Bekkur: Valdes, Blackett, Januzaj, Pereira, Di Maria, van Persie, Falcao
Bekkur: Robles, Kone, Mirallas, Naismith, Besic, Garbutt, Alcaraz
Það er erfitt að vera eitthvað dapur yfir tapi Manchester United á Stamford Bridge í dag. United spilaði vel, alveg á pari við þá leiki sem liðið hefur spilað undanfarið. Van Gaal sagði meira að segja eftir leikinn að þetta hafi verið besti leikur United í vetur. Hvort það sé nú rétt eða ekki þá er Chelsea alveg spes í því hvernig þeir spila, þeirra leikur snýst alfarið um að vera þéttir fyrir [footnote]PARK THE BUS![/footnote] og nýta sér þau mistök sem mótherjinn gerir. Í dag gerði United tvö mistök, eitt af þeim skapaði mark Chelsea og í hinu tilfellinu endaði boltinn í þverslánni hjá okkar mönnum. Að öllu öðru leyti stjórnaði United öllu á vellinum án þess þó að finna markið sem vantaði svo sárlega.
Hvar byrjar maður? Á liðunum kannski. United stillti upp eftirfarandi liði:
Bekkur: Valdes, Rafael, Rojo, McNair, Januzaj, Di Maria, Falcao
City-liðið var svona.
Bekkur: Caballero, Mangala, Kolarov, Fernando, Nasri, Lampard, Dzeko
Það var augljóst í vikunni sem leið að United-menn væru sigurvissir fyrir þennan leik og ég var sannarlega einn af þeim. Þegar nær dró leik var þó alltaf einhver rödd aftan í kollinum sem sagði manni að City-menn myndu mæta dýrvitlausir í þennan leik eftir vonbrigði síðustu umferða. Kannski, bara kannski, myndu okkar menn leyfa sér smá værukærð eftir frábært gengi undanfarið.
Eftir stórsigur Arsenal gegn Liverpool gafst gullið tækifæri til að taka stórt skref í átt að meistaradeildarsæti. Einnig var ljóst að með sigri myndi United komast upp fyrir Man City á töflunni þó þeir eigi reyndar núna leik til góða.
Það var vitað að van Gaal myndi ekki breyta liðinu sem hefur einmitt staðið sig svo vel að undanförnu. Eina breytingin var gerð vegna meiðsla Chris Smalling en Marcos Rojo tók sæti hans í vörninni.