bruno Fernandes skipta með sér mörkunum. Hvernig viljið þið sjá liðið? Hvernig fer leikurinn?

Áfram Manchester United!